به گزارش ایمنا، نشست مطبوعاتی فیلم سینمایی «غریب» ساخته محمدحسین لطیفی شامگاه پنجشنبه ۲۰ بهمن ۱۴۰۱ در سانس دوم برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور محمدحسین لطیفی کارگردان، حامد عنقا نویسنده و تهیهکننده، عبدالله عبدینسب مدیر فیلمبرداری، حسین ابوالصدق طراحی و ترکیب صدا، حمید رسولیان طراحی جلوههای میدانی، امیر ولیخانی طراحی جلوههای ویژه بصری و محمد بروجردی بازیگر برگزار شد.
با دو بروجردی در «غریب» مواجه بودم
محمدحسین لطیفی، کارگردان فیلم «غریب»، در ابتدای نشست گفت: لحظاتی در فیلم بود که من با دو محمد بروجردی روبهرو بودم؛ یکی نقش شهید بروجردی که بابک حمیدیان آن را ایفا میکرد و یکی هم محمد بروجردی که نوه آن شهید بود.
وی با اشاره به تدوین فیلم خاطرنشان کرد: تدوین نهایی برای جشنواره فیلم فجر همین نسخهای بود که امشب دیدید، اما ممکن است برای اکران عمومی، زمان فیلم کمی بیشتر و صحنههایی هم اضافه شود.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا بابک حمیدیان را برای نقش اول انتخاب کردهاند، توضیح داد: در همان زمان پیشتولید، من و حامد عنقا او را برای نقش محمد بروجردی انتخاب کردیم. زیرا ازلحاظ چهره هم بهشدت به این شهید نزدیک بود. همچنین بابک بهشدت به شهید بروجردی علاقه داشت و از قبل با این شخص آشنا بود.
لطیفی درباره شباهت بازی بابک حمیدیان در فیلمهای «چ» و «غریب» گفت: اصلا نگران اینکه این دو نقش شبیه هم بازی شود نبودم. بعضی وقتها به شوخی به او میگفتم «بابک جان، تو الان اصغر وصالی نیستی»، او هم لبخند میزد و میگفت «مرسی که گفتی».
لطیفی در تعریف فیلمهای ارزشی بیان داشت: هر فیلمی که انسانیت و محبت و عشق را منتقل کند، فیلم ارزشی محسوب میشود. هر فیلمی که آگاهی دهد و به سمت درستی ببرد، فیلم ارزشی است.
کارگردان «غریب» تاکید کرد: فکر میکنم حرفهایی که در آن سالها از زبان محمد بروجردی شنیده میشود، الان باید از زبان کسانی که معتقدند این شهید الگویشان است هم شنیده شود.
لطیفی درباره نامزدی برای سیمرغ بیان داشت: تا دو شب گذشته من به هیچوجه نتوانستم فیلمی ببینم. میدانم در این باره مقصرم، ولی بهخاطر همین نمیتوانم نظری دهم. درباره سیمرغ مردمی هم دوستان شاید راضی نباشند، ولی میگویم تمامی فیلمسازان جمع شدند و گفتند چون همه فیلمها به موقع نمیرسد، پس ممکن است به فیلمهایی که دیرتر میرسد ظلم شود؛ پس تصمیم گرفته شد سیمرغ مردمی نباشد.
کتاب «محمد، مسیح کردستان» منبع اصلی فیلم «غریب»
حامد عنقا، تهیهکننده این فیلم سینمایی، درباره دغدغه فیلم توضیح داد: اگر فیلم توانسته باشد دغدغه ما را از ساخت به مخاطب القا کند، یعنی ما کارمان را انجام دادهایم و اگر نتوانسته باشد، یعنی ایراد از ماست. از بهمن و اسفند سال قبل متوجه شدیم که تولید را چه زمانی آغاز کنیم.
وی اضافه کرد: مسیر پژوهش درباره این سوژه طولانی بود و فیلمی که ساخته شد فراتر از یک کتاب بود. البته بعضی از منابع هم در تیتراژ ذکر شده است. «محمد، مسیح کردستان» عنوان کتابی بود که ما از آن استفاده زیادی کردیم. زیرا این کتاب نتیجه ۱۵ سال تحقیق نویسنده بود.
عنقا درباره حساسیت پرداخت شخصیتها و قهرمانهای ملی و چالشهای آن توضیح داد: ترجیح میدهم در اینباره صحبت نکنم. ما وقتی وارد روند ساخت فیلم «غریب» شدیم آرامآرام فهمیدم که چرا نزدیک به سی سال است که قرار است درباره شهید بروجردی فیلمی ساخته شود، ولی ساخته نشده است. شرم حضور دختر شهید بروجردی اجازه صحبت در اینباره را به من نمیدهد.
نویسنده و تهیهکننده فیلم درباره حقیقی بودن داستان با توجه به متن اول فیلم و زمان پرداختن به داستان فیلم گفت: تغییرات بسیار اندک بود. ما جریانهای دو سه ماه زندگی این شهید را کپسولی تعریف میکنیم و فقط آن را منسجم کردیم و تغییر خاصی نبوده است. نام شخصیتها واقعی هستند و فقط چند نفری اسم واقعیشان را نیاوردیم، آن هم بهلحاظ موقعیتهای فعلی آن شخصیتها در جامعه امروز.
در ادامه، با معرفی مجری، حاضران دختر شهید بروجردی را تشویق کردند.
همه ما مدیون شهداییم
عبدالله عبدینسب، مدیر فیلمبرداری این فیلم، عنوان کرد: فضاهای فیلمبرداری «غریب» برای دهه پنجاه بودند و مسیر سختی را در پیش داشتیم. عوامل بسیاری با ما همراه بودند و خداوند را شاکریم که توانستیم از این مرحله عبور کنیم. «غریب» چندمین فیلم درباره شهداست که من در آن حضور داشتم و باید بگویم که همه ما مدیون شهداییم.
گریم بابک حمیدیان را که دیدیم، چند دقیقه شوک بودیم/ نوه شهید بروجردی هستم
محمد بروجردی، بازیگر فیلم «غریب»، درباره تشابه اسمی با شهید بروجردی بیان داشت: شهید بروجردی پدربزرگ بنده هستند. اولین حضور من در فیلم سینمایی بود. وقتی آقای حمیدیان را با گریم شهید بروجردی دیدیم، دو سه دقیقه در شوک بودیم و بعد متوجه شدیم که ایشان آقای حمیدیان است. پشت صحنه به شوخی آقای حمیدیان را پدربزرگ صدا میکردم و حس خیلی عجیبی بود. خیلی وقتها فکر میکردم دارم با پدربزرگم حرف میزنم.
منبع: ایرنا
نظر شما