زینب حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: رشد سریع شهرنشینی و گسترش فیزیکی شهرها طی دهه‌های اخیر با پیامدهای منفی بسیاری در ابعاد مختلف همراه بوده است.
وی افزود: یکی از مهم‌ترین این پیامدها، کاهش سلامتی شهروندان تحت تأثیر عواملی همچون وابستگی به خودروی شخصی، کاهش پیاده‌مداری و توزیع نامناسب فعالیت‌ها است، در این راستا موضوع سلامت در شهر طی سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: تحقیقات بیانگر آن است که فرم شهری که شامل مجموعه‌ای از ویژگی‌های کالبدی و غیرکالبدی در شهر است، در کاهش یا افزایش سلامتی ساکنان مؤثر است.
حسینی اضافه کرد: کیفیت محیط آن چیزی است که محیط به وسیله آن نمود پیدا می‌کند، ادراک می‌شود و به عنوان یکی از الزامات اولیه کیفیت زندگی، دربرگیرنده احساس رفاه، آسایش و رضایت مردم از عوامل کالبدی-فضایی، اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و نمادین محیط زندگی است.
وی ادامه داد: از آنجا که سلامت به عنوان سازه‌ای پیچیده، می‌تواند سازش ممکن فرد با جهان اطرافش را شکل دهد، می‌توان نتیجه گرفت که سلامت روانی برای فرد مستلزم داشتن احساس مثبت، سازگاری موفقیت‌آمیز و رفتارهای شایسته و مطلوب محیط اطراف بوده که این مشخصه تأثیرپذیر از کیفیت محیطی است.
این کارشناس شهرسازی تصریح کرد: بررسی رابطه میان محیط کالبدی با سلامت روحی و روانی ساکنان یک محله نیازمند ارزیابی است. شهر به عنوان محل سکونت، کار، تفریح و ارتباطات، تأثیر بسزایی بر سلامت روان شهروندان دارد، امروزه رشد و گسترش شهر و شهرنشینی زمینه وسیعی از عوامل تهدیدکننده سلامت روان را به ویژه در کشورهای در حال توسعه ایجاد کرده است، چنان‌که اختلالات روانی یکی از بیماری‌های رایج در شهرها و افسردگی، شایع‌ترین آن‌ها است.
حسینی تاکید کرد: با این وجود بیشتر مطالعات بر سلامت جسمی متمرکز شده است، کم‌تر به تأثیرات روانی محیط‌های شهری پرداخته شده و اندک مطالعات موجود نیز با تأکید بر جنبه‌های کمی و کم‌تر به ویژگی‌های کیفی محیط توجه داشته است.
وی گفت: دلبستگی مکانی حاصل پیوند انسان‌ها با محیط اطرافشان است و با زندگی کردن افراد در محیط به وجود می‌آید، مراکز محلات شاخص‌ترین جزو محلات محسوب می‌شود و نقش بسزایی در زنده نگه داشتن آن‌ها دارد.
این کارشناس شهرسازی افزود: مرکز محله کوی اساتید شهر یزد با مسائلی از قبیل افول روابط اجتماعی و امنیت در پی کاهش حضورپذیری، از بین رفتن یکپارچگی فضایی و پایین آمدن دلبستگی مکانی ساکنان به آن روبه‌رو است که باید به درستی توسط متولیان امر و کارشناسان مورد بررسی قرار گیرد، سپس راهکار مناسب عملیاتی شود.
نظر شما