به گزارش خبرنگار ایمنا، دلشان دست خدا و حواسشان پرت او بود. مهارت چاشنی علمشان بود و عملشان بی‌نظیر. آمده بودند که طب رزم را دگرگون کنند انگار. توکلشان جواب داد و جسارتشان گل کرد.
شبیه معجزه شدند، در روزهایی که باران ترکش تیر و خمپاره بی‌هوا می‌بارید، معجزه‌ای برای حال خوب رزمنده‌های خط مقدم. کمترین فاصله را انتخاب می‌کردند برای راه‌اندازی پایگاه و بیمارستان صحرایی تا در کمترین زمان ممکن به داد مجروحان خط مقدم برسند. همراهان بی‌چون و چرای رزمنده‌ها شدند، همدم دردهای بچه‌های خط، نوای خوش آرامش لابه‌لای همه صداهایی که خبر از رفتن می‌داد، خبر از شهادت.
حرف از پرستاران و پزشکان زمان جنگ است، آن‌ها که رکورد دارند در سرعت عمل برای مداوا، در کاهش دوره بهبودی.
در مستند «به نام مسیر رستگاری» شخصی معرفی می‌شود که در زمان جنگ با عنوان پرستار به فعالیت‌های پزشکی مشغول بوده است. این مستند پرتره دکتر بهزاد رستگاری است که در کنار معرفی دکتر به فعالیت‌های پزشکی که در زمان جنگ انجام می‌گرفته، نیز پرداخته است.
علت توجه سیدمجتبی خیام‌الحسینی، مجری طرح این مستند به موضوع فعالیت‌های پزشکی، منحصربه‌فرد بودن اقدامات پزشکی انجام شده در زمان جنگ است که در این مستند به خوبی روایت شده است.
این مستند یک مستند بلند است که به سفارش خانه مستند انقلاب اسلامی در سال ۱۴۰۰ تولید شده است.
دکتر رستگاری ساکن نجفآباد اصفهان است که برهه‌های مختلف زندگی‌اش در این مستند به نمایش درآمده است. فعالیت‌های او در زمان کرونا و اربعین بهانه خوبی بوده برای تولید این مستند است که قسمت‌های مختلف زندگی‌اش در آن مقاطع را هم برای مخاطب به تصویر درآورد.
بخشی از این مستند در سفر راهیان نور و در جبهه‌های جنوب ضبط شده است که قسمتی از خاطرات آن روزها توسط دکتر رستگاری در بیمارستان امام حسین (ع) روایت و ضبط شده است.
قسمت اعظم مستند به روایت‌های دکتر از زمان جنگ بر می‌گردد و قسمت‌هایی هم از این مستند به فعالیت‌های او در زمان شیوع بیماری کرونا و اربعین اشاره دارد.
با توجه به اینکه دکتر رستگاری بیشتر به عنوان یک پرستار در زمان جنگ فعالیت می‌کرد، پرستاری که به عنوان یک پزشک محسوب می‌شد، چراکه هم از لحاظ تجربه و هم از لحاظ تخصص در سطح قابل توجهی از دانش و مهارت قرار داشت و همین ویژگی‌های دکتر سبب شد تا کارگردان این مستند توانمندی‌های دکتر در خط مقدم و خدمت‌رسانی به مجروحان را در قالب خاطرات آن روزها و در محل بیمارستان امام حسین (ع) به تصویر بکشد.
از آنجا که دکتر در حوزه پزشکی حرف برای گفتن بسیار داشت، معمولاً در خط مقدم جبهه و عملیات‌های متفاوت دائم مشغول خدمات‌رسانی بود که در یکی از عملیات‌ها زخمی می‌شود و در حال حاضر از جانبازان دفاع مقدس به حساب می‌آید.
پدر دکتر رستگاری هم پزشک بوده و از آن دسته از پزشکانی که مدام در روستاها خدمات ارائه می‌داد. در واقع دکتر از کودکی با خدمات جهادی پزشکی و پرستاری به پشتوانه پدر مأنوس بود. او بعد از پایان جنگ، تحصیلات را ادامه می‌دهد و بعد از اخذ مدرک دکترا چند سالی هم در دانشکده علوم پزشکی به عنوان استاد فعالیت داشته است.
مجتبی خیام‌الحسینی به همراه تیمش سعی کرده است که در این مستند ۸۴ دقیقه‌ای نشان دهد که بیشترین رکوردهای فعالیت‌های پزشکی در زمان جنگ مثل داشتن کمترین فاصله تیم پزشکی و پایگاه‌های صحرایی با خط مقدم یا کمترین زمان ممکن که برای انتقال مجروحان در خط مقدم به پایگاه‌های پزشکی، متعلق به تیم‌های پزشکی ایرانی در زمان جنگ بوده است که این موضوع کشور عزیز ما را در تاریخ جنگ‌های جهانی و در ثبت رکوردهای متفاوت پیشتاز کرده است.
می‌توان گفت علت این رکوردها هم تعداد پایگاه‌ها و بیمارستان‌های صحرایی بوده و همچنین روحیه جسارت پزشکان ما که از خودگذشتگی تیم‌های پزشکی را نشان می‌دهد درست زمانی که پایگاه‌ها را در کمترین فاصله با خط مقدم احداث می‌کردند.
محور این مستند بررسی نوع عملکرد دکتر رستگاری در رسیدگی به مجروحان و تبیین اتفاقاتی است که در آن زمان رخ داده است.
برای تهیه این مستند در ابتدا خاطرات جمع‌آوری و بعد پیاده‌سازی و نهایتاً نگارش فیلمنامه انجام گرفته است. تولید این مستند از سال ۱۳۹۹ آغاز شد و ساخت آن حدود دو سال زمان برد و تاکنون از شبکه‌های مختلف سیما برای مخاطبان به نمایش درآمده است. با توجه به اینکه مصاحبه‌های کاملی از دکتر رستگاری برای تولید این مستند تهیه شده بود و امکان بیان کردن تمام خاطرات در مستند وجود نداشت کلیه مصاحبه‌ها پیاده‌سازی شد و توسط انتشارات شهید کاظمی کتاب مسیر رستگاری نیز به چاپ رسیده است.
نظر شما