به گزارش خبرنگار ایمنا، امامت در اسلام یک جریان سیاسی است و طبق اعتقاد شیعه، امام کسی است که علاوه بر الگو بودن در شئون زندگی فردی و اجتماعی، رهبری نظام سیاسی جامعه را نیز در دست دارد و همچون پیامبر (ص) اوامرش واجب‌الاطاعه است؛ با این حال در دوره سیاه خفقان، وحشت و بدعت بنی‌امیه و بنی‌عباس همواره تلاش حاکمان بر این بوده که از نفوذ امامان در جامعه جلوگیری کنند و آنان را در محاصره فقر و گمنامی قرار دهند اما پیوسته حقیقت درخشان امامت باعث می‌شد تا مردم به آنان روی آورند و از برکات وجودشان بهره‌مند شوند.
امام جعفر صادق علیه‌السلام هفدهم ربیع‌الاول سال ۸۳ هجری در مدینه متولد شد و بیست‌وپنجم شوال ۱۴۸ در سن ۶۵ سالگی به وسیله سمّ مهلکی که منصور دوانیقی برای حاکم مدینه فرستاده بود به شهادت رسید و در قبرستان بقیع شهر مدینه دفن شد. آن حضرت در ۳۱ سالگی به امامت رسید و مدت امامت حضرتش ۳۴ سال بود. (۱۱۴- ۱۴۸ ه‌ق)
دوران امامت رئیس مذهب جعفری، مصادف با سال‌های حکومت رو به افول و متزلزل امویان و آغاز عصر بنی‌عباس ملعون بود. در سال ۱۳۲ با کشته شدن مروان، حکومت خاندان ناپاک بنی‌امیه به پایان رسید، قدرت به عباسیان منتقل شد و ابوالعباس سَفّاح حکومت را به دست گرفت.
سفّاح تا سال ۱۳۷ به مدت پنج سال بر مسند قدرت نشست و پس از او برادرش منصور دوانیقی به خلافت رسید و تا سال ۱۵۸ به مدت ۲۱ سال حکومت کرد.
اهتمام حضرت صادق (ع) و همچنین پدر بزرگوارشان امام محمدباقر علیه‌السلام به یک ضلع مهم در حکومت داری و تمدن سازی، یعنی «علم» متمرکز بود و در همین مسیر هزاران شاگرد مکتب دین تربیت کردند.
امام ششم، مرد میدان مبارزه بود و در این عرصه، در سه بُعد برای تشکیل حکومت اسلامی و تأسیس تمدن اسلامی تلاش کردند و این سه محور را در دستور کار امامت چندین ساله خود قرار داده بودند، زیرا شرایط و اقتضائات خاص آن عصر، حضرت را مصمم به این تلاش می‌کرد. از طرفی، فرصت مناسب برای احیای امر امامت و ابراز حقیقت امامت پدید آمده بود. تشکیلاتی پنهانی و قوی نیز تفکر شیعی را در نقاط مختلف سرزمین اسلامی گسترانده بود؛ همچنین زمینه بسیار خوبی برای ترویج علم ایجاد شده بود.
این سه، همان نمودارهای بارز زندگی امام صادق (ع) است که حضرت در این سه بُعد به مبارزه‌ای خستگی ناپذیر برخاستند و تا آخرین لحظات عمر شریفشان دست از آن نکشیدند.
آن حضرت به عنوان یک «مبارز» واقعی در این سه محور به مبارزه با حکومت ستمگر وقت پرداختند و پایه‌های آن را تضعیف کردند تا پایه‌های حکومت اسلامی را پی‌ریزی کنند.
رهبر حکیم انقلاب به خوبی این سه بُعد را این گونه ترسیم کرده‌اند: «نمودارهای مهم و برجسته در زندگی امام صادق علیه‌السلام را به این شرح یافته‌ام: ۱ - تبیین و تبلیغ مسئله امامت ۲ - تبلیغ و بیان احکام دین به شیوه فقه شیعی و نیز تفسیر قرآن به روال بینش شیعی ۳ - وجود تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک-سیاسی.» این سه نمودار «امام»، «امت» و «علم»، در واقع سه ضلع تشکیل حکومت و سپس تمدن اسلامی است.
ورود فعالانه امام صادق (ع) به عرصه جهاد علمی و معرفتی
حجت‌الاسلام محمدتقی رهبر، عضو جامعه روحانیت مبارز، در همین رابطه با تسلیت ایام شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: در دوران حاضر که بی‌شباهت به آن زمان نیست آنچه که باید بیش از پیش به آن توجه داشت، تقویت پایه‌های فرهنگ اسلامی است.
وی خاطر نشان کرد: تقویت بنیان‌های این فرهنگ غنی و مترقی، بدون توجه و داشتن سبک زندگی اسلامی محقق نخواهد شد. سبکی که در همه ابعاد و زوایای جامعه اسلامی از خانه تا مدرسه و دانشگاه و محل کار باید نمایان و متظاهر باشد.
عضو جامعه روحانیت مبارز با اشاره به دوران امامت امام ششم که بخشی از آن در دوران بنی امیه سپری شده است اظهار کرد: امام صادق (ع) در شرایط سختی بودند و منصور دوانیقی بیش از یک دهه این امام بزرگوار را آزار و اذیت کرد و در نهایت آن حضرت را به شهادت رساند.
به گفته وی، شیعیان در دوران خلافت امویان و عباسیان در شرایط سختی بودند و حتی به سختی می‌توانستند با امام ارتباط بگیرند. امام همام هم به دنبال این بودند که فرهنگ ناب اهل بیت یعنی فرهنگ مبارزه و مقابله با خرافات، بدعت‌ها و انحرافات را پیش ببرند.
به گفته حجت‌الاسلام رهبر، امام صادق (ع) هزاران محدث و عالم تربیت کردند. این افراد در مناطق و ولایات مختلف جهان اسلام پراکنده شدند و آموزه‌ها، علوم، روایات و دانش ائمه را رواج دادند.
عضو جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه امام صادق (ع) بزرگترین جهاد تبیین را در دوران صدر اسلام احیا کردند ادامه داد: آن حضرت همچون جدشان حضرت نبی‌اکرم (ص) از هر فرصتی برای دعوت به اسلام و آموزه‌های نورانی اهل بیت بهره می‌بردند.
وی خاطرنشان کرد: امام صادق (ع) مناظرات و مباحثاتی با ملحدان و منحرفان همچون ابن ابی‌العوجا داشتند. همچنین با وجود محدودیت‌هایی که برای ایشان ایجاد شده بود، جمع متراکمی را دور هم جمع می‌کردند و علم و دین را به این جماعت می‌آموختند.
حجت الاسلام رهبر اظهار کرد: امام جعفر صادق (ع) در عرصه جهاد تبیین علمی و معرفتی در شرایط آن روز فعالانه ورود کردند و هر چند با محدودیت‌ها و آزار زیادی روبرو بودند اما دست از کار و تلاش در این مسیر مبارزاتی و سخت نکشیدند.
وی با اشاره به اهمیت جهاد فرهنگی و روشنگری برای روشن کردن راه راستین اسلام و تبیین احکام شریعت توسط اهل بیت، افزود: امر به معروف و نهی از منکر از جمله مسیرهایی است که باید طی کرد و به سعادت رسید.
اهمیت باب المعروف بهشت از دیدگاه امام ششم
عضو جامعه روحانیت مبارز تاکید کرد: امروز بیش از گذشته باید به فریضه امر به معروف و نهی از منکر پرداخته شود. باب المعروف مورد نظر امام صادق (ع) در بهشت، همان روشن کردن راه حق و باطل و ممتاز کردن راه حق و حقیقت است.
به گفته وی، معروف، نوعی جهاد فرهنگی است و گاهی اثری بالاتر از جهاد میدانی دارد. روایات زیادی در این رابطه وارد شده که معروف همان معرفت اسلام ناب و رد کردن منکر است که همان بدعت‌ها را شامل می‌شود. این بزرگترین اقدام و حضور امام بزرگوار شیعه و پیروان حضرت در این عرصه بود.
حجت الاسلام رهبر، امام جعفر صادق (ع) را مرد میدان مبارزه و تشکیلات منظم برشمرد و افزود: دوران امامت و زندگی امام صادق (ع) دوره «گفت‌وگو، آزاد اندیشی و تعامل فکری» بوده است.
وی تاکید کرد: در همین دوره است که ظرفیت بزرگ، اندیشه شیعی و فقه شیعه زمینه «گفت‌وگو» با مذاهب و فرقه‌ها و ادیان دیگر را پیدا می‌کند و از آنجا که فضای علمی و آزاداندیشانه وجود دارد، می‌تواند به افق‌های جدید رو کند و زمینه شکل‌گیری و رشد این دانش را بیش از پیش فراهم سازد.
امام صادق علیه السلام رئیس مذهب جعفری و مذهب شیعه و امام ششم شیعیان دوازده امامی و امام پنجم شیعیان اسماعیلیه است که در سن ۳۱ سالگی بعد از درگذشت امام محمدباقر علیه‌السلام به امامت می‌رسد و بعد از ۲۸ سال امامت که در بین یازده امام بیشترین طول مدت امامت است در سن ۶۵ توسط منصور دوانیقی خلیفه عباسی مسموم می‌شود و در کنار مزار پدر بزرگوارش امام محمدباقر علیه‌السلام در قبرستان بقیع شهر مدینه آرام می‌گیرد.
نظر شما