به گزارش خبرنگار ایمنا، پانزدهمین نشست گروه بریکس در ژوهانسبورگِ آفریقای جنوبی به مدت سه روز از ۲۲ تا ۲۴ آگوست و با حضور بیش از ۳۰ کشور مهمان و همچنین دبیر کل سازمان ملل برگزار خواهد شد و در این راستا آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی نیز قرار است به منظور شرکت در این نشست فردا _چهارشنبه، اول شهریورماه_ تهران را به مقصد ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی ترک کند.
نشریه اکونومیست در جلد ۱۹ آگوست ۲۰۲۳ خود به موضوعاتی اعم از چالش اقتصادی چین برای تشویق جوانان به اشتغال و مصرف، چالش اقتصادی آلمان و مهم‌تر از همه تلاش چین برای گسترش اعضای سازمان بریکس پرداخته است.
بر اساس گزارش این نشریه، در سال ۲۰۰۱ بانک سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس نام اختصاری بریک (BRIC) را در مقاله‌ای در مورد پتانسیل اقتصادی برزیل، روسیه، هند و چین ابداع کرد.
این ایده مورد استقبال این چهار کشور قرار گرفت و آن‌ها اولین نشست خود را در سال ۲۰۰۹ برگزار کردند؛ یک سال بعد، از آفریقای جنوبی برای پیوستن به این گروه دعوت به عمل آمد و یک S نیز به آخر آن اختصار اضافه شد.
برخی از تحلیلگران نگران بودند که بریکس به زودی رقابت با G7 را آغاز کند، اما این گروه خیلی زود شتاب خود را از دست داد.
به گفته اکونومیست، اقتصادهای غیرآسیایی بریکس از ۲۰۱۰ به بعد دچار رکود شدند و به نظر می‌آمد که بریکس مرده است، با این حال اما این بلوک هنوز زنده است و در ۲۲ آگوست، پانزدهمین اجلاس سران بریکس در ژوهانسبورگِ آفریقای جنوبی نشستی با حضور بزرگ‌ترین کشورهای حامی هم شرق و غرب افتتاح می‌شود.
سیریل رامافوسا، رئیس جمهور آفریقای جنوبی، رهبرانی از جمله نارندرا مودی از هند، لولا از برزیل و شیء جین پینگ از چین همراهی خواهد کرد، ولادیمیر پوتین، اما شخصاً در این نشست حضور نخواهد داشت و از طریق ویدئو کنفرانس در جلسه شرکت می‌کند.
نشریه آمریکایی اکونومیست در ادامه مدعی شد که این نشست نشان خواهد داد که چگونه این بلوک با جنگ روسیه-اوکراین و افزایش تنش بین غرب و چین مجدداً احیا شده است، همچنین اعضای بریکس به پیشنهاد پکن در حال بررسی گسترش و تعمیق این بلوک هستند و برخی از قدرت‌های میانی، این گروه را وسیله‌ای برای پیشبرد منافع خود در برابر بن‌بست غرب می‌دانند.
به گفته این نشریه، بریکس بزرگ چالشی برای غرب خواهد بود، اما این تهدید حیاتی نیست، زیرا بریکس بسیار ناهمگن‌تر از G7 است و اعضای آن از نظر سیاسی، اقتصادی و نظامی متفاوت هستند، این بدان معنا است که اگرچه بریکس می‌تواند نظم بین‌المللی تحت سلطه غرب را با صدای بلندتری مورد انتقاد قرار دهد، اما برای ارائه یک جایگزین کارش دشوار می‌شود.
به گفته اکونومیست، بریکس دوام می‌آورد، زیرا این گروه چندین کارکرد را انجام می‌دهد، یکی فراهم کردن بستری برای انتقاد، اغلب مستدل، از روشی که نهادهایی مانند بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و شورای امنیت سازمان ملل متحد «جنوب جهانی» را به حاشیه رانده‌اند، در این راستا وزیر خارجه هند جایشکانکار در نشست قبلی این گروه گفته بود که تمرکز قدرت اقتصادی جهان در دست تعدادی اندک، بقیه کشورها را وابسته به مرحمت آن‌ها کرده داده است، این دیدگاه همزمان با افزایش سهم تولید ناخالص کشورهای بریکس در اقتصاد جهان از هشت درصد در ۲۰۰۱ به ۲۶ درصد امروز ترویج یافته است.
در همین زمان هم سهم G7 از تولید ناخالص از ۶۵ درصد به ۴۳ درصد کاهش یافته است و بریکس از اتحادیه اروپا نیز پیشی گرفته است.
به گفته این نشریه، حفظ ساختار گروه بسته و منحصربفرد به برخی اعضای آن مانند برزیل و آفریقای جنوبی این فرصت را می‌دهد که در قاره خود نفوذ بیشتری داشته باشند، زیرا عضویت در این گروه پرستیژ خاصی دارد، در این راستا پکن می‌خواهد کشورهای بیشتری را از جنوب جهانی بپذیرد، زیرا آمریکا در حال جمع کردن متحدان غربی علیه چین است که چین را وادار به واکنشی مشابه در اجماع کشورهای دیگر کرده است.
از نظر چین، هیچ بلوک دیگری وجود ندارد که بتواند وزنه تعادلی برابر G7 باشد، زیرا سازمان همکاری شانگهای بیش از حد اوراسیایی است و G20 بیش از حد تحت سلطه اعضای غربی خود است، بریکس بهترین شانس برای چین است.
بر اساس آمار اکونومیست ۱۸ کشور ممکن است کاندیدای اولین عضویت باشند، بسته به اینکه خود آن کشور درخواستش را در رسانه‌ها اعلام کرده، مقامات بریکس درباره درخواست آن کشور صحبت کرده‌اند و اینکه وزیر خارجه آن کشور در نشست قبلی دوستان بریکس شرکت کرده است.
به گفته اکونومیست، اگر این ۱۸ کشور عضو این بلوک شوند، صرف نظر از دشواری پیدا کردن یک اختصار جدید، سهم بریکس از جمعیت جهان از ۳/۲ میلیارد نفر به ۴/۶ میلیارد نفر یا ۵۸ درصد افزایش می‌یابد. سهم بریکس از تولید ناخالص جهانی نیز به ۳۴ درصد افزایش خواهد یافت که همچنان کمتر از G7 اما بیشتر از اتحادیه اروپا است. با این حال از نظر باری که اعضای اصلی به دوش می‌کشند، چین ۵۵ درصد تولید این بلوک ۲۳ کشوری و آمریکا ۵۸ درصد از تولید G7 را تشکیل خواهد داد.
این نشریه آمریکایی در پایان مدعی شد که نشست ژوهانسبورگ یک لحظه تعیین‌کننده برای بریکس خواهد بود.
نظر شما