پاتریک ساهاکیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره رویدادهای ژئوپولتیک منطقه قفقاز اظهار کرد: در توافق کلی درباره منطقه قفقاز میان رئیس‌جمهور آذربایجان، نخست‌وزیر ارمنستان و رئیس‌جمهور روسیه در نشستی مقرر شد صلح‌بانان روس مدتی برای ایجاد امنیت در این منطقه مستقر شوند.
وی تصریح کرد: با وجود این توافق و دیگر رویدادهایی که در این زمینه شاهد بوده‌ایم، مردم کشور ارمنستان و منطقه خودمختار قره‌باغ به اقدام برای اعزام و استقرار صلح‌بانان روسیه رضایت نداشتند.
کارشناس مسائل قفقاز با اشاره به اینکه قره‌باغ یک منطقه جغرافیایی در شرق ارمنستان و جنوب غربی آذربایجان است که از ارتفاعات قفقاز کوچک تا زمین‌های پست بین رودخانه‌های کر و ارس کشیده شده‌است، اظهار کرد: مردم این خطه جان می‌دهند اما خاک نمی‌دهند، این شعار مردم قره باغ است.
وی تصریح کرد: سران دو کشور آذربایجان و ترکیه، خواهان ایجاد مسیر جدید و قطع شاهراه حیاتی ایران در این بخش هستند، چراکه در نظر دارند خودشان این راه را در دست داشته باشند و مشکلاتی برای ایران ایجاد کنند، در همین راستا با توجه به شرایطی که وجود دارد آذربایجان و ترکیه درصدد وارد کردن فشار بر سران ارمنستان هستند تا موافقت این کشور را برای ایجاد کانال ارتباطی سیونیک بگیرند.
ساهاکیان گفت: این موضوع تنش‌هایی را به دنبال داشته است؛ طی دو ماه سرد گذشته مردم قره‌باغ در شرایط سختی زندگی کرده‌اند تاجایی‌که مردم این منطقه گاز نداشتند و جیره‌بندی سنگین مواد غذایی و شرایط بحرانی را پشت سر گذاشتند. این شرایط تحت تأثیر فشارهایی است که از طرف آذربایجان بر مردم ارامنه تحمیل می‌شود، ضمن اینکه صلح‌بانان روس نیز در این رابطه همکاری نکردند.
وی با اشاره به شاهراه حیاتی بین ارمنستان و قره‌باغ که قرار بود برای رساندن مواد غذایی و اختصاص گاز برای گرمایش باشد اما صلح‌بانان اقدامی در این رابطه نکردند، ادامه داد: صلح‌بانان روس بیشتر در بحث امنیتی ورود کردند و در مواردی مانع درگیری‌ها بودند اما در این زمینه هم درگیری‌هایی را در چندین نوبت طی سال‌های گذشته با وجود استقرار این نیروها شاهد بودیم.
این کارشناس روابط بین‌الملل و امور قفقاز گفت: امروز باید آذربایجان را تهدیدی برای ارمنستان و ایران بدانیم، از این بابت که سیاست‌های سران این کشور به سمت صهیونسیت‌ها و غرب گرایش دارد و این دو، دشمنان جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شوند، بنابراین پیروی آذربایجان از غربی‌ها و اسرائیل تبعاتی برای ایران به دنبال خواهد داشت.
وی درباره توافق سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) اظهار کرد: توافق‌نامه‌ها و قراردادهای بین‌المللی که بسیاری از آن‌ها تحت نظر سازمان ملل منعقد می‌شوند، به واسطه نداشتن ضمانت اجرایی از دیدگاه سیاسیون مورد تأیید نبوده و الزامی بر رعایت آن نیست، اما حقوقدانان بر این باور هستند که حقوق بین‌الملل کافی است و ضمانت اجرایی دارد اما از نظر سیاسیون این‌گونه نیست.
توافق نامه‌هایی که نقض می‌شوند
ساهاکیان با اشاره به اینکه در تاریخ هم شاهد نقض توافق نامه‌های زیادی بین کشورهای مختلف بوده‌ایم، اظهار کرد: کشورها براساس منافع خودشان تصمیم می‌گیرند. سیاست خارجی کشورها بر دو پایه منفعت و عقلانیت تعیین می‌شود، به همین دلیل و با توجه به شرایط جنگی روسیه که در جبهه اوکراین درگیر است، تمایلی به این نخواهد داشت که قدرت نظامی خود را در نقطه‌ای دیگر صرف کند، بنابراین نیاز به خروج نیروهایش از منطقه قره‌باغ دارد.
وی ادامه داد: هر چند با وجود استقرار موقت نیروهای روس باز شاهد درگیری‌هایی در منطقه بودیم؛ حتی اگر یک ماه آرامش در منطقه حاکم باشد اما آذربایجان آرام نخواهد نشست.
این کارشناس روابط بین‌الملل در ادامه با اشاره به اینکه صهیونیست‌ها به‌دنبال عادی‌سازی روابط با کشورهای همسایه ایران هستند، اظهار کرد: این کشورها به دلیل شکننده بودن قدرت نظامی و نداشتن امنیت کامل، هیچ زمانی ریسک نکرده و به صهیونیست‌ها اجازه مداخله در مرزهای ایران را نخواهند داد، در این راستا به احتمال زیاد هیچ حمله نظامی از طریق اسرائیلی‌ها از مسیر این کشورها به سمت ایران شاهد نخواهیم بود.
وی گفت: آذربایجان پایگاه نظامی در مرز ایران با قره‌باغ مستقر کرده و با توجه به هم پیمانی آذربایجان با اسرائیل، ترکیه و غرب طبیعی است که این کشور از قدرت نظامی بیشتری نسبت به کشورهای عرب منطقه برخوردار باشد بنابراین برای ایران یک تهدید محسوب می‌شود.
نظر شما