فروغ کریمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: امروزه به دلیل تولید نشدن انرژی، افزایش مصرف و هزینه‌های انرژی باید به فکر چاره‌اندیشی برای کاهش مصرف این کالای گران‌بها بود.
وی افزود: بخش ساختمان بیش از یک سوم انرژی مصرفی کشور را به خود اختصاص داده که علت آن مشکل فرهنگی و پایین بودن قیمت انرژی است، در نتیجه قدر آن کمتر دانسته می‌شود و بیشتر ساختمان‌های کشور ضوابط فنی شناخته شده برای جلوگیری از به هدر رفتن انرژی سرمایی یا گرمایی ندارد.
مدرس گروه شهرسازی دانشگاه پیام‌نور شهرکرد خاطرنشان کرد: بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان با اجرای مبحث ۱۹ بدون شک هزینه‌های انرژی کشور را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد، برای چنین اقدامی باید از تجهیزات مناسب سیستم‌های گرمایش و سرمایش، نور و روشنایی و عایق‌کاری استفاده کرد و از معماری سبز که نقش مؤثری در کاهش مصرف انرژی دارد، بهره برد.
کریمی تاکید کرد: پس از بحران نفتی سال ۱۹۷۳ میلادی، کشورهای صنعتی تصمیم گرفتند با اقدامات مناسب، مصرف سوخت و انرژی بخش‌های مختلف خود از جمله بخش ساختمان و مسکن که از بخش‌های بزرگ مصرف کننده سوخت‌های فسیلی است را کاهش دهند.
وی تصریح کرد: مصرف انرژی در بخش ساختمان ارزش زیادی دارد، از طرفی میانگین مصرف انرژی در کشور ایران ۵/۲ برابر متوسط مصرف جهانی است و بخش ساختمان و مسکن با مصرف بیش از ۴۰ درصد انرژی، بزرگترین بخش مصرف کننده انرژی در ایران است.
مدرس گروه شهرسازی دانشگاه پیام‌نور شهرکرد اضافه کرد: پتانسیل صرفه‌جویی در این بخش از سایر بخش‌ها بیشتر و صرفه‌جویی در مصرف انرژی در بخش ساختمان و مسکن با سرمایه‌گذاری کمتر و سهولت بیشتر نسبت به سایر بخش‌های مصرف کننده انرژی، امکان‌پذیر است.
کریمی اضافه کرد: اگر ساختمان‌های خود را با استفاده از عوامل طبیعی مانند جهت باد، انرژی خورشیدی و استفاده از فناوری‌های روز مانند صفحه‌های خورشیدی، توربین‌های بادی و سازگار با اقلیم‌های مختلف طراحی و اجرا کنیم، می‌توانیم گام مؤثر و مهمی در صرفه‌جویی در این بخش یعنی بخش ساحتمان و مسکن برداریم و کشور ایران را به سرانه مصرف جهانی انرژی در بخش ساختمان و مسکن نزدیک کنیم.
وی اظهار کرد: این بخش حدود ۴/۲۶ درصد انتشار گازهای دی اکسید کربن را به خود اختصاص می‌دهد و می‌توانیم با این اعمال گامی بزرگ در راستای کاهش آلودگی هوا برداریم.
مدرس گروه شهرسازی دانشگاه پیام‌نور شهرکرد خاطرنشان کرد: تجربه دشوار بحران قطعی گاز در بعضی از مناطق کشور در روزهای سرد زمستان ۸۶ هنوز از ذهن‌ها بیرون نرفته و با وضعیت و روند کنونی احتمال تکرار آن قطعی است.
کریمی ادامه داد: توجه به رشد بالای تقاضا در مقایسه با رشد کم عرضه گاز، سهم بالای گاز مصرفی در ماه‌های سرد سال در بخش خانگی و تجاری، سهم هریک از محصولات و سیستم‌های گازسوز مورد استفاده در بخش مسکن و راندمان مصرف آنها، نشان‌دهنده این واقعیت است که کشور ما نه با بحران تولید و عرضه بلکه با بحران جدی مصرف مواجه است.
نظر شما