به گزارش خبرنگار ایمنا، نشریه آمریکایی نیوزویک در جلد بیستوپنجم آگوست ۲۰۲۳ خود، به طیف وسیعی از مشکلات جهانی از جمله آتشبس بین کره جنوبی و کره شمالی، آشوب در اسرائیل، احتمال مسدود شدن پولهای کارزار انتخاباتی ترامپ و نصب موانع خطرناک بر مسیر رود بین آمریکا و مکزیک پرداخته است.
سرمقاله این هفتهنامه به مسئلهای سرنوشتساز «انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا» میپردازد که هر چهار سال یک بار سرنوشت سراسر مردم جهان را با نتایج خود دستخوش تغییرات عظیم میکند.
این هفتهنامه در سرمقاله خود با اشاره به تبعات نتایج انتخابات ریاستجمهوری آمریکا بر جنگ اوکراین مدعی شد که حمایت از کییف یک موضوع کلیدی در انتخابات ۲۰۲۴ خواهد بود که نتیجه آن، سیاست خارجی ایالات متحده را برای سالهای طولانی رقم خواهد زد و میتواند تعیینکننده برنده جنگ نیز باشد. طی هفتههای اخیر مسئله ادامه حمایت مالی از اوکراین به موضوعی بحثبرانگیز در سیاست آمریکا تبدیل شده است، سیاستمداران کارکشته جنگ سرد متوجه ارزش بالای ادامه این شریان حیاتی هستند زیرا با هزینهای کم و بدون نیاز به حضور سربازان آمریکایی در میدان نبرد، به یکی از رقبای استراتژیک خود یعنی روسیه آسیب وارد میکنند.
اما با توجه به نتایج دلسردکننده اخیر ضدحمله اوکراین، این فیش پرداختی دیگر برای برخی سیاستمداران جوان توجیه قبلی را ندارد و آنها (بهخصوص حزب جمهوریخواه) هیچ فرصتی برای حمله به بایدن و زلنسکی را از دست نمیدهند، حتی ترامپ نیز بارها ادعا کرده است که در صورت پیروزی مجدد در انتخابات ریاستجمهوری در کمتر از ۲۴ ساعت، به جنگ پایان میدهد.
با توجه به وابستگی مالی و نظامی کییف به واشنگتن سناریوی ترامپ بعید نیست، با این حال نباید فراموش کرد که بیشتر این حرفها صرفاً استفاده انتخاباتی دارند و مجموعه صنعتی نظامی آمریکا از این بحران بیشترین سود ممکن را تاکنون برده است و تا زمانی که تأمین منافع آنها همسو با سیاستهای کلان ایالت متحده باشد، هیچ رئیسجمهوری در برابر توصیههای ژنرالها و مشاوران خود در خصوص ادامه جنگ اوکراین نخواهد ایستاد.
جو بایدن اصرار دارد که «تا هر وقت لازم باشد» از اوکراین حمایت خواهد کرد و دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا مدعی شده است که به محض روی کار آمدن، جنگ را در «یک روز» پایان خواهد داد. دیدگاههای مخالف دو نامزد انتخاباتی، شدیدترین تضاد را در سیاست خارجی بین احزاب اصلی در ۲۰ سال گذشته پیشروی رایدهندگان گذاشته است، همچون بحث بر سر جنگ عراق که نقش کلیدی در رقابت ریاستجمهوری سال ۲۰۰۴ و پیروزی نهایی جورج بوش پسر داشت.
بایدن به اوکراین به عنوان مدرکی اشاره میکند که رهبری قوی آمریکا برای غلبه دموکراسیها بر رژیمهای خودکامه در رقابت قدرتهای بزرگ قرن بیستویکم ضروری است. ترامپ و ران دِسانتیس، فرماندار فلوریدا، که مدعیان اصلی نامزدی ریاستجمهوری جمهوریخواهان هستند، طرفدار انزواگرایی به سبک «اول آمریکا» هستند و خواستار محدودیت شدید برای دخالت ایالات متحده در درگیریهای دیگر کشورها هستند.
برخی از کاندیداهای بلندپایه جمهوریخواه مانند مایک پنس، معاون رئیسجمهور سابق، از دیدگاههای سنتی محافظهکارانهتری در سیاست خارجی حمایت میکنند و از نقش فعالتر آمریکا به عنوان رهبر «جهان آزاد» حمایت میکنند. اما این موضع به شدت در تناقض با عقاید پایه مردمی جمهوریخواهان است که محبوبیت کمک به اوکراین از آغاز جنگ برایشان به شدت کاهش پیدا کرده است.
برنده رقابت برای کاخ سفید تعیینگر جَو برای اتحاد ناتو و میزان کمک نظامی غرب خواهد بود، البته اگر جنگ تا روز تحلیف در سال ۲۰۲۵ به پایان نرسیده باشد. این انتخابات برای ترسیم آینده سیاست خارجی ایالات متحده فراتر از اوکراین از اهمیت ویژهای برخوردار است، بهخصوص برای بایدن که میراث ریاستجمهوری خود را با موضع اوکراین در برابر روسیه گره زده است.
اندرو وایس، کارشناس روسیه در بنیاد کارنگی برای صلح بینالمللی و مشاور ارشد سابق شورای امنیت ملی، به نیوزویک میگوید: «انتخابات ایالات متحده کلید کاهش فشار [برای پوتین] است و او خیلی روی این مسئله حساب کرده است.»
بایدن با وعده پایان دادن به جنگهای همیشگی آمریکا روی کار آمد و بلافاصله در ادامهی توافق دولت ترامپ با طالبان به شکل فجیعی از افغانستان خارج شد که انتقادهای زیادی را در بر داشت و حتی در آخرین روزها فرد بیگناهی را که کارمند یک سازمان مردمی بود به اتهام بمبگذار بودن با پهپاد به قتل رساندند که با تلاش منابع محلی و سایر خبرنگاران این جنایات فاش شد. اما اکنون در حال رهبری یک جنگ نیابتی علیه روسیه است که تاکنون صدها هزار نفر قربانی داشته و میلیاردها دلار خرج آن کرده است.
در این مرحله، استراتژی بلندمدت بایدن برای اوکراین یعنی حفظ حاکمیت این کشور و شکست پوتین از نظر ژئوپلیتیک و بدون استقرار نیروهای آمریکایی یا ایجاد یک رویارویی بزرگتر با مسکو، به پیروزی مجدد وی در انتخابات بستگی دارد. بایدن برای حفظ اتحاد ناتو و ادامه جریان کمکهای نظامی به اوکراین به زمان بیشتری نیاز دارد. اما قانع کردن مردم آمریکا در این رابطه امر دشواری است زیرا آنها عموماً از اوکراین حمایت میکنند، اما نگران درگیر شدن ایالات متحده در یک درگیری خارجی طولانیمدت و پرهزینه هستند.
نظرسنجیها نشان میدهد که تمایلات انزواطلبانه ترامپ و دِسانتیس در میان رأی دهندگان اولیه جمهوریخواه محبوبیت دارد. اما به طور کلی، آمریکاییها تا حد زیادی سیاست دولت بایدن در قبال اوکراین را تأیید میکنند. در ماه ژوئن، ۶۲ درصد از پاسخ دهندگان به گالوپ گفتند که طرفدار ادامه «حمایت از اوکراین در بازپسگیری قلمرو» خود هستند. اما همان نظرسنجی نشان داد که در میان جمهوریخواهان، ۴۹ درصد از آنها گفتهاند که ترجیح میدهند ایالات متحده سیاستی را برای «پایان دادن به مناقشه در سریعترین زمان ممکن» و صرف نظر از شرایط دنبال کند. نتایج حاکی از شکاف فزاینده جناح راست بر سر سیاست خارجی است که شاید باور آن برای افرادی که حمایت جمهوریخواهان از جنگ بوش در عراق را به یاد دارند، دشوار باشد.
ترامپ چشمانداز خود را برای اوکراین در ۱۶ ژوئیه در مصاحبهای با ماریا بارتیرومو از فاکس بیزینس بیان کرد: «به زلنسکی میگویم، دیگر نه، باید معامله کنی. به پوتین میگویم اگر توافقی انجام ندهی، ما به [زلنسکی] چیزهای زیادی خواهیم داد. من معامله را در یک روز انجام خواهم داد.»
دسانتیس در پاسخ به مجری سابق فاکسنیوز تاکر کارلسون نوشت که «درگیر شدن بیشتر در یک مناقشه ارضی بین اوکراین و روسیه» یک منافع ملی مبرم برای ایالات متحده نیست. اما دسانتیس ۱۰ روز بعد، از این اظهارنظر عقب نشینی کرد و گفت که «بدیهی است که روسیه حمله کرد - این اشتباه بود.» پس احتمال اینکه دسانتیس صرفاً برای جذب آرا، این عقاید را از خود نشان میدهد، بالا است.
بیزاری آشکار دسانتیس از دخالت آمریکا در اوکراین با تعداد فزایندهای از جمهوریخواهان راست افراطی در کنگره مشترک است. بسیاری از رأیدهندگان جمهوریخواه این عقیده را دارند که آمریکا بیش از حد برای حمایت از جنگ هزینه میکند. بر اساس نظرسنجی ماه ژوئن پیو ریسرچ ۴۴ درصد از جمهوریخواهان و مستقلها معتقدند که ایالات متحده کمک زیادی به اوکراین میکند. در مقابل، تنها ۱۴ درصد از دموکراتها معتقدند که حمایت مالی ایالات متحده از اوکراین بیش از حد است.
دیدگاه سنتیتر جمهوریخواهان، از بایدن به دلیل ناکامی در انجام اقدامات بیشتر برای عقبنشینی در برابر تهاجم روسیه به اوکراین انتقاد کرده است. بایدن تا امروز ۴۳ میلیارد دلار کمک امنیتی به کییف کرده است. جمهوریخواهان سنتی مانند مایک پنس و نیکی هیلی از بایدن انتقاد میکنند که چرا با عزمی راسختر از اوکراین حمایت نظامی نمیکند که به چین سیگنال دهد که آمریکا در حمایت از متحدان خود مصمم است، این در حالی است که آنها کمترین میزان حمایت را بین رایدهندگان دارند و ترامپ با دیدگاه مخالف خود نسبت به جنگ بیش از ۵۰ درصد از حمایت رایدهندگان برخوردار است.
پیروزی ترامپ خط حیاتی کمکهای نظامی و اقتصادی را تهدید میکند که به نیروهای اوکراینی اجازه داده است تا کنون به جنگ ادامه دهند. با این حال بازگشت او به قدرت، پایان سریع جنگ را تضمین نمیکند زیرا تیم بایدن ممکن است به عنوان آمادگی برای شکست میزان قابلتوجهی حمایت تسلیحاتی و مالی ارسال کند یا اینکه بار این مسئولیت را همسایگان اروپایی اوکراین برای مدتی به دوش بکشند و نقش پررنگتری در این نزاع بازی کنند.
با این توجه، زمان علیه اوکراین هست. هرچه جنگ طولانیتر شود احتمال پیروزی اوکراین کمتر میشود زیرا با یک محاسبه سرانگشتی میتوان به این نتیجه رسید که روسیه توان و ظرفیت لازم برای تحمل خسارات را دارد و تسلیحات خود را تأمین میکند، در حالی که اوکراین از تعلیم تا تسلیحات و سرمایه به کمکهای خارجی چشم دارد.
دموکراتها معتقد هستند که از سن بالای بایدن میتوانند در زمینه اوکراین استفاده کنند زیرا سن در عرصه سیاست خارجی برابر است با تجربه و بایدن از برتری اخلاقی به عنوان حامی بالفعل اوکراین نیز برخوردار است. استراتژی طولانیمدت تیم بایدن برای اوکراین نیازمند پیروزی او در دور دوم انتخابات است تا مذاکرات صلح را به نفع اوکراین تمام کنند اما از آنجا که سیاست خارجی عموماً موضوع مهمی برای رایدهندگان آمریکایی نیست، باید دید تا زمان نزدیکی به انتخابات کارزار بایدن و سازمانهای حامی کییف در آمریکا چگونه اقدام به القای حس گناه به رایدهندگان خواهند کرد که با رأی به نماینده موردعلاقه خود انگار دارند از ولادیمیر پوتین حمایت میکنند.
نظر شما