این پرچم باید سر پا بماند

رهبر معظم انقلاب بارها در بیانات خود با اشاره به شرایط حاکم بر زندگی امام سجاد (ع) تاکید کرده‌اند که اگر تلاش‌های آن حضرت نبود، شهادت امام حسین (ع) ضایع شده بود. در این گزارش مروری بر بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب پیرامون زندگی سیدالساجدین (ع) خواهیم داشت.

به گزارش خبرنگار ایمنا، زمانی که به واقعه باعظمت عاشورا نگاه می‌اندازیم، شاهدیم که امام سجاد (ع) در آن برهه زمانی بیمار بودند و همین‌جا است که عظمت و مصلحت خداوند را درک می‌کنیم؛ امام سجاد (ع) بنا بر مصلحت و حکمت الهی برای امتداد مسیر جهاد تبیین در حادثه عاشورا دچار بیماری شدند و همین موضوع باعث تداوم حیات ایشان شد تا پرچمدار جهاد تبیین شوند.

رهبر معظم انقلاب بارها در بیانات خود با اشاره به شرایط حاکم بر زندگی امام سجاد (ع) تاکید کرده‌اند که اگر تلاش‌های ایشان نبود، شهادت امام حسین (ع) ضایع شده بود و امروز، به مناسبت سالروز شهادت تبیین‌گر قیام عاشورا، بر بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب پیرامون زندگی سیدالساجدین (ع) مروری خواهیم داشت:

حادثه عاشورا با رهبری زینب کبری (س) و امام سجاد (ع) تکمیل شد

- «محرم فقط دهه عاشورا نیست؛ یک حادثه عظیم در ایام محرم در تاریخ اتفاق افتاده که این حادثه تمام‌شدنی نیست. نه به معنای اینکه نظایر آن و اشباه آن استمرار پیدا می‌کند _آن به جای خود محفوظ، که بحث دیگری است_ اما خود این حادثه مثل خورشیدی است که غروب ندارد. یک‌وقت حادثه عظیمی اتفاق می‌افتد، امروز اتّفاق می‌افتد و فردا از بین می‌رود؛ [مثل‌] این حادثه نیست. این حادثه مثل خورشید بی غروبی است که همواره بوده تا امروز، بعد از این هم خواهد بود. یک تصویر و ترسیم جاندار و با حقیقتی است از مبارزه نور و ظلمت، جنگ حقّ و باطل، جنگ شرافت با لئامت و دنائت؛ البته اوجش روز عاشورا بود لکن مقدمات آن روزهای اوایل محرم، قبل از عاشورا فراهم شد، بعد از عاشورا _مثل یک چنین روزهایی_حادثه عاشورا با رهبری زینب کبری و امام سجاد (ع) تکمیل شد.»

بیست‌وهشتم مهر ۱۳۹۸- بیانات در دیدار نخبگان علمی جوان

- «اربعین در حادثه کربلا یک شروع بود؛ یک آغاز بود. بعد از آن که قضیه‌کربلا انجام گرفت _آن فاجعه بزرگ اتفاق افتاد_ و فداکاری بی‌نظیر اباعبداللَّه (ع) و اصحاب و یاران و خانواده‌اش در آن محیط محدود واقع شد، حادثه‌ی اسارت‌ها پیام را باید منتشر می‌کرد و خطبه‌ها و افشاگری‌ها و حقیقت‌گویی‌های حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) مثل یک رسانه پر قدرت باید فکر و حادثه و هدف و جهت‌گیری را در محدوده وسیعی منتشر می‌کرد؛ و کرد. خاصیت محیط اختناق این است که مردم فرصت و جرئتِ این را پیدا نمی‌کنند که حقایقی را که فهمیده‌اند، در عملِ خودشان نشان بدهند؛ چون اولاً دستگاه ظالم و مستبد نمی‌گذارد مردم بفهمند و اگر فهم مردم از دست او خارج شد و فهمیدند، نمی‌گذارد به آنچه فهمیده‌اند، عمل کنند. در کوفه، در شام، در بین راه، خیلی‌ها از زبان زینب کبری (س) یا امام سجاد (ع) یا از دیدن وضع اسرا، خیلی چیزها را فهمیدند، ولی کی جرئت می‌کرد، کی توانایی این را داشت که در مقابل آن دستگاه ظلم و استکبار و استبداد و اختناق، آنچه را که فهمیده است، بروز دهد؟ مثل یک عقده‌ای در گلوی مؤمنین باقی بود. این عقده روز اربعین اولین نِشتر را خورد؛ اولین جوشش در روز اربعین در کربلا اتفاق افتاد.»

بیست‌وهشتم بهمن ۱۳۷۸- بیانات در دیدار جمعی از مردم آذربایجان شرقی

- «حسین‌بن علی، زینب کبری، امام حسن مجتبی، امام صادق، امام سجاد، هر کدام از ائمه؛ ببینید چه غوغایی است در عالم معرفت، در عالم معنویت، در بزرگراه هدایت از کلمات این بزرگواران و درس‌های آن‌ها و معارف آن‌ها! این نسل فاطمه زهرا است.»

چهاردهم تیر ۱۳۸۶- بیانات در دیدار مداحان اهل بیت (ع) به مناسبت میلاد حضرت فاطمه زهرا (س)

- «هیچ‌کس شبیه امیرالمؤمنین نمی‌شود. امام سجاد که نوه امیرالمؤمنین بود و مقام عصمت داشت، وقتی به ایشان گفتند تو این قدر عبادت می‌کنی، فرمود عبادت ما کجا و عبادت علی کجا؟ یعنی امامِ عابد سجاد می‌گوید من با علی قابل مقایسه نیستم. بین امام سجاد و بهترین عباد و زهاد زمان ما هم هزاران فرسخ فاصله است.»

پانزدهم آبان ۱۳۸۳- بیانات در خطبه‌های نمازجمعه‌

این پرچم باید سر پا بماند

- «شما ببینید خون مطهر حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) در کربلا در غربت بر زمین ریخته شد؛ اما بزرگ‌ترین مسئولیتی که بر عهده امام سجاد (ع) و زینب کبری (س) قرار گرفت، از همان لحظه اول این بود که این پیام را روی دست بگیرند و به سرتاسر دنیای اسلام آن را، به شکل‌های گوناگون، منتقل کنند. این حرکت برای احیا دین حقیقی و دین حسین‌بن‌علی و آن هدفی که امام حسین برای آن شهید شد، یک امر ضروری و لازم بود. البته اجر الهی برای امام حسین محفوظ بود؛ می‌توانستند او را در بوته سکوت بگذارند؛ اما چرا امام سجاد (ع) تا آخر عمر _سی سال بعد از او، امام سجاد زندگی کردند_ در هر مناسبتی نام حسین، خون حسین و شهادت اباعبداللَّه را مطرح کردند؛ آن را به یاد مردم آوردند؟ این تلاش برای چه بود؟ بعضی خیال می‌کنند این کار برای انتقام گرفتن از بنی‌امیه بود؛ در حالی‌که بنی‌امیه بعدها از بین رفتند. امام رضا (ع) که بعد از آمدن بنی‌عباس است، چرا به ریّان‌بن‌شبیب دستور می‌دهد مصیبت‌نامه‌ی اباعبداللَّه را در میان خودتان بخوانید؟ آن وقت که بنی‌امیه نبودند؛ تارومار شده بودند. این کار برای این است که راه حسین‌بن‌علی و خون او عَلَم و پرچم حرکت عظیم امت اسلام به سوی هدف‌های اسلامی است؛ این پرچم باید سر پا بماند؛ تا امروز هم بر سر پا مانده و تا امروز هم هدایت کرده است.»

شانزدهم تیر ۱۳۸۳- بیانات در دیدار جمعی از خانواده‌های شهدای استان همدان

- «از امام سجاد (ع) چه کسی پاک‌تر؟ شما به صحیفه سجادیه از اوّل تا آخر نگاه کنید؛ ببینید چه حالی، چه سوز و گدازی و چه توبه‌ای در آن نهفته است: «هذا مقام من استحیی لنفسه منک و سخط علیها و رضی عنک». امام سجّاد علیه‌السّلام به خدای متعال عرض می‌کند: پروردگارا! من بر نفس خودم که گاهی از فرمان تو سرپیچی کرده، خشمگینم. از تو راضی‌ام و به‌خاطر سرپیچی نفس از تو شرمنده‌ام. این راز و نیاز و سوز و گداز امام سجاد (علیه‌السلام) است.»

بیست‌ودوم اردیبهشت ۱۳۸۲- بیانات در دیدار دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی

- «خاندان امام حسین چنین اسارتی را بعد از آن همه مصیبت از صبح تا عصر عاشورا تحمل کردند. تحمل‌کننده کیست؟ امام سجاد _مقام امامت_ است، زینب تلألو مقام امامت است، بعد زنان و کودکانی‌اند که به حسب ظاهر، مقامات عالی معنوی مثل ولایت و امامت هم ندارند؛ اما تحمل کردند.»

سی‌ویکم اردیبهشت ۱۳۷۶- بیانات در دیدار جمعی از خانواده‌های ایثارگران

- «گاهی رنج و زحمتِ زنده نگهداشتن خون شهید، از خود شهادت کمتر نیست. رنج سی ساله امام سجاد (ع) و رنج چندین ساله زینب کبری (س) از این قبیل است. رنج بردند تا توانستند این خون را نگه بدارند. بعد از آن هم همه ائمه (علیهم‌السلام) تا دوران غیبت، این رنج را متحمل شدند. امروز، ما چنین وظیفه‌ای داریم. البته شرایط امروز، با آن روز متفاوت است.»

هفدهم اردیبهشت ۱۳۷۶- بیانات در دیدار جمعی از خانواده‌های شهدا

اگر تلاش‌های امام سجاد (ع) نبود، شهادت امام حسین (ع) ضایع شده بود

- اگر تلاش‌های امام سجاد (ع) نبود، شهادت امام حسین (ع) ضایع شده بود و آثار آن نمی‌ماند.

بیست‌وسوم تیر ۱۳۷۲- بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم

-اگر زینب‌کبری (س) و امام سجاد (ع) در طول آن روزهای اسارت _چه در همان عصر عاشورا در کربلا و چه در روزهای بعد در راه شام و کوفه و خود شهر شام و بعد از آن در زیارت کربلا و بعد عزیمت به مدینه و سپس در طول سال‌های متمادی که این بزرگواران زنده ماندند_ مجاهدات و تبیین و افشاگری نکرده بودند و حقیقت فلسفه عاشورا و هدف حسین‌بن‌علی و ظلم دشمن را بیان نمی‌کردند، واقعه عاشورا تا امروز، جوشان و زنده و مشتعل باقی نمی‌ماند.

بیست‌ونهم شهریور ۱۳۶۸- بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم

کد خبر 676555

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.