به گزارش ایمنا و به نقل از شبکه خبری الجزیره، محمد شیاع السودانی با حضور در برنامه "المقابله"، عراق پیش از اشغال را با عراق پس از مرحله اشغال مقایسه و اظهار کرد: پیش از سال ۲۰۰۳ یک اقلیت حکومت می‌کرد و یک فرقه‌گرایی نامشخص و محدود به تصمیم گیرندگان وجود داشت و از طرفی هم آزادی چندانی نبود؛ اما پس از این سال، آزادی‌ها و بیان عقیده وجود داشت و قدرت مبتنی بر مردم شد و مهم‌تر از همه این بود که عراقی‌ها توانستند انتقال مسالمت‌آمیز قدرت، بلوغ در روند سیاسی و درک درست از نظام سیاسی را حفظ کنند.
وی با اشاره به تصویر زیبایی که از مرحله پس از سقوط نظام صدام ایجاد شد، افزود: در این دوره کشور شاهد هرج و مرج بود که توسعه و خدمات را تحت تأثیر قرار داد، اقتصاد روند نزولی پیدا کرد، سوءمدیریت و فساد گسترده رخ داد و و مردم نسبت به شرکت در انتخابات تمایلی نشان ندادند.
نخست‌وزیر عراق کنترل شیعیان عراق بر روند سیاسی کشور پس از سال ۲۰۰۳ را بعید دانست و گفت: این گروه در همه انتخابات نصف به علاوه یک رأی می‌آورد که به عنوان مثال می‌تواند به تنهایی دولت تشکیل دهد و نخست‌وزیر انتخاب کند؛ اما معتقد است بدون مشارکت بقیه گروه‌ها نمی‌توان امور را مدیریت کرد.
السودانی با اشاره به تصاویر دردناکی از جنگ بیهوده، قتل و مهاجرت که پیش از سال ۲۰۰۳ در عراق تجربه شد، خاطرنشان کرد: پس از آن، قانون اساسی جدید را که حقوق و وظایف در آن تثبیت شده بود را به فال نیک گرفتیم؛ اما فصل دیگری آغاز شد که آن تروریسم و جنگ فرقه‌ای برنامه‌ریزی شده بود.
وی افزود: هر روز شاهد صحنه‌های دردناکی در خیابان‌ها و بازارها بودیم که تأثیر خود را گذاشت تا اینکه نوبت به داعش رسید و مساحت زیادی از عراق را اشغال کرد.
نخست‌وزیر عراق تصریح کرد: در آن مدت، دستاوردهای بسیاری به دست آمد؛ اما انتظار می‌رفت، دستاورهای بیشتری انجام شود، گفت که سطح اقتصاد، آموزش و خدمات کاهش یافت، در حالی که لازم بود خدمات بهتری ارائه می‌شد و این نشان‌دهنده سوءمدیریت و گسترش پدیده فساد است.
وی با بیان اینکه در انتخابات سال ۲۰۱۸ تمایلی نسبت به مشارکت وجود نداشت، گفت: در سال ۲۰۱۹ نیز تظاهرات اکتبر رخ داد و در سال ۲۰۲۱ نیز شاهد نبود تمایل به مشارکت در انتخابات بودیم.
السودانی ادامه داد: برخی وجود دارند که عامل فساد هستند و در قدرت حضور دارند و از مناصب خود برای مقاصد حزبی و شخصی استفاده کرده‌اند؛ اما هنگامی که از کشوری سخن می‌گوییم که این لرزه‌های شدید را تجربه کرده است، شرایط ایدئال نیست.
وی با تاکید بر اینکه لازم است نخست‌وزیر از شهروندان عراقی ساکن کشور در دوره رژیم بعث باشد، گفت: مردم باید احساس کنند که نخست‌وزیر به آنها نزدیک است و سال‌های سختی را با آنها تجربه کرده است، هرچند این بدان معنا نیست که برادرانی که از خارج آمده‌اند، دور از شهروندان بودند؛ اما با توجه به وضعیت زندگی و اوضاع شاید در تعیین اولویت‌ها موفق عمل نکردند.
نخست‌وزیر عراق با تاکید بر اینکه هیچ‌گونه فعالیت سیاسی پیش از سال ۲۰۰۳ وجود نداشته است، افزود: پس از آن احزاب اسلامی شروع به فعالیت کردند از جمله حزب الدعوه الاسلامیه و من نیز با توجه به سوابق و نه وابستگی حزبی به عنوان فرماندار العماره منصوب شدم.
وی جمع شدن احزاب و تشکیل دولت ائتلافی را یک حق طبیعی دانست و گفت: کسی که تمایل به تشکیلات وزارتخانه دارد و معتقد است که معاون و مشاور و مدیران کل نیز باید از همان حزب بیایند، بداند این تفکر اشتباه است، نباید وابستگی به این حزب یا آن حزب را شرط کنیم، این موضوع یکی از نکات منفی دوره گذشته است و من درباره این موضوع سختگیر هستم.
السودانی پایان صدام را درسی برای هر آنکه در حکومت است توصیف کرد و یادآور شد: این افراد باید به سرنوشت طاغوت و قتل و سرقت و کشاندن کشور به سوی سیاست‌های بیهوده بنگرند.
وی با تاکید بر اینکه چیزی تحت عنوان مشارکت و طیف‌ها، آزادی ادیان و شعائر وجود نداشت، گفت: پس از سال ۲۰۰۳ و در پی سرکوب و مصادره حقوق، همه برای مطرح کردن نگرانی‌ها به سمت تثبیت حقوق در قانون اساسی رفتند و این از اشکالاتی است که در بخش قانون اساسی به آن اشاره می‌شود.
نخست‌وزیر عراق اظهار کرد: نباید اهل سنت به این بهانه که بخشی از نظام سابق هستند، هدف قرار گرفته شوند، آنها نیز همچون سایر عراقی‌ها در معرض ظلم آن نظام قرار گرفتند و کشتارهایی علیه عشایر و شخصیت‌های سنی نیز شکل گرفت.
وی با بیان اینکه پس از سال ۲۰۰۳، بخشی از اهل سنت، مخالف تغییر بودند، خاطرنشان کرد: با گذشت زمان همه ایمان آوردند که تغییر از طریق فرایند سیاسی اتفاق می‌افتد، ما اختیارات مطلق نداریم و مسئولیت‌های مقامات از هم مجزا است، مقامات قضائی و مقامات پارلمانی داریم و همه طیف‌ها در تصمیم‌گیری شریک هستند.
وی گفت که پیش از تشکیل دولت، کشمکش‌های سیاسی خطرناکی وجود داشت، اما رقابت در سالن‌های دادگاه فدرال و درباره متن قانون اساسی بود.
السودانی با بیان اینکه به نفع نظام سیاسی کنونی عراق است که تحت تأثیر مسائل ملی یا مذهبی قرار نگیرد، گفت: تصمیمات خود را نه بر اساس گرایش شخصی و بینش خاص، بلکه بر اساس مصلحت عراق اتخاذ می‌کنم و تنوع نه عامل ضعف عراقی‌ها بلکه عامل قوت آنها است.
وی درباره بازگشت عراق به عرصه عربی، منطقه‌ای و بین‌المللی تاکید کرد: عراق با قطعنامه‌ای از سوی شورای امنیت اشغال شد اما پس از سال ۲۰۱۱ کنترل نهادهای خود را آغاز کرد و اجلاس سران کشورهای عربی در سال ۲۰۱۲ را در بغداد آن هم نه به خواست آمریکا یا طرف دیگر برگزار کرد.
نخست‌وزیر عراق افزود: در آن دوره یکی از اشتباهات راهبردی که اعراب مرتکب شدند روی‌گردانی آنها از عراق بود و اینکه اعراب به ضرورت بازگشت خود به عراق و نه بازگشت عراق به اعراب متقاعد شده بودند.
وی تاکید کرد: اعراب اعتراف کردند که تهدید داعش به تنهایی برای عراق نیست، بلکه تهدیدی برای کل منطقه است و عراق به نمایندگی از منطقه با این گروه جنگید.
السودانی سالروز سقوط نظام صدام که مصادف با نهم آوریل را انگیزه دولت برای ادامه راه اصلاحات معرفی کرد و گفت: نظام صدام علاوه بر رفتار سرکوبگرانه و ستمگرانه خود که حتی کودکان قربانیان اعمال غیرانسانی هم از آن در امان نماندند، کشور را وارد جنگ‌های کینه‌توزانه و توسعه‌طلبی کرد.
وی تصریح کرد: سالروز سقوط نظام صدام این درس را به ما می‌دهد که ظلم پایدار نیست و عدالت باید فراگیر شود.
نظر شما