به گزارش ایمنا، امروز _سه‌شنبه بیست‌ونهم آذرماه_ هم‌زمان با سالروز تولد و درگذشت بزرگان ایران است.
سالروز درگذشت ناصر عبداللهی
ناصر عبداللهی (زاده دهم دی ۱۳۴۹ بندرعباس – درگذشته بیست‌ونهم آذر ۱۳۸۵ تهران) خواننده موسیقی پاپ ایرانی است.
وی از ۱۳ سالگی به موسیقی علاقه‌مند شد و فعالیت‌های هنری‌اش را از سال‌های نوجوانی در صداوسیما و حوزه هنری سازمان تبلیغات هرمزگان آغاز کرد.
کار حرفه‌ای را به‌صورت جدی از سال ۱۳۷۴ آغاز کرد و در سال ۱۳۷۵ به تهران آمد و محمدعلی بهمنی وی را به انتشارات دارینوش معرفی کرد. پس از آن آلبوم‌های "عشق است" و "دوستت دارم" این خواننده محبوب را این انتشارات ضبط و منتشر کرد.
پس‌از آن آلبوم‌های "بوی شرجی" توسط انتشارات شمیم جنوب، "هوای حوا "و "ماندگار" توسط انتشارات آوای نکیسا و پس‌از مرگ وی، آلبوم "رخصت" توسط انتشارات آوای مهر میهن به بازار روانه شد.
بیشتر اشعار ترانه‌های آغازین عبداللهی از سروده‌های محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفته خودش تحت‌تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود. به طریقی که در سال‌های ابتدایی کار هنری ترانه‌های منصفی را بازخوانی می‌کرد.
ترانه‌های مورد انتخاب وی در آلبوم‌هایش بیشتر دارای مفاهیم اجتماعی و حماسی مانند ترانه‌های «یادم باشد» «کودکان خیابانی» «سربلند» و «شیوه ما» مذهبی مانند ترانه‌های «مهر علی و زهرا» «احمد ثانی» «یا فاطمه» و «مهر دلبر» و عاشقانه مانند ترانه‌های «تو ای عشق»، «ماه من»، «بهت نگفتم» و «راز» بودند.
فرزند این خواننده خوش‌صدا؛ نازنین موزیسین و خواننده سبک پاپ است و با بازخوانی چند ترانه از پدرش شهرت پیدا کرده‌است.
پس از ارائه ترانه «ناصریا» منتقدان وی گفتند که این کاری اسپانیایی است و از ملودی‌های جیپسی کینگ برگرفته شده است، اما عبداللهی معتقد بود که چنین نیست و این کار ریتم عربی دارد، ریتمی که بارها با سازهای دیگری نظیر عود، دهل، و دف نواخته شده بود. اما تاکنون هرگز با گیتار نواخته نشده‌بود، اما وی این‌کار را انجام داد.
ملودی ترانه ناصریا سال ۱۳۷۶ ساخته شد. شعر این آهنگ به گویش بندری است و به گفته این خواننده برجسته هدف از ساخت آن اعتراض ضد ظلم در جهان و نیز همدردی با ستمدیدگان جهان بوده‌است. بر اساس متن شعر ناصریا اگر کسی قصد یاری مظلومی را داشته باشد پس از تحمل سختی بسیار و دشواری‌های این‌راه در پایان پیروز خواهد شد.
عبداللهی در سوم آذرماه ۱۳۸۵ در بندرعباس به دلایل نامشخصی بی‌هوش شد و به کما رفت. به گفته بسیاری وی توسط فردی بنا به دلایل شخصی کشته شده‌است و پس از گذراندن ۲۶ روز در کما، سرانجام در ۳۵ سالگی درگذشت و در زادگاهش بندرعباس به‌خاک سپرده شد.
زادروز نسرین خسروی
نسرین خسروی (زاده بیست‌ونهم آذر ۱۳۲۹ تهران -- درگذشته سوم اردیبهشت ۱۳۸۹ کانادا) تصویرگر کتاب‌های کودک و نوجوان و ایرانی است.
وی در سال ۱۳۵۸ از دانشکده هنرهای زیبا در رشته گرافیک فارغ‌التحصیل شد.
اوایل دهه پنجاه، زمانی که سال دوم دانشگاه بوده، به پیشنهاد سیروس طاهباز، روی متنی از قدم‌علی سرامی کار کرد که سال ۱۳۵۵ با عنوان «قصه دوستی» در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شد. این بانوی تصویرگر به‌صورت حرفه‌ای وارد کار تصویرگری کتاب کودک و نوجوان شد. هرچند در حوزه‌های دیگر نقاشی و گرافیک هم فعالیت داشت و در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های هنری نیز تدریس می‌کرد، اما عمده فعالیت و آوازه‌اش در دنیای کتاب کودک و نوجوان بود.
آثار:
کدو قلقله‌زن، سپید برفی، بیایید با هم زندگی کنیم، زنبور عسلی به نام وزوزی، سنجاب آشپز، تا مدرسه راهی نیست، بچه‌ها دلم برایتان تنگ می‌شود، ستاره کوچولو، کاراگاه بچه‌ها، مواظب بند کفش‌هایتان باشید، عکاس در حیاط خانه ما منتظر بود، دختر باغ آرزو، چکه‌ای آواز تکه‌ای مهتاب، دنیای رنگ‌ها، ستاره کوچولو، راز آن درخت، هوای بچگی، پولک ماه و رنگین‌کمان از جمله کتاب‌هایی است که با تصویرگری وی در بیش از سه دهه منتشر شده است.
این کتاب‌ها، حاصل همکاری خسروی با نویسندگان: احمدرضا احمدی، مهدخت کشکولی، اسداله شعبانی، محمدرضا یوسفی، ناصر کشاورز، عی‌اشرف کریمی، محسن نامدار، نقی سلیمانی، عزت‌اله الوندی و علی‌اکبر ایران‌دوست بود.
وی نمایشگاه‌های بسیاری نیز به صورت فردی و گروهی در داخل و خارج از ایران برگزار کرد.
کارهای این تصویرگر فعال در بیش از ۱۶ نمایشگاه انفرادی و گروهی در داخل و خارج از ایران به تماشا گذاشته شد از آن جمله: موزه هنرهای معاصر تهران، گالری خانه هنرمندان تهران، سالن حجاب، نمایشگاه کنکور نوما در ژاپن، نمایشگاه تصویرگران کتاب کودک براتیسلاوا.
وی برای تصویرسازی‌هایش جوایز متعددی از جشنواره‌های داخلی و خارجی دریافت کرد که جایزه بزرگ نوما در سال ۲۰۰۱ در ژاپن از مهم‌ترین این جوایز هستند. در سال ۲۰۰۲ نیز از ایران به‌عنوان کاندیدای جایزه هانس کریستین آندرسن معرفی شد.
این هنرمند نسل دوم از تصویرگران کتاب کودک، برای بسیاری از آثارش از سوی یونیسف، شورای کتاب کودک و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز دیپلم‌های افتخار و لوح تقدیر دریافت کرد.
سالروز درگذشت ابوالحسن صبا
ابوالحسن صبا (زاده چهاردهم فروردین ۱۲۸۱ تهران - درگذشته بیست‌ونهم آذر ۱۳۳۶ تهران) استاد بزرگ موسیقی، آهنگساز و نوازنده ایرانی است.
وی فرزند ابوالقاسم کمال‌السلطنه و از خانواده‌ای آشنا به موسیقی و اهل ادب بود. پدرش پزشک، ادیب و دوستدار موسیقی بود و سه‌تار می‌نواخت و نخستین استاد پسرش بود.
این نوازنده برجسته آغازین پویه‌های موسیقی را از پدرش فراگرفت و نزد میرزا عبداله فراهانی، درویش‌خان و علینقی وزیری تار و سه‌تار، نزد هنگ‌آفرین ویولن، نزد اسماعیل‌زاده کمانچه، نزد علی‌اکبر شاهی سنتور، نزد اکبرخان، نی و نزد حاجی‌خان، ضرب آموخت.
وی در جوانی به مدرسه کمال‌الملک رفت و نقاشی فراگرفت. همچنین در رشته‌های سوهان‌کاری، نجاری، ریخته‌گری، معرق‌کاری و خاتم‌کاری کسب مهارت کرد که بعداً در ساختن آلات موسیقی به کار بست.
صبا آثار نیما و هدایت را می‌خواند و با نیما و شهریار روابط نزدیک داشت. وی در سال ۱۳۱۱ با یکی از شاگردان خود با نام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی نیما، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه دختر به نامهای غزاله، ژاله و رکسانا است. استاد و آهنگساز شهیر ایرانی در ۵۵ سالگی درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. بعد از مرگ طبق وصیت، خانه‌اش در بیست‌ونهم آبان ۱۳۵۳ توسط دانشکده هنرهای زیبا به موزه تبدیل شد. این موزه در سال ۱۳۸۳ به کوشش نوه استاد سباخویی که پیگیر ماجرای مرمت خانه و موزه بود، سرانجام به نتیجه رسید و به وضعیت فعلی‌اش در آمد.
فرامرز پایور، منوچهر صادقی، حسین تهرانی، حسن کسایی، داریوش صفوت، غلام‌حسین بنان، مفخم پایان، علی تجویدی، جهانگیر کامیان، همایون خرم، اسداله ملک، رحمت‌اله بدیعی، ساسان سپنتا، قنبری مهر، اسماعیل چشم‌آذر، مهدی خالدی، عباس شاهپوری، مهدی مفتاح، محمدعلی بهارلو، حبیب‌اله بدیعی، طغانیان دهکردی، سعید قراچورلو، شهریار، بابک رادمنش، حسین خواجه‌امیری "ایرج"، ایرج کیایی، پرویز یاحقی و فرهاد فخرالدینی از شاگردان وی بودند.
سالروز درگذشت حسن امداد
حسن امداد (زاده سال ۱۳۰۰ تهران – درگذشته بیست‌ونهم آذر ۱۳۸۹ شیراز) نویسنده و پژوهشگر ایرانی است.
وی از دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی، لیسانس تاریخ و جغرافیا گرفت و تلاش زیادی در پرورش دانش آموزان و دانشجویان انجام داد و سال‌ها دبیر دبیرستان‌های شیراز بود. وی در پست رئیس دانشسرای عشایر فارس در کنار زنده‌یاد محمد بهمن‌بیگی، در تربیت نسل دانش‌آموختگان عشایر استان فارس نقش مهمی داشت. منصور رستگار فسایی استاد دانشگاه درباره این نویسنده و پژوهشگر فرهیخته گفت: «هیچ محفل فرهنگی در شیراز بی‌وجود وی به کمال نمی‌رسید و رونق‌افزای تمام انجمن‌ها و فعالیت‌های فرهنگی فارس بود. امداد مردی بود که می‌شد در همه‌جا با وی، آبرومندانه و استوار ذخایر فرهنگی فارس را به تماشا گذاشت و به این پژوهشگر ایرانی بالید، خوب سخنرانی می‌کرد و به اندازه و مناسب در چارچوبی دقیق و از پیش طراحی شده داد سخن می‌داد و از درازگویی پرهیز می‌کرد.
از وی آثار متعددی به‌جا مانده‌است که اغلب آنها زوایای پنهانی از فرهنگ، تاریخ و جغرافیای استان فارس را روشن کرده است. از این پژوهشگر ۲۱ کتاب به‌جا مانده‌است که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
دیوان وصاف شیرازی (۱۳۸۹)
مجموعه آثار پزشکی (۱۳۸۹)
فارس در عصر قاجاریه (۱۳۸۶)
تاریخ آموزش‌وپرورش فارس از عهد باستان تا دوره معاصر (۱۳۸۴)
سیمای شاعران فارس در هزار سال (۱۳۷۷)
جدال مدعیان با سعدی (۱۳۷۷)
انجمن‌های ادبی شیراز (۱۳۷۲)
بانگ رحیل (۱۳۷۲)
نزهه‌الزائرین (۱۳۵۹)
ده سوره از قرآن مجید برای تدریس در دبیرستان‌ها (۱۳۴۱)
تعلیمات مدنی (۱۳۴۱)
فرهنگ نوآموز (۱۳۴۰)
تاریخ گیتی (۱۳۴۰)
شیراز در گذشته و حال (۱۳۳۹)
راهنمای آثار تاریخی فارس (۱۳۳۹)
تعلیمات اجتماعی (۱۳۳۸)
فرهنگ دانش‌آموز (۱۳۳۸)
املای زبان فارسی (۱۳۳۷)
جغرافیای گیتی (۱۳۳۶)
سه شاهزاده تیره‌بخت (۱۳۲۵) و
داستان فریدون (۱۳۲۳).
امداد علاقه وافری به دو چهره بزرگ ادبی شیراز یعنی سعدی و حافظ داشت و موضوعات بیش ۱۲ مقاله او این دو شاعر به ویژه سعدی بود. «سفرهای سعدی» «سعدی و مکتب ادبی شیراز» و «شیراز در عصر حافظ» از مهم‌ترین مقالات این نویسنده و پژوهشگر گران‌قدر است. یادنامه وی با عنوان افسانه حیات توسط دانش‌نامه فارس منتشر شده است.
امداد لیدر طول سال‌ها تدریس در دبیرستان‌های شیراز و پژوهش، فعالیت‌های گسترده‌ای انجام داد و به واسطه این فعالیت‌ها جوایز و نشان‌هایی دریافت کرد: دریافت نشان فرهنگ به دلیل تألیفات مؤثر، دریافت نشان طلا و لوح سپاس بنیاد فارس‌شناسی، دریافت لوح تقدیر و سپاس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و چاپ کتاب ویژه بزرگداشتش در سال ۱۳۸۱ دریافت لوح تقدیر و سپاس مرکز سعدی‌شناسی، چاپ تمبر یادبود امداد با تصویرش توسط بنیاد فارس‌شناسی و اداره پست فارس، دریافت لوح تقدیر و سپاس از سازمان میراث فرهنگی از جمله این افتخارات هستند.
حسن امداد در ۸۹ سالگی درگذشت و در حافظیه شیراز در کنار آرامگاه حافظ به‌خاک سپرده شد.
نظر شما