به گزارش خبرنگار ایمنا، ابتدای فعالیت شورای اسلامی شهر اصفهان در دوره ششم، مسائل متعددی به‌عنوان مشکلات جاری شهر در نظر گرفته شده بود و در شعارهای معمول نیز به این موارد پرداخته می‌شد.
شورای ششم، ایده‌هایی مانند هوشمندسازی و درآمدهای پایدار را مد نظر داشت که بسیاری از آن‌ها در کمیسیون‌های معمول همچون هوشمندسازی و حمل‌ونقل و اقتصادی قابلیت مطرح شدن بود، اما که دو موضوع شامل آب و مناطق کم‌برخوردار، در کمیسیون‌های جاری شورا همچون عمران، اقتصادی، فرهنگی، پایش و نظارت بر مصوبات و سلامت، محیط زیست و خدمات شهری نمی‌گنجید.
با توجه به اینکه مسئله آب اصفهان بسیار مهم تلقی می‌شد، توسط شورای ششم به‌عنوان یک موضوع اصلی برای شهر و فراتر از مسئله آب شرب و فضای سبز به آن نگاه شد و تلاش برای جاری بودن زاینده‌رود در دستور کار قرار گرفت، زیرا این رودخانه هویت شهر و رگ حیاتی تاریخی اصفهان است و دنیا، نصف‌جهان را با زاینده‌رود می‌شناسد؛ از این‌رو کمیسیونی تحت عنوان «کمیسیون ویژه آب و مناطق کم‌برخوردار» تشکیل و برنامه کاری آن نیز تدوین شد.
دولت سال ۱۳۷۸ درباره انتقال آب زاینده‌رود به یزد، برای خود بُرید و دوخت
مجید نادرالاصلی، رئیس کمیسیون ویژه آب و مناطق کم‌برخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان درباره فعالیت‌های این کمیسیون در زمینه آب می‌گوید: از سال ۱۳۷۸، سرنوشت جدیدی را برای زاینده‌رود رقم زدند و گفتند که می‌خواهیم به مناطق شرقی اصفهان، آب اختصاص دهیم و برای جبران آن منابع جدیدی به حوضه آبریز این رودخانه اضافه می‌کنیم که بخشی از آن به یزد منتقل می‌شود.
وی می‌افزاید: در واقع دولت وقت برای خود بُرید و دوخت و قبل از اینکه آبی به زاینده‌رود اختصاص یابد، آب را از سد تنظیمی به سمت یزد منتقل کرد؛ قرار بود که تونل سوم کوهرنگ متشکل از یک تونل حدود ۲۶ کیلومتری و سد، راه‌اندازی شود که سد آن هنوز احداث نشده است و حفاری تونل به‌تازگی به اتمام رسیده اما از آن بهره‌برداری نشده است.
رئیس کمیسیون ویژه آب و مناطق کم‌برخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان اینکه طبق آمار موجود حدود ۶۰ میلیون مترمکعب آب در سال، از زاینده‌رود به یزد منتقل می‌شود که پس از حدود ۲۲ سال، مابازایی برای آن در نظر نگرفته‌اند، خاطرنشان می‌کند: به‌واسطه این اقدام، مشکل آب اصفهان مضاعف شد. کاهش منابع و افزایش مصارف همچون انتقال آب به استان همجوار، باعث شد آبی وجود نداشته باشد تا زاینده‌رودی که حق قانونی و شرعی استان اصفهان است، جاری باشد.
وی اضافه می‌کند: به‌رغم اینکه رهبر معظم انقلاب سال ۱۳۷۸ در سفر به اصفهان تاکید کردند که بخشی از آب تونل بهشت‌آباد که از کوه‌های زاگرس سرچشمه می‌گیرد و به کارون می‌ریزد، به زاینده‌رود اختصاص یابد، اجازه اجرای آن داده نشد، لذا نه تنها در ۲۲ سال گذشته اتفاق خاص برای منابع آبی اصفهان رخ نداد، بلکه مصارف آن نیز افزایش یافت.
ثمره گفتمان واحد اصفهان در سفر رئیس‌جمهور نمایان شد
نادرالاصلی تصریح می‌کند: با آغاز فعالیت شورای ششم، آب اصفهان به‌عنوان مسئله اصلی در شهر، استان و کشور مطرح شد و مدیریت استان، مدیریت کشور و مردم ذی‌حق با تلاش شورا یک نظر واحد دادند آن را به‌عنوان یک حق در سطح جامعه مطرح کردند، لذا با هماهنگی مدیریت استان، یک گفتمان واحد مبنی بر اینکه «مسئله اصفهان آب و محیط است» مطرح شد.
وی با بیان اینکه پس از مطرح شدن این گفتمان، آب اصفهان به‌عنوان یک مسئله اصلی در دولت و بین عامه مردم مطرح شد، تاکید می‌کند: شورای اسلامی شهر نوعی هم‌افزایی و هم‌گرایی ایجاد کرد و همراه با مدیریت استان، با جمع بزرگی از دانشگاهیان و اساتید، مسئولان و مدیران کشور و مسئولان ذیربط هماهنگ شدیم و نتیجه اقدامات این شد که رئیس‌جمهور در سفر خرداد ۱۴۰۱ به نصف‌جهان، چندین مرتبه به این موضوع اشاره کرد، البته رؤسای جمهور پیشین نیز به این موضوع اشاره می‌کردند، اما اقدامی انجام نمی‌شد.
رئیس کمیسیون ویژه آب و مناطق کم‌برخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان خاطرنشان می‌کند: هم‌گرایی، تبلیغات، جریان‌سازی، فعالیت‌های رسانه‌ای، فعالیت‌های مردمی و ارتقای دانش شهروندان در حوزه منابع و مصارف آب و تبیین حقوق شهروندی نسبت به آب انجام شده و خروجی آن مشخص است.
وی با بیان اینکه سامانه دوم آبرسانی اصفهان بزرگ که در سه‌فاز و هر فاز با ظرفیت ۳.۲ مترمکعب بر ثانیه در حال احداث است و در حال حاضر یک فاز آن عملیاتی شده است، تاکید می‌کند: با اجرای این طرح، یک رینگ بزرگ استانی برای آب شرب اصفهان ایجاد می‌شود که این سامانه همراه با سامانه اول آبرسانی اصفهان بزرگ، مانند یک پدافند غیرعامل عمل می‌کند و در صورت بروز مشکل برای هر یک، دیگری می‌تواند تا حدودی جایگزین باشد.
آلایندگی‌های تالاب گاوخونی تا شعاع ۵۰۰ کیلومتر را در بر می‌گیرد
نادرالاصلی با بیان اینکه شهروندان اصفهانی در زمینه صرفه‌جویی در مصرف آب، رتبه اول یا دوم کشور هستند، تصریح می‌کند: البته مشکل آب اصفهان تنها مربوط به تأمین آب شرب نیست، بلکه مشکل اصلی محیط زیست است که موارد متعددی همچون تالاب گاوخونی، فرونشست، هوا، آلودگی، بهداشت، روح و روان شهروندان و سفره‌های زیرزمینی را شامل می‌شود.
وی با بیان اینکه یکی از معضلات اصفهان، محیط زیست، آلایندگی‌ها و بیماری‌ها است، اضافه می‌کند: معضل بعدی تالاب گاوخونی است، زیرا دانشمندان معتقدند تمام آلایندگی‌هایی که در آب زاینده‌رود وجود داشته، در این تالاب ته‌نشین شده است و با کوچک‌ترین باد و طوفان تا شعاع ۵۰۰ کیلومتری را تحت تأثیر قرار دهد.
رئیس کمیسیون ویژه آب و مناطق کم‌برخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به فرونشست زمین، می‌گوید: اصفهان دشتی است که آب دارد اما منبعی برای تکمیل ظرفیت آبی خود ندارد، لذا هرچه از این میزان برداشت شود، در جای خود فرونشست خواهد کرد که آثار آن در این کلان‌شهر نمایان است.
وی با بیان اینکه در صورت جاری بودن زاینده‌رود، لایه‌های زمین و سفره‌های زیرزمینی پرآب شده است و مشکل فرونشست اصفهان رفع شود، می‌افزاید: در حوزه فضای سبز نیز ناگزیر از استفاده حداقلی از آب سفره‌های زیرزمینی هستیم، لذا در مقابل فاضلاب شهری را تصفیه و برای این حوزه مصرف می‌کنیم؛ به‌رغم اینکه به گفته کارشناسان آب تصفیه شده مطلوب است، اما از فاضلاب برای آبیاری این عرصه‌ها استفاده می‌شود.
نظر شما