به گزارش خبرنگار ایمنا، شرکتهای دانشبنیان نقش مهمی در رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال برای فارغالتحصیلان دانشگاهی در هر نقطهای از جهان ایفا میکنند بهگونهایکه از آنان بهعنوان «موتور محرکه اقتصاد» در هر کشور یاد میشود؛ بنابراین تلاشهای بسیاری برای میزان موفقیت این شرکتها و توسعه آنها انجام میشود که یکی از مهمترین فعالیتها، ایجاد مراکز رشد و پارکهای علم و فناوری است.
از آنجایی که شرکتهای دانشبنیان در زمینه پژوهشهای کاربردی نقش بسیار مهمی دارند، قطعاً بررسی نقش شرکتهای دانشبنیان در ایجاد ارتباط بین دانشگاه و صنعت همچنین کاربردیسازی پژوهشها حائز اهمیت است؛ برای بررسی این موضوع با حمیدرضا صفوی، معاون پژوهش و فناوری دانشگاه صنعتی اصفهان گفتوگویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید:
آیا پژوهشهایی که تاکنون در حوزههای مختلف صورت گرفته، کاربردی شده است؟
بله؛ یکی از مسائل حائز اهمیت کاربردیسازی و استفاده از دستاوردهای پژوهش است. شاید طی یک دهه گذشته پژوهش جزو اولویتهای مراکز علمی بوده است، اما در حال حاضر باید پژوهش به سمتی حرکت کند که بتوان در جامعه از آن استفاده کرد. تاکنون محققان بسیاری در سطح کشور داشتهایم که در زمینههای بنیادین و پایهای بسیار فعالیت کردهاند، اما موضوعی که اکنون از پژوهش انتظار داریم تبدیل پژوهش به محصول است؛ این محصول نه تنها در کشور بلکه در بازارهای جهانی باید مورد توجه قرار بگیرد.
طی چند دهه گذشته در کشور خام فروشی صورت میگرفت و سود مطلوبی نداشت؛ بنابراین در حال حاضر باید تلاش کنیم که با کمترین انرژی محصولاتی با ارزش افزوده بالا تولید کنیم. درواقع دستیابی به محصولاتی با ارزش افزوده بالا در حد شعار و مقالهنویسی نیست و عملاً نمیتوان با افزایش تعداد مقاله و پژوهش به این اهداف دست یافت بلکه نیازمند تحقیقات میدانی، شناسایی نیازهای بازار و هدایت تحقیقات و پژوهشها به سمت نیازهای جامعه است. در حال حاضر باید با بازاریابی پژوهشها را به سمت نیاز جامع هدایت کنیم.
نقش شرکتهای دانشبنیان در هدایت پژوهش به سمت نیاز جامعه چیست؟
شرکتهای دانشبنیان پیشران اصلی برای دستیابی صنعتی شدن پژوهشها است؛ درواقع وظیفه اصلی شرکتهای دانشبنیان انجام پژوهشهای کاربردی است و عملاً به این طریق میتوانند با حداقل سرمایهگذاری رشد کرده و به شرکتهایی با سودآوری بالا تبدیل شوند.
شرکتهای دانشبنیان، مراکزی هستند که با سرمایهای اندک و دانش بسیار زیاد شروع به فعالیت میکنند و معمولاً کارکنان این مراکز با پذیرش ریسک حاکم و علاقه شخصی به این سمت هدایت میشوند. شرکتهای دانشبنیان قابلیت توسعه بسیاری داشته و عملاً هدف اصلی کشور نیز هدایت دانشجویان به سمت ایجاد شرکتهای دانشبنیان است.
فاصله بین صنعت و دانشبنیان چگونه است؟
به طور کلی اگر شرکتهای دانشبنیان بتوانند با توجه به نیازهای صنایع مختلف شروع به فعالیت کنند، میتوانند فاصلهای که بین صنعت و محصولات دانشبنیان وجود دارد را کاهش دهند؛ البته قطعاً افرادی که براساس توانایی خود شروع به کار میکنند، بازار هدف خود را بهخوبی خواهند یافت، اما قطعاً شرکتهایی که براساس نیازهای صنعت فعالیت میکنند، زودتر به نتیجه خواهند رسید.
در حال حاضر اگر شرایط شرکتهای فناور را در سطح کشور بررسی کنیم، متوجه میشویم شرکتهایی که از ابتدا براساس نیازهای صنعت و جامعه شروع به فعالیت کردهاند به جایگاه خوبی دستیافته و تولیدات مطلوبی دارند.
چه مسائلی منجر به افزایش فاصله بین صنعت و شرکتهای فناور میشود؟
برای صنعت پذیرش شرکتهایی که هنوز محصول نهایی مشخصی ندارند، کمی دشوار است؛ درواقع صنایع به دنبال این هستند که مشکلات فعلی خود را مرتفع کنند و در حال حاضر فرهنگ سرمایهگذاری روی شرکتهای دانشبنیان و انتظار کشیدن برای رفع مشکلات توسط این شرکتها در صنایع شکل نگرفته است.
اهمیت پرداختن به انجمنهای علمی چیست؟
در حال حاضر مسائلی مانند سرمایهگذاری روی جوانان و جلوگیری از مهاجرت نخبههای کشور جزو مباحث بسیار حائز اهمیت است و انجمنهای علمی در این راستا مورد توجه قرار گرفته است. در این انجمنها دانشجویان کاملاً پیرو علاقه خود حضور یافته و بدون هیچ حقوق و مزایایی شروع به فعالیت میکنند؛ بنابراین جایگاه این افراد از سایر دانشجویان متمایز بوده و باید مورد توجه قرار گیرند.
در سطح دانشگاه دانشجویانی حضور دارند که در انجمنهای علمی مشغول به کار بوده و پس از فارغالتحصیلی راحتتر جذب شرکتهای فناور شدهاند.
نظر شما