به گزارش خبرنگار ایمنا، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که هشت سال به طول انجامید، گستره‌ای به مساحت بیش از ۱۶۰۰ کیلومتر مربع را در بر گرفت و یکی از بزرگ‌ترین جنگ‌های قرن بیستم را رقم زد. پهنه عملیاتی این جنگ از ویژگی‌های گوناگون جغرافیای انسانی و طبیعی برخوردار بود و انواع مختلف عملیات نظامی در آن انجام گرفت.
سیدصالح ایمانی، پژوهشگر دفاع مقدس در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده، به معرفی «بستان» پرداخته است: «شهر بستان یکی از شهرهای دشت آزادگان و مرکز بخش بستان که در مرز غربی خوزستان و در ۸۵ کیلومتری شهر اهواز، مرکز استان خوزستان قرار گرفته است. این شهر در شمال‌غربی سوسنگرد و در جنوب رودخانه کرخه قرار دارد و فاصله آن تا سوسنگرد ۳۱ کیلومتر است.
در ۲۰ کیلومتر شمالی بستان تپه‌های مرتفع مشداخ قرار دارد که جنگل معروف به ام‌الدبس که محل تفریح ساکنان شهرهای استان خوزستان در فصل زمستان بوده، در این شهر و در کنار این تپه‌ها واقع شده است.
هر چند شهرت شهر بستان که در مجاورت شهر العماره، استان میسان عراق قرار گرفته است، به جنگ تحمیلی بر می‌گردد، اما این شهر پیش از آغاز جنگ هم از سوی رژیم بعث عراق ناامن شده بود.
عراق از نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی در تلاش بود تا شهرهای مرزی جنوب ایران را اشغال کند. ساکنان منطقه دشت آزادگان هم عرب‌زبان بودند و عراقی‌ها تصور می‌کردند که مردم این منطقه و خوزستان، طرفدار آن‌ها هستند. اما وقتی متوجه شدند که مردم از حضور آنان در شهر خود ناراضی‌اند و مقاومت می‌کنند، به ترور و بمب‌گذاری در خرمشهر و اهواز اقدام کردند تا شهرها را ناامن نشان داده و فضا را به نفع خود تغییر دهند.
جمعیت بستان در آغاز جنگ‌تحمیلی عراق علیه ایران، حدود ۱۰ هزار نفر بوده است و این شهر و ۷۰ روستای اطراف آن در روزهای آغازین جنگ مورد حمله قرار گرفتند و به تصرف دشمن درآمدند. بستانی‌ها در زمان جنگ، در شهر خود ماندند و در اسارت، زندگی و مقاومت کردند.
مردم بستان در دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و در اوج درگیری با نیروهای بعثی، ندای الله اکبر را بر پشت‌بام خانه‌ها سر دادند. با شروع جنگ شهر بستان از دو محور مورد تهاجم دشمن قرار گرفت.
در محور اول نیروهای تیپ ابن‌الولید دشمن با تصرف پاسگاه سوبله و صفریه و عبور از تنگه چزابه در تاریخ چهارم مهرماه ۱۳۵۹ خود را به حومه شمالی بستان رسانید و در محور دوم نیروهای تکاور ارتش عراق از طریق هورالهویزه و رودخانه سعیدیه و توسط قایق‌های موتوری به حومه غربی شهر وارد شدند.
از روز اول تا چهارم مهرماه نیروهایی معدودی متشکل از سپاه پاسداران، ژاندارمری و گردان ۱۰۰ تانک از تی پ۳ لشکر ۹۲ زرهی ارتش و نیروهای مردمی در برابر دشمن به شدت مقاومت کردند، اما با نرسیدن نیروهای کمکی و در حالی که شهر بستان در محاصره بود و زیر حملات سنگین هوایی و توپخانه‌ای دشمن قرار داشت، در روز چهارم مهرماه شهر سقوط کرد.
پس از عملیات غیور اصلی شهر بستان در تاریخ دهم مهرماه سال ۱۳۵۹ آزاد شد، اما یک هفته بعد هجوم مجدد عراق برای تصرف بستان توسط دو تیپ زرهی دشمن آغاز شد و پس از چهار روز بستان در بیست‌ویکم هفتم مهرماه سال ۱۳۵۹ برای بار دوم اشغال شد.
با اجرای عملیات طریق‌القدس در دهم آذرماه سال ۱۳۶۰ شهر بستان برای همیشه آزاد شد. از روستاهای مهم و فعال بستان در دوران جنگ به روستاهای سعیدیه، ابوچلاچ، سابله، فنیخی و رمیم می‌توان اشاره کرد.»
نظر شما