زهرا مهدوی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه شهرسازی انسانگرا شکلدهی فضای شهری مبتنی بر خواستههای انسانی است، اظهار کرد: رویکرد انسانی به طراحی شهری تلاش خود را برای دستیابی به محیطی بهتر بر مبنای بنیادیترین رفتارهای درونی انسان که انگیزهها و نیازهای او است، استوار کرده است.
وی افزود: آیندهپژوهی، هنر پذیرش قطعیت نداشتن آینده و محتمل دانستن امکان وقوع حالتهای گوناگون به جای یک آینده مشخص است؛ آیندهنگاری جزو فناوریهای نوین در حوزه شهرسازی معاصر بهشمار میرود.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: محققان به دنبال شناسایی مؤلفههای شهرسازی انسانگرا و ارتقای شهرسازی مشارکتی مبتنی بر سناریونویسی و آیندهنگری هستند؛ توسعه خدمات و کسب و کارهای الکترونیک در پلتفرمهای داخلی و خارجی، قرار دادن شهروندان در رأس امور و برنامهها در راستای ایجاد مشارکت، افزایش درآمد از طریق روشهای پایدار در راستای درآمدزایی، تحکیم و توسعه جایگاه محلات در امر مشارکت، افزایش سهم دسترسی به تمام روشهای غیرخودرویی، شفافسازی تمام امور ادارات سازمانی و برقراری عدالت در توزیع خدمات اهمیت زیادی دارد.
مهدوی تصریح کرد: محلهها جزئی جداییناپذیر از ساختار زندگی اجتماعی شهروندان هستند و با وجود نیازهای مختلف انسان در محلات شهری، باید در برنامهریزیها از رویکردهای جدیدی استفاده شود که شهرسازی انسانگرا یکی از آنها است، رویکرد انسانگرا در محلات قدیم و جدید شهر مورد توجه قرار گرفته است و نتایج نشان میدهد تفاوت معناداری در میزان تحقق مؤلفههای رویکرد انسانگرا در سطح محلات وجود دارد.
وی اضافه کرد: برخلاف ذهنیت موجود مبنی بر انسانگراتر بودن محلات قدیمی، میزان رضایت ساکنان این محلات نشاندهنده توجه اندک مدیریت شهری به محلات قدیمی در برنامهریزیهای شهری است.
این کارشناس شهرسازی گفت: واحدهای خردتر شهرها همچون ارگانیسمی زنده و پویا است که در بستر تغییر و تحولات قرار گرفته است، این تغییرات باعث ایجاد ناپایداری در سطح محلهها میشود، به این منظور شهرسازی نوین (رویکرد انسانگرا) به عنوان رویکردی جدید در شهرسازی با در نظر گرفتن مسائل مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی طیف وسیعی از برنامهریزی و طراحی شهری را شامل میشود.
مهدوی افزود: هدف شاخصهای رویکرد انسانگرا در برنامهریزی محلات نوبنیاد شهری، اخذ رهنمودهای لازم برای ارتقای کیفی و کالبدی محله در آینده است.
وی اظهار کرد: رهیافت نوشهرگرایی در انتقاد به شهرسازی مدرن و با تأکید بر جایگاه ویژه انسان در فضاهای شهری شکل گرفته است، این رهیافت هدایت و رهبری نسل پست مدرن برنامهریزان و طراحان را بر عهده دارد.
نظر شما