فرزاد مؤمنی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه بررسی روند تغییرات ساختار شهرهای ایران در دو دوره پیش و پس از اسلام قابل تأمل است، اظهار کرد: ساختار سیاسی شهرهای ایرانی در هر دو دوره با نهاد دین ارتباط مستقیمی دارد و عامل دین تأثیری جدی بر ساختار شهرهای داشته است، در واقع بررسی چگونگی تغییر ساختار شهر ایرانی با ورود دین و آئین جدید شکل دیگری به خود گرفت.
وی افزود: شهرنشینی در ایران در دوره ساسانی (پیش از اسلام) و دوره صفویه (پس از اسلام) نقش مهمی در روند تمدن ایران داشته و تفاوت مکانهای جغرافیایی موجب ظهور تمدنهای مختلف شهری شده است.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: شناخت هر پدیده، درک فرآیند تاریخی و تحول آن به این دلیل اهمیت دارد که میتوان مسائل و سوالات وضع موجود آن پدیده را پاسخ داد و آینده آن پدیده را تخمین زد تا گامی رو به جلو در دستیابی به اصول شهر ایرانی-اسلامی باشد.
مؤمنی تصریح کرد: شهر ایرانی-اسلامی مفهومی برای معرفی شهرهایی است که از یکسو متأثر از فرهنگ و آموزههای دینی و ارزشهای اسلامی بودهاند و از سوی دیگر دارای پشتوانه عظیم تاریخ و تمدن ایرانی هستند؛ فضاهای شهری به عنوان یکی از ارکان هویتساز شهرهای ایرانی در طول سالیان متوالی تحت تأثیر آموزهها و الگوهای فکری و هنری اسلام شکل گرفته است.
وی اضافه کرد: در عصر نوین با تغییر و تحول در عرصه شهرسازی، فرآیند طراحی و خلق فضاهای شهری به افول گرایش پیدا کرده، بخشی از این مسائل به دلیل بیتوجهی به معیارهای طراحی و بخش دیگر به دلیل تطابق نداشتن این اصول با ارزشهای فرهنگی روز است.
این کارشناس ارشد شهرسازی گفت: به منظور داشتن شهرهایی مطلوب، نگاه به گذشته شهرها و بررسی فرآیندهای تاریخی ضرورت دارد؛ منظور از حفظ گذشته، درک مفهومی معنا، محتوا و ارزشها و انتقال آنها به نسل آینده است، چراکه برای خلق آیندهای ریشهدار بهخصوص در سطح شهرها بها دادن به گذشته ستودنی کشور ضروری است.
مؤمنی افزود: روند شکلگیری فضاهای شهری در شهرهای ایران در گذشته و وضعیت حال حاضر آنها نیازمند بررسی است، چراکه انسان همواره در طول زمان تلاش کرده است با خلق آثار هنری مانند معماری و شهرسازی خود جاودانه شود و رمز این جاودانگی رسیدن به قدرت بوده است؛ لذا در طول تاریخ آثار منحصربهفرد زیادی خلق شده است که نیازمند نگهداری است و این مهم جز با دانستن تاریخ شهرها ممکن نخواهد بود.
نظر شما