به گزارش ایمنا، هجدهم بهمن ۱۳۵۷ با حوادث بسیاری روبه‌رو بود که ادامه اعتراضات و حمایت‌های مردمی از مهدی بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت، از مهم‌ترین اتفاقات این روز است.
در حالی که مدرسه علوی به کانون توجه جهانیان تبدیل شده بود، شاه فراری به مراکش پناه برده به جای تاج ملوکانه، سودای پادشاهی به سر دارد.
ملاقات‌های گروه‌های مختلف مردم با امام هر روز پرشمارتر از قبل برگزار می‌شود؛ امام (ره) امروز در دیدار روحانیون اهواز ادامه نهضت را یک تکلیف می‌داند و در دیدار با وکلای دادگستری ضرورت محاکمه شاه را یادآور می‌شود.
در هجدهم بهمن ۱۳۵۷ همچنین عده‌ای از هواداران شاپور بختیار برای حمایت از وی، در ورزشگاه امجدیه تجمع کردند، اما با آغاز به‌کار کانال انقلاب، تلاش این گروه برای ضربه به انقلاب بی‌نتیجه ماند.
در این روز، فرماندار نظامی تهران به دلیل بی‌توجهی مردم به مقررات حکومت نظامی، ساعات منع عبور و مرور را کاهش داد، اما این اقدام از درگیری مردم با نظامیان کم نکرد.
در ساعات پایانی این روز، پس از شهادت عده‌ای، امام خمینی (ره) فرمان دادن که لیست اشخاص خائن به انقلاب افشا شود که با تلاش متخصصان و مردم، فرستنده‌ای سیار در محل مدرسه علوی راه‌اندازی شد و نخستین مطلبی که از آن پخش شد این بود: "اینجا تهران، کانال انقلاب."
در ادامه این روز، حضرت امام (ره) در دیدار با روحانیان شهر اهواز فرمودند که "ادامه نهضت یک تکلیف است. شاه باید محاکمه شود."
رئیس جمهور و وزرای خارجه و دفاع آمریکا نیز پس از پایان مأموریت ژنرال‌ها هایزر در ایران، جلسه‌ای با حضور وی تشکیل دادند. در این جلسه، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت که "ما از اجرای قانون اساسی پشتیبانی می‌کنیم. ما از راه دیپلماتیک با همه گروه‌ها، از جمله مهدی بازرگان، در تماس بودیم، اما پس از انتخاب وی به نخست وزیری، هیچ‌گونه تماسی با وی برقرار نشده است."
وزارت خارجه ایالات متحده اعلام کرد که "هنوز دولت بختیار را به رسمیت می‌شناسد." از طرفی دیگر، سخنگوی کاخ سفید گفت که "بختیار باید نظر اکثریت مردم را بپذیرد."
در این روز، مهندس مهدی بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت که از سوی امام خمینی (ره) منصوب شده بود، در دفتر جدید نخست‌وزیری موقت مستقر شد و تظاهرات مردم در حمایت از دولت موقت انتخابی در شهرهای مختلف از جمله تهران ادامه پیدا کرد.
پس از انتخاب مهدی بازرگان به نخست‌وزیری دولت موقت و استقرارش در دفتر جدید و به دنبال اعلام برگزاری راهپیمایی بزرگ در تهران، تدارک وسیعی از طرف گروه‌های مختلف مردم و جامعه روحانیت آغاز شد.
این راهپیمایی به عنوان حمایت از دولت موقت انقلابی مهندس بازرگان که از طرف امام خمینی (ره) انتخاب شده بود انجام شد. در همین زمینه آیت‌الله اکبر هاشمی‌رفسنجانی اعلام کرد که "برای اینکه مردم بتوانند در این راهپیمایی شرکت کنند، امام (ره) برنامه ملاقات و دیدار مردمی نخواهند داشت. "
در این روز، بازرگان مذاکرات وسیعی را با مقامات و رهبران گروه‌های مختلف برای تدوین برنامه اجرایی با توجه به رویدادهای اخیر آغاز کرد. در این مذاکرات کوشش شد که برای تغییرات بنیادین رژیم، راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز تهیه شود و طرفین کوشش کنند تا حتی‌المقدور، نقطه‌نظرهای مشترک را به عنوان مبنای مذاکرات مورد توجه قرار دهند.
پس از اعلام نخست وزیری مهندس بازرگان، بین یدالله سحابی، امیرعباس انتظام، بختیار، قره‌باغی رئیس ستاد ارتش و رئیس اداره دوم ارتش، ملاقاتی انجام شد.
در این ملاقات، سحابی و انتظام تلاش کردند که بختیار را راضی به استعفا کنند و بختیار هم برای قدرت‌نمایی، از قره‌باغی و مقدم خواست در حضور آنان حمایت مجدد خود را از وی اعلام کنند.
کریم سنجابی، نماینده مجلس شورای ملی اعلام کرد که "مذاکره و تبادل نظر بین بختیار و بازرگان برای حل مسالمت‌آمیز مسائل ادامه دارد. "
رادیو لندن در واکنش به سخنان سنجابی گفت که "گفت‌وگو میان جنبش آیت‌الله خمینی و ارتش آغاز شده است. "
گروه‌ها و اقشار مختلف مردم، از جمله دانشگاهیان، از دولت موقت مهندس بازرگان پشتیبانی و حمایت کردند. روحانیان و مردم زنجان و بخش‌های تابعه در یک راهپیمایی بی‌سابقه ۵۰ هزار نفری، حمایت قاطع خود را از امام خمینی (ره) و نخست‌وزیر منصوب وی اعلام کردند.
در این اجتماع، حجت‌الاسلام ابوالفضل شکوری به نمایندگی از مردم و روحانیت، قطعنامه ۳۰ ماده‌ای را مبنی بر انحلال رژیم شاهنشاهی، انحلال مجلسین، دولت بختیار و مشروعیت دولت مهندس بازرگان، قرائت کرد که مورد تأیید قرار گرفت.
در این روز، کارکنان رادیو تهران در پی پیوستنشان به کارکنان اعتصابی رادیو تلویزیون، بیانیه‌ای منتشر کردند که در آن تاکید شده بود "برای جلوگیری از ایجاد هر مانع در راه انقلاب برنامه‌ای پخش نخواهد شد. "
حمایت‌ها از مهندس بازرگان در سازمان‌های مختلف هم ادامه پیدا کرد؛ کارکنان بیمه مرکزی ایران، کارکنان سازمان امور اداری و استخدامی کشور، کارکنان هواپیمایی ملی ایران و سازمان هواپیمایی کشوری همراه با کارکنان سوخت‌گیری مهرآباد، جامعه کارکنان وزارت مسکن و شهرسازی و شورای همبستگی کارکنان مبارز نخست‌وزیری در بیانیه‌های جداگانه‌ای حمایت خود را از بازرگان و دولت موقت او اعلام کردند. جامعه کارکنان وزارت کشور هم در بیانیه‌ای اعلام کرد که "استانداران و فرماندارانی که ناظر کشتار مردم بودند از ملت نیستند. "
آیت‌الله سیدمحمود طالقانی نیز در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که "مردم را تهدید به قتل و آتش‌سوزی نکنید." این اطلاعیه که در سه بخش منتشر شد، حاوی نکاتی درباره تهدیدهای صورت گرفته توسط عوامل رژیم و برخی گروه‌ها علیه مردم، آزار کارگران و مزاحمت درباره زحمت‌کشان گورستان بهشت زهرا بود؛ همچنین ابراهیم یزدی، از نزدیکان امام خمینی (ره) نیز در گفت‌وگویی گفت که "برنامه‌هایی در دست مطالعه است تا کلیه وزارتخانه‌های دولتی به صورت مسالمت‌آمیز و با کمک کارکنان این وزارتخانه‌ها اشغال شود."
در این روز، خبرگزاری آسوشیتدپرس اعلام کرد که "دیپلمات‌های غربی نزدیک به ارتش معتقدند که ژنرال‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که برای کودتا قوی نیستند."
رادیو لندن و رادیو مسکو نیز اعلام کردند که "صدها تن از افسران سابق، از جمله چند تن از امرای ارتش که به علت مخالفت با شاه از ارتش اخراج شده‌اند، پشتیبانی خود را از آیت‌الله خمینی اعلام کردند. فرماندار نظامی تهران به این دلیل که مردم به مقررات حکومت نظامی اهمیت نمی‌دهند، ساعات منع عبور و مرور را کاهش داد. "
در این روز، ۱۳ نفر دیگر از نمایندگان مجلس استعفا دادند، همچنین در مجلس سنا هم که برای اعلام وصول لایحه انحلال ساواک و تعقیب و محاکمه نخست‌وزیر و وزیران سابق تشکیل جلسه داده بود، سناتور موسوی گفت که "مصلحت نیست برادران سرباز با دیگر برادران رودرروی هم بایستند."
در این روز اعلام شد که طبق دستور بختیار، تنها به کارمندانی حقوق پرداخت می‌شود که کار کرده‌اند و دست به اعتصاب نزده‌اند.
سرهنگ شکوری، رئیس آجودانی ستاد لشکر ۶۴ رضائیه هنگام رفتن به پادگان، توسط یک موتورسوار ترور شد.
شرکت‌های مهم حمل‌ونقل هوایی نیز به علت ناامن بودن قلمرو هوایی ایران، پروازهای خود به تهران را قطع کردند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد هم از اوضاع ایران اظهار نگرانی کرد. یک تبعه آمریکایی که در اصفهان راننده‌ای را مضروب کرده بود، توسط محکمه شرعی مردم، پس از پرداخت دیه، آزاد شد.
معمر قذافی، رهبر لیبی هم در نامه‌ای به امام خمینی (ره)، حمایت خود را از انقلاب ملت ایران اعلام کرد.
انورسادات، رئیس‌جمهور مصر اما، با شاه ایران در مراکش تماس گرفت و از وی حمایت کرد.
نظر شما