بهنام یوسفیان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، درباره گیاه مریمگلی از خانواده نعنایان اظهار کرد: نامهای دیگر گیاه مریمگلی، مریم سلوی و سالبیه بوده و زمان گلدهی آن خرداد و تیرماه و زمان برداشت از اردیبهشت تا تیرماه است.
وی با بیان اینکه مریمگلی گیاهی با طبیعت گرم و خشک، چندساله با ساقه منشعب و پوشیده از برگهای مقاوم است، برگها متقابل، بیضی شکل، چینخورده و به رنگ سبز مایل به کبود است، افزود: گلهایی که به رنگ بنفش، قرمز مایل به بنفش و حتی سفید هستند در خوشههای انتهایی شاخهها میرویند.
این متخصص طب سنتی تصریح کرد: گیاه مریمگلی، بومی مناطق مدیترانه بوده و از قدیم در این مناطق از آن استفاده میکردهاند، امروزه این گیاه به مقدار زیاد در بسیاری از کشورها کشت میشود، برای مصارف دارویی برگ درختچههای جوان را جمعآوری میکنند و سپس در سایه و در کوران هوا یا در خشککن با حرارت حداکثر ۳۵ درجه سانتیگراد خشک میکنند.
وی ادامه داد: کار برداشت را دو مرتبه در سال میتوان انجام داد، برگهای خشک شده را در پاکتهای دربسته نگهداری میکنند که حاوی اسانس (توجون، سینئول و بورنئول) سالوین، ترکیبات استروژنی، اسید رزمارینیک و عصارههای تلخ و تاننها هستند.
یوسفیان گفت: این گیاه برای درمان ناراحتیهای معده و رودهای به کار میرود، همچنین علیه اسهال، نفخ و تعرق شبانه بیش از حد نیز مؤثر است و مواد موجود در آن تورم را کاهش میدهد.
وی اضافه کرد: دمکرده گیاه مریمگلی را به مقدار ۱.۵ گرم در یک فنجان آب جوش تهیه میکنند و میگذارند به مدت هشت دقیقه دم بکشد، دمکرده را برای مداوای ورم مجاری تنفسی فوقانی، علیه سرفه و برای معالجه سل بهکار میبرند.
این متخصص طب سنتی اظهار کرد: برگ آن دارای اثر نیرودهنده و مقوی است، به علت دارا بودن خاصیت تسهیل در هضم، مدر، ضدتشنج، تببر، ضدعفونیکننده و کمکننده قندخون و قاعدهآور است. به صورت موضعی به عنوان ضدالتهاب، قابض، ضدباکتری، در التهاب دهان به صورت غرغره و دهانشویه استفاده میشود.
وی با بیان اینکه مصرف مریمگلی ترشح غدد شیری را کم میکند همچنین اسانس آن آرامبخش است، افزود: از این گیاه به عنوان ضدعفونیکننده در ضمادها و شستوشو علیه بیماریهای پوستی و قارچی استفاده میشود؛ پخته برگهای آن سیاهکننده مو است و اگر آن را با حنا بر مو مالش دهند، طول مو افزایش پیدا میکند.
یوسفیان با اشاره به موارد منع مصرف و احتیاط گیاه مریمگلی گفت: به دلیل وجود اسانس توجون استفاده بیش از ۱۰ گرم در هر بار از این گیاه عوارضی مانند سرگیجه، تهوع، استفراغ و حتی کما در پی دارد و مصرف این گیاه ممکن است باعث آغاز حمله در مبتلایان به صرع شود، هنگام استفاده از آرامبخشها استفاده از این گیاه امکان تشدید اثر داروهای آرامبخش را دارد.
وی خاطرنشان کرد: به دلیل اثرات قاعدهآور و سقطآوری که مربوط به وجود توجون در گیاه مریمگلی است، مصرف آن در دوران بارداری ممنوع است و به همین دلیل نیز در دوران شیردهی نیز منع مصرف دارد.
نظر شما