به گزارش خبرنگار ایمنا، عزاداری محرم با فرهنگ و آداب شهرهای مختلف درهم‌آمیخته شده و هر یک از مناطق کشورمان هم سبک و سیاق خود را در عزاداری و برپایی مراسم سوگواری دارند.
از سوی دیگر در بسیاری از سنت‌های عزاداری شهرهای مختلف، شباهت‌های فراوانی وجود دارد و برپایی دسته‌های عزاداری، تعزیه، گرداندن علم، چاووشی‌خوانی و نخل و تهیه غذای نذری از جمله مراسمی است که در شهرهای کشور برپا می‌شود. گاهی این سنت‌ها به‌اندازه‌ای جالب توجه‌اند که مردم را نه‌تنها از سراسر کشور بلکه از کشورهای دیگر به تماشا دعوت می‌کنند.
ایمنا در سلسله مطالبی تا پایان دهه اول محرم در گفت‌وگو با صاحب‌نظران حوزه آیینی کشور به بررسی آئین‌های ماه محرم و صفر می‌پردازد.
منصور قربانی، رئیس مرکز تخصصی هنرهای ملی و آئینی شهرداری اصفهان در گفت‌وگو با ایمنا پیرامون آئین چاووشی‌خوانی اظهار می‌کند: آئین چاووشی‌خوانی از آئین‌های قدیمی ایران است که هنری سمعی و بصری به حساب می‌آید و اصفهان یکی از خاستگاه‌های اصلی آن است.
وی ادامه می‌دهد: این آئین به‌نوعی وظیفه اطلاع‌رسانی در زمان‌های مختلف را دارد و علاوه بر فرارسیدن مناسبت‌های مذهبی، برای دیگر موارد مانند فرارسیدن عید نوروز یا برگشتن یک مسافر از سفر نیز استفاده می‌شده است.
رئیس مرکز تخصصی هنرهای ملی و آئینی شهرداری اصفهان پیرامون نحوه برگزاری این آئین تصریح می‌کند: این هنر جزو معدود آیین‌هایی است که هم در مراسم شادی و هم سوگواری استفاده می‌شده اما اشعار آن با توجه به موضوع تغییر پیدا می‌کرده است، اما اغلب آن به این صورت بوده که چاووشی‌خوان اصلی دو یا چهار بیت شعر می‌خوانده است و در ادامه آن چند نفر از معتمدان و بزرگان محل می‌خواندند: «خدا گفته بر همه آیات که بر حبیب خدا ختم انبیا صلوات» و جمعیت حاضر صلوات می‌فرستادند.
قربانی در خصوص نقش برگزاری چاووشی‌خوانی در محرم تصریح می‌کند: آئین چاووش‌خوانی از آئین‌های مورد استفاده سه تا پنج روز قبل محرم بوده که گاهی افرادی با لباس‌های مخصوص با چاووشی‌خوان همراهی می‌کردند و گاهی او به‌صورت تنها این کار را انجام می‌داده است و اشعاری همچون «بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا» را می‌خواندند.
وی با بیان اینکه در این روزها شاهدیم که اشعار جدید و به‌روز برای چاووشی‌خوانی استفاده می‌شود، می‌گوید: موسیقی چاووشی‌ها در دستگاه موسیقایی چهارگاه است و از طرفی در ردیف‌شناسی موسیقی سنتی ایران در دستگاه چهارباغ گوشه‌ای به‌نام چاووشی داریم که حالت جار زدن دارد.
رئیس مرکز تخصصی هنرهای ملی و آیینی اصفهان یادآوری می‌کند: مرکز تخصصی هنرهای ملی و آئینی آثاری را با استناد به آئین‌های قدیمی اما با همراهی مداحان امروزی تهیه کرده که یکی از آثار «سلام کربلا» است که با چاووشی‌خوانی آغاز می‌شود و در ادامه امیر برومند به مداحی می‌پردازد. شاعر این قطعه نیز اصفهانی است.
نظر شما