به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، JW39 که یکی از موضوعات مشترک برای تصویربرداری توسط تلسکوپ‌های فضایی هابل و جیمزوب ناسا است و در دو سال گذشته مورد مطالعه دانشمندان بوده، یک کهکشان عروس دریایی محسوب می‌شود که در فاصله بیش‌از ۹۰۰ میلیون سال نوری از زمین، در صورت‌فلکی کما برنیکس قرار دارد که در فارسی به‌عنوان گیسو یا گیسوان برنیکه شناخته می‌شود. این کهکشان به‌واسطه ساختارهای شاخک‌مانند متمایز خود مشهور است که پروشگاه‌های ستاره‌ای پیچیده‌ای محسوب می‌شوند.
کهکشان‌های عروس دریایی
کهکشان‌ها عمر خود را در طیف وسیعی از محیط‌های مختلف می‌گذرانند. بعضی از آن‌ها در سیستم‌های منزوی معروف به کهکشان‌های میدانی تکامل می‌یابند و بعضی دیگر در محیط‌های متراکم‌تر مانند خوشه‌ها و گروه‌های کهکشانی زندگی می‌کنند. خوشه‌های کهکشانی بزرگ‌ترین اجرام متصل به گرانش در کیهان هستند که شامل هزاران کهکشان در طول میلیون‌ها سال نوری می‌شوند.
کهکشان‌های موجود در خوشه‌ها به‌دلیل تفاوت در محیط، تکامل بسیار متفاوتی نسبت به کهکشان‌های میدانی دارند که این امر به دلیل خشن بودن محیط‌های خوشه‌های کهکشانی است. این محیط‌ها حاوی پلاسمای بسیار داغ هستند که به عنوان محیط درون خوشه‌ای شناخته می‌شود و می‌تواند گاز را از کهکشان‌ها خارج و فضای تشکیل ستاره را خاموش کند. این پلاسما بسیار پراکنده است، اما کهکشان‌ها با آن مبارزه می‌کنند و هم‌چون شناگرانی ماهر به مقابله با جریان بی‌امانی از پلاسما می‌پردازند. این برهم‌کنش و در اصل تعاملات بین کهکشان‌ها و محیط درون خوشه‌ای که به‌عنوان ضربه قوچ شناخته می‌شود، گاز ستاره‌ساز کهکشان‌ها را از بین می‌برد و نوارهای دنباله‌داری در جهت مخالف کهکشان ایجاد می‌کند که از دیسک کهکشان فاصله می‌گیرند و به آن شکلی شبیه به عروس‌دریایی می‌دهند.
ضربه قوچ که به‌عنوان شوک هیدرولیکی یا چکش سیال نیز شناخته می‌شود در اصل افزایش موج یا فشاری است که پس از تغییر یا انسداد ناگهانی مسیر سیالات اتفاق می‌افتد و شدت آن بین پنج تا ۱۰ برابر قوی‌تر از فشار سیستم است. مواد دور شده در کهکشان در معرض نیروهای گرانشی شدید و تحت‌تأثیر محیط درون خوشه‌ای در فاصله هزاران سال نوری از دیسک کهکشانی قرار می‌گیرد و شاخک‌هایی ایجاد می‌کند که مشخصه بارز این‌گونه کهکشان‌ها است.
بنابراین کهکشان‌های عروس دریایی در نواحی مرکزی خوشه‌های کهکشانی قرار دارند و فرآیند ضربه قوچ مسئول شکل‌گیری شاخک‌های آن‌ها است. این شاخک‌ها پرورشگاه ستاره‌ها هستند و تحقیقات نشان می‌دهد شکل‌گیری ستاره در آن‌ها، منعکس‌کننده عملکردی مشابه در دیسک کهکشان اصلی است. به‌عبارت دیگر این شاخک‌ها یک محیط منحصربه‌فرد برای تشکیل ستاره‌ها فراهم می‌آورند که شکل‌گیری ستاره در آن‌ها تفاوت قابل‌توجهی را در مقایسه با تشکیل ستاره در خود دیسک کهکشانی اصلی نشان نمی‌دهد.
JW39؛ عروس دریایی سرگردان فضایی
کهکشان عروس دریایی JW39 که در یک خوشه کهکشانی متخاصم قرار دارد، کهکشانی با طبیعت آرام در یک محیط پر فرازونشیب غیرقابل‌باور است. کهکشان‌های درون این‌گونه خوشه‌ها بر خلاف همتایان منزوی‌تر خود، اغلب تحت‌تأثیر نیروهای گرانشی اعمال‌شده توسط همسایگان بزرگ‌تر خود پیچ‌وتاب می‌خورند و شکل‌های جالب، عجیب‌وغریب و شگفت‌انگیزی به خود می‌گیرند.
کهکشان چتر دریایی JW39 نیز به‌رغم ظاهر آرام خود، در محیطی به شدت خصمانه سرگردان است و تحت فشار شدید واردشده توسط محیط درون خوشه‌ای به پیچک‌های جذابی مزین شده است که به زیبایی از دیسک کهکشانی آن بیرون زده‌اند. اخترشناسان برای انجام مطالعات دقیق روی پیچک‌های دنباله‌دار JW39 از «دوربین میدان وسیع سه هابل» استفاده کردند.
JW39 در قاب دوربین‌های جیمزوب
دانشمندان ناسا همچنین با بهره‌گیری از قابلیت‌های پیشرفته تلسکوپ فضایی هابل، به‌زودی سفری بی‌سابقه را آغاز خواهند کرد تا با نگاهی به جزئیات پیچیده این کهکشان مرموز مکانیسم‌های حاکم بر تولد، توسعه و تعامل فرآیندهای فیزیکی درون آن را کشف کنند. اخترشناسان با استفاده از قابلیت‌های تصویربرداری با وضوح بالا و طیف‌سنجی چشمگیر جیمز وب می‌توانند در پیچیدگی‌های این کهکشان کاوش کنند و بینش‌های ارزشمندی درباره مکانیسم‌های محرک تکامل کهکشانی به‌دست آورند.
تجزیه‌وتحلیل دقیق جمعیت‌های ستاره‌ای، دینامیک گاز و ترکیبات شیمیایی این نوع کهکشان‌ها درک عمیق‌تری از شکل‌گیری و تکامل کهکشان به دست می‌دهد، عوامل محیطی مؤثر بر ساختار و رفتار کهکشان‌ها را مشخص و دانش بشر را از این فرشینه‌های چشمگیر کیهانی غنی‌تر می‌کند.
JW39 و بهبود درک بشر از جهان
کهکشان عروس دریایی JW39 به‌عنوان یک پرورشگاه ستاره‌ای پر جنب‌وجوش شناخته می‌شود که به‌واسطه ساختارهای شاخک‌مانند خود که مملو از ستاره‌های تازه متولد شده است و مشاهدات جیمزوب از این کهکشان اخترشناسان را قادر می‌سازد تا ظرافت‌های ظریف‌تر فرآیندهای ستاره‌زایی از جمله محرک‌هایی که باعث شروع انفجار ستاره‌ها، ویژگی‌های مناطق انفجار ستاره‌ها و تأثیر عمیق ستارگان پرجرم بر محیط بین‌ستاره‌ای اطراف می‌شوند را در این کهکشان کشف کنند. این تحقیقات با آشکار کردن تعامل بین کهکشان‌ها و تشکیل ستاره‌ها، درک بشر را از چرخه حیات کیهانی افزایش می‌دهد و به دانش گسترده‌تر تولد ستاره‌ها کمک می‌کند.
مرکز بسیاری از کهکشان‌ها میزبان سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم است و JW39 از این قاعده مستثنی نیست. دانشمندان با بهره‌گیری از قابلیت‌های استثنایی مادون قرمز جیمزوب، پیچیدگی‌های سیاه‌چاله مرکزی این کهکشان منحصربه‌فرد و فرآیندهای برافزایش، تولید جت‌های قدرتمند و دینامیک پیچیده بین سیاه‌چاله و محیط کهکشانی آن را بررسی خواهند کرد. این مشاهدات درک آن‌ها را از تکامل مشترک کهکشان‌ها و سیاه‌چاله‌های مرکزی آن‌ها عمیق‌تر می‌کند و نقش مرموز این اجرام را در شکل‌دهی به دینامیک کهکشانی آشکار می‌کند.
مشاهدات تلسکوپ فضایی جیمزوب از کهکشان JW39 دارای پتانسیل گسترده‌ای برای گسترش دانش بشر از جهان و نویدبخش دستیابی به افق‌های جدید در قلمرو کهکشان‌ها و گسترش درک بشر از کیهان و جهان است. با کشف جزئیات پیچیده تکامل کهکشانی، فرآیندهای تشکیل ستارگان و دینامیک سیاه‌چاله‌های پرجرم، جیمزوب بینش‌های بی‌سابقه‌ای را در مورد این پرورشگاه ستاره‌ای کیهانی آشکار خواهد کرد. با تجزیه‌وتحلیل ویژگی‌های این کهکشان و مقایسه آن‌ها با دیگر اجرام آسمانی، اخترشناسان می‌توانند الگوها، روابط و روندهایی را شناسایی کنند که به درک بشر از شبکه کیهانی، خوشه‌بندی کهکشان‌ها و ساختار فراگیر جهان کمک می‌کند. این مشاهدات مدل‌های کیهانی را اصلاح و بینش‌های ارزشمندی را در مورد فیزیک زیربنایی حاکم بر تکامل کیهان وسیع ارائه می‌کنند.
نظر شما