به گزارش خبرنگار ایمنا، عزاداری محرم با فرهنگ و آداب شهرهای مختلف درهمآمیخته است و هر یک از مناطق کشورمان هم سبک و سیاق خود را در عزاداری و برپایی مراسم سوگواری دارند.
از سوی دیگر در بسیاری از سنتهای عزاداری شهرهای مختلف، شباهتهای فراوانی وجود دارد و برپایی دستههای عزاداری، تعزیه، گرداندن علم، چاووشیخوانی و نخل، کتل و تهیه غذای نذری از جمله مراسمی است که در شهرهای کشور برپا میشود. گاهی این سنتها بهاندازهای جالب توجه است که مردم را نهتنها از سراسر کشور، بلکه از کشورهای دیگر به تماشا دعوت میکند.
منصور قربانی، رئیس مرکز تخصصی هنرهای ملی و آئینی شهرداری اصفهان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در این باره اظهار کرد: مردم شهر ابوزیدآباد از توابع آران و بیدگل پس از یک دهه عزاداری و سوگواری در حسینیهها و تکایا، صبح روز عاشورا به برگزاری آیینهای طوقگردانی و نخلبرداری میپردازند.
وی افزود: بزرگترین میدانگاه کهن ابوزیدآباد روز دهم ماه محرم هر سال میزبان آیین نخلبرداری، طوقگردانی و ذوالجناحگردانی است و هنگام اجرای هر پرده از رویدادهای روز عاشورا به صورت نواخوانی جمعی و سنتی در میانه میدان خوانده میشود.
به گزارش ایمنا، طوق عَلَمی به شکل و شمایلی خاص است که شیعیان بعضی مناطق ایران در مراسم سوگواری معصومین به ویژه در ایام محرم برپا میکنند و آن را با خود در محلهها میگردانند.
در ایام عزاداری مردم هر محله طوق مخصوص محله خود را که نشان و امتیاز محلهشان بهشمار میرفت، حرکت میدادند و پیشاپیش دسته سینه زن در شهر میگرداندند؛ طوق را پیش از حرکت دادن با انداختن چند تخته طاق شال ترمه و چند قواره پارچه سبز روی محور افقی آن، میآراستند.
طوق را در روزهای خاصی حرکت میدهند؛ مثلاً در کاشان طوق را در شب و روز عاشورا، روز هفتِ امام (ع)، در روز رحلت پیامبر (ص) و شهادت حضرت علی (ع) از محله خود بیرون میآورند و در پای آن سینه میزنند و بعد آن را در محلات قدیمی و بازار میگردانند؛ طوقکشان، طوق را به نشانه کشته شدن حضرت ابوالفضل (ع) علمدار و واژگون شدن علم او، بهطور خمیده حمل میکنند.
نَخْلْگَردانی نیز مراسمی است که شیعیان برخی مناطق به عنوان تشییع نمادین پیکر امام حسین (ع) در عزاداری روز عاشورا برگزار میکنند.
در این مراسم اتاقکی شبیه تابوت با پوشش سیاه و آراسته با انواع شالهای رنگارنگ و آئینه در حسینیهها، تکایا و محلهایی که در آن عزاداری محرم برگزار میشود، توسط مردم حمل میشود؛ نخلگردانی بیشتر در شهرها و آبادیهای اطراف کویر مرکزی ایران رواج دارد.
اتاقک سیاهپوش در این مراسم هیچ شباهت و ارتباطی با درخت نخل یا خرما ندارد و در علت نامگذاری آن نظرات مختلفی وجود دارد. اسناد تاریخی، ریشه این رسم را در ایران، مربوط به دوره صفویه میدانند.
نظر شما