به گزارش خبرنگار ایمنا، ماه صفر از راه رسید و کم‌کم زمزمه چمدان بستن‌ها و حرکت در مسیر عشق در کوچه پس‌کوچه‌های شهر می‌پیچد؛ یکی دنبال بلیت اتوبوس است و دیگری می‌خواهد تا مرز شلمچه یا مهران را با ماشین شخصی برود، یکی از جاده اصلی نجف به کربلا و دیگری از طریق‌العلما می‌رود، اما همه این راه‌ها با وجود تمام تفاوت‌ها به مغناطیس و نقطه عاشقی عالم می‌رسد.
این روزها که زائران حسینی به‌دنبال بستن چمدان‌های خود هستند، ما نیز به نوبه خودمان توشه راهی برای آن‌ها خواهیم داشت تا استفاده هرچه بیشتر و بهتر را از این سفر روحانی داشته باشند؛ توشه راه ما توصیه‌هایی از جنس این سفر متفاوت است:
- از چند روز قبل از سفر حتماً لیستی از لوازم و اقلام مورد نیازی که باید همراه ببرید، بنویسید تا در زمان حرکت نگرانی برای جا گذاشتن وسایل نداشته باشید.
- ثبت‌نام در سامانه سماح شرط سفر اربعین است، بنابراین باید هزینه بیمه را پرداخت کنید تا ثبت‌نام در سامانه سماح قطعی شود.
- به هیچ‌وجه با خودتان چمدان‌ها و ساک‌های بزرگ و حجیم نبرید، بلکه یک کوله‌پشتی راحت و متوسط انتخاب کنید؛ بهتر است کوله‌پشتی‌هایی انتخاب کنید که به قول کوهنوردها حداکثر ۴۰ لیتری است.
- در همین کوله پشتی از آوردن بارهای سنگین و کمرشکن خودداری کنید؛ مسیر نجف به کربلا حدود ۸۵ کیلومتر است و بار سنگین، شما را از پا در می‌آورد؛ البته برای راحت‌تر حمل کردن کوله‌پشتی می‌توانید از چرخ‌دستی‌های تاشو هم استفاده کنید.
خوراکی همراه‌مان ببریم یا نه؟
- معمولاً در ایام اربعین در اکثر حرم‌ها به‌جز کاظمین اجازه دارید که تلفن‌های همراه خودتان را همراه داشته باشید، از سویی در تمام حرم‌ها کتاب دعا و مفاتیح وجود دارد، بنابراین می‌توانید مفاتیح دنبال نداشته باشید.
- در این مسیر و در جاده‌های مختلف و حتی در مسیر شهر به شهر، موکب‌های بین راه، آن‌قدر با کرامت با شما برخورد می‌کنند که لازم نیست با خود خوراکی‌های زیاد و متنوع ببرید؛ بنابراین خوردنی در کوله‌پشتی خود نگذارید، مگر اینکه فرزند شیرخواری داشته باشید یا خدای نکرده به خاطر نوع خاصی از بیماری به دارو نیاز داشته باشید. (البته که در میان راه موکب‌های هلال احمر مستقر هستند و برای داروها نیز می‌توانید روی آن‌ها حساب کنید.)
- در صورت امکان، از به همراه داشتن وسایلی از قبیل لپ‌تاپ، تبلت، ساعت هوشمند و هرگونه اشیای قیمتی، پرهیز کنید، در غیر این صورت، به خاطر حفظ و نگهداری، هنگام بازرسی‌ها و تحویل به امانات دردسر زیادی برای زائر ایجاد می‌شود. استفاده از کوله‌پشتی برای حمل مختصر وسایل همراه، مناسب‌تر و راحت‌تر است.
- برای بین راه، مشکلی برای اسکان ندارید چون موکب‌های فراوانی هستند که شما را با اصرار دعوت به ناهار و شام و استراحت می‌کنند و برای همین نیاز نیست لوازم خواب بزرگ و سنگینی همراه خود ببرید؛ در حد یک ملحفه کوچک یا ملحفه‌های متری یک‌بار مصرف برای این سفر کفایت می‌کند.
- قاشق و چنگال و یک چاقوی کوچک و استکان یا لیوان کوچک، خمیردندان کوچک سفری و صابون کوچک، ژل ضد عفونی و چند شامپوی کوچک هتلی، مهر و جانماز کوچک و خودکار روان و کاغذ یا دفترچه یادداشت کوچک برای یادداشت‌برداری از اتفاقاتی که فراوان است و دیگر تکرار نمی‌شود و به احتمال زیاد فراموششان می‌کنید، از ضروریات است.
قبل از سفر چه کنیم؟
- چفیه و حوله کوچک فراموش نشود؛ چفیه برای پوشاندن سر و گردن، خشک کردن دست و صورت، خیس کردن و انداختن روی سر در میان مسیر، انداختن روی بالش‌های خواب و بسیاری موارد دیگر کاربرد دارد.
- کفش برای پیاده‌روی اهمیت فراوانی دارد؛ اگر امکان تهیه کفش‌های خوب را ندارید، بهتر است از کفش‌های نو در این مسیر استفاده نکنید، بلکه کفش‌های قدیمی‌تان که می‌دانید با آن‌ها راحت هستید را همراه ببرید.
- قبل از سفر، سیستم عمومی خودتان را تقویت کنید؛ اگر بتوانید روزی یک قرص جوشان مولتی ویتامین یا قرص معمولی مولتی ویتامین را از همین الان تا یک هفته بعد از سفر میل کنید، کمک زیادی می‌کند که مریض نشوید.
پودر بچه فراموش نشود!
- چند چسب زخم و وازلین یا پماد مخصوص ترک‌خوردگی یا تاول هم همراهتان باشد بد نیست؛ هر چند اکیپ‌های امدادی عراقی اکثراً این کار را انجام می‌دهند.
- عرق‌سوز شدن در این مسیر طولانی راه رفتن، طبیعی است؛ مالیدن روغن زیتون به تنهایی یا مخلوطش با یک سری از گیاهانی که شمالی‌ها استفاده می‌کنند، بهترین درمان برای عرق‌سوز است. توصیه می‌شود قبل از راهپیمایی و در طول مسیر به صورت منظم با روغن زیتون، نواحی مورد نظر را چرب کنید؛ در این زمینه پودر بچه (تالک) و کرم کالاندولا و ویتامین AD هم توصیه شده است.
- در طول سفر، بیش از همه چیز، مواظب گذرنامه‌هایتان باشید. پول را می‌شود از کسی قرض کنید اما اگر گذرنامه‌تان را گم کنید، به گرفتاری شدیدی دچار می‌شوید؛ پول‌ها و اشیای قیمتی خود را در جیب‌های دم دست قرار ندهید و همه آن‌ها را در یک جیب یا یک کیف نگذارید که اگر به هر دلیلی آن‌ها را از دست دادید، برای خودتان و همراهانتان مشکل ایجاد نشود.
با گرمای هوا چه کنیم؟
- از قرار دادن مدارک و پول در جیب پشت شلوار پرهیز کنید و بهتر است در جیب داخل که دارای دکمه و زیپ است، قرار دهید؛ در صورت امکان از کیف‌های کمری یا گردن آویز استفاده کنید.
- توصیه می‌شود برای پیاده‌روی به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنید که از شب تا صبح راه بروید از قبل از ظهر تا غروب را در موکب‌ها مستقر شوید و استراحت کنید تا گرمای هوا اذیتتان نکند.
- هرچند توصیه می‌شود پاوربانک همراه داشته باشید، اما برای شارژ گوشی‌هایتان نگران نباشید؛ معمولاً در همه موکب‌ها پریز برق وجود دارد، فقط یک سه‌راهی همراه داشته باشید که به‌طور قطع به کارتان خواهد آمد.
ره‌توشه‌ای از جنس اشک
- کتاب‌های صوتی مرتبط و برخی شعرها یا سخنرانی‌ها و مرثیه‌خوانی‌های برگزیده خوب را دانلود کنید و در گوشی همراهتان بریزید تا در طول مسیر، حال و هوایتان هرچه بیشتر عاشورایی باشد، هر چند در طول مسیر در و دیوار و هر صحنه، بهانه‌ای برای روضه و گریه و اشک است و موکب‌های مختلف مداحی پخش می‌کنند.
- در طول مسیر هدایایی هرچند کوچک مانند پیکسل، سرکلیدی یا کش مو همراه داشته باشید تا به زائران کوچک یا موکب‌داران هدیه دهید؛ هرچند ممکن است برخی موکب‌داران از دریافت هدیه ممانعت کنند.
- همراه داشتن چند پلاستیک در ابعاد مختلف و یک جعبه دستمال کاغذی را فراموش نکنید؛ با این پلاستیک‌ها می‌توانید در مواقعی که ممکن است محل نشستن یا خوابیدن شما تمیز یا خشک نباشد، به عنوان حائل بین زمین و زیرانداز شما عمل استفاده کنید، از طرفی وزن و حجم چندانی هم ندارند و حتی در جیب شما هم جا می‌شوند.
نظر شما