به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مصرف بیش از حد آب در خانه‌ها و باغ‌های بزرگ و پر کردن استخرها، آسیب قابل‌توجهی به نیازهای اساسی جوامع فقیر و محروم وارد می‌کند و به طور کلی ثبات بلندمدت منابع مناطق را تهدید می‌کند.
در ۲۰ سال گذشته بیش از ۸۰ شهر در سراسر جهان از جمله میامی، لندن، مکزیکوسیتی، رم، کیپ‌تاون، مسکو، چنای، پکن، توکیو و ملبورن با کمبود شدید آب مواجه بوده‌اند. این مطالعه موردی در شهر کیپ‌تاون نشان داد که محدودیت‌های مرتبط با خشکسالی می‌تواند خانوارهای کم‌درآمد را بدون آب کافی برای تأمین نیازهای اولیه‌شان در خطر قرار دهد، در حالی که برای خانواده‌های ثروتمند، تنها به معنای محدود کردن «استفاده‌های غیراصولی آب» مانند آبیاری باغ، شستشوی خودرو و پر کردن استخرها است.
علاوه بر این، گروه‌های ثروتمند راه‌هایی برای انعطاف پذیری بیشتر در برابر خشکسالی دارند؛ برای مثال، در دوره‌های خشکسالی کوتاه مدت، آنها می‌توانند بطری‌های آماده آب را بخرند و در درازمدت نیز سیستم‌های جمع‌آوری آب باران یا حفر چاه‌های خصوصی را در نظر بگیرند.
محققان در این رابطه اعلام کردند که استفاده ناپایدار از آب عمومی توسط افراد مرفه بر میزان آب موجود در مخازن شهر تأثیر می‌گذارد، در همین حال نیز حفر چاه‌های خصوصی می‌توانند منابع آب زیرزمینی منطقه را تخلیه کند.
نتایج تحقیق نشان می‌دهد در حالی که فناوری‌های جدید و سازگاری‌های مهندسی برای کاهش بحران آب شهرها مهم هستند، اما بدون پایدارتر شدن کافی نیستند و تنها راه برای حفظ منابع آب موجود، تغییر سبک زندگی افراد مرفه، محدود کردن استفاده از آب برای امکانات رفاهی و توزیع مجدد درآمد و منابع آبی به طور مساوی است.
این تحقیق توسط دانشمندان رشته‌های مختلف در مرکز علوم مخاطرات طبیعی و بلایای طبیعی در اوپسالا ی سوئد انجام شد.
نظر شما