به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، زباله‌های پلاستیکی یک ضریب افزایش خطر برای سیل به‌شمار می‌رود تا جایی که تجمع آن‌ها می‌تواند در نخستین ساعت وقوع سیل سطح آب را یک متر افزایش دهد. مطالعات نشان می‌دهد در کشورهایی با زهکشی شهری، مدیریت زباله جامد و بهداشت نامناسب، توسعه سریع و بدون برنامه‌ریزی، دارای زیرساخت‌های محدود برای کاهش سیل و مواردی از این قبیل، پلاستیک تشدیدکننده خطر وقوع سیل‌های سهمگین و مکرر است.
در واقع ۱.۸ میلیارد نفر در ۱۸۸ کشور جهان در معرض خطر سیل قرار دارند و بیش از ۲۰۰ میلیون نفر از آن‌ها به‌دلیل آلودگی پلاستیکی که سیستم‌های زهکشی را مسدود می‌کند با خطر وقوع سیل‌های بسیار شدید و مکرر مواجه هستند. به‌طور دقیق‌تر، آمارها حاکی از آن است که ۲۱۸ میلیون نفر از فقیرترین مردم جهان در معرض خطر سیل‌های سهمگین و مکرر ناشی از زباله‌های پلاستیکی قرار دارند که حدود ۴۱ میلیون نفر از این افراد را کودکان، افراد مسن و افراد دارای معلولیت تشکیل می‌دهد.
ساکنان جنوب شرق آسیا و منطقه اقیانوس آرام در این میان بیشترین خطر را متحمل می‌شوند و سه‌چهارم افرادی را تشکیل می‌دهند که در معرض این خطر قرار گرفته‌اند. هم‌اکنون نیز شدت وقوع سیل در کشورهایی همچون غنا، بنگلادش و اندونزی به‌دلیل مسدود شدن کانال‌های زهکشی با زباله‌های پلاستیکی شاهد افزایش بوده است و این مشکل در صورت رسیدگی نشدن بدتر خواهد شد. شایع‌ترین اقلام پلاستیکی که سیستم‌های زهکشی را مسدود می‌کند شامل بطری‌ها، نخ‌های نایلونی از صنعت ماهی‌گیری، کیسه‌های پلاستیکی و ساشه‌ها (بسته‌های نفوذناپذیر) معرفی شده‌اند.
در حال حاضر بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان ساکن محله‌های فقیرنشین هستند و انتظار می‌رود این رقم تا سال ۲۰۵۰ به سه میلیارد نفر برسد. از سوی دیگر تنها ۹ درصد از پلاستیک‌ها در سطح جهان بازیافت می‌شود و آلودگی زباله‌های پلاستیکی در دهه گذشته دو برابر شده است. بدتر آن‌که پیش بینی می‌شود این میزان تا سال ۲۰۶۰ سه برابر شود.
علاوه بر این، از مضرات سوزاندن تا مشکلات ناشی از مسدود کردن آبراه‌ها، آلودگی پلاستیکی فقیرترین و حاشیه‌نشین‌ترین جوامع را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و این جوامع بیشترین بار آن را به دوش می‌کشند، چراکه وقوع سیل در کنار خسارت‌های بلادرنگ، افزایش مشکلات سلامتی از جمله بیماری‌های گوارشی همچون وبا و بیماری‌های اسهالی را به‌دنبال دارد.
گفته می‌شود امکان جلوگیری از این فجایع از طریق معاهده پلاستیک وجود دارد که طی آن رهبران جهان با کاهش تولید پلاستیک و اطمینان از این‌که پلاستیک‌های موجود به‌طور ایمن جمع‌آوری و بازیافت می‌شوند، یک‌بار در زندگی فرصتی برای پایان دادن به این بحران را دارند.
نظر شما