امیرحسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: برای بیشتر شهرهایی که همچون اصفهان می‌توان محورهای تاریخی برای آنها تعریف کرد، یکی از مهمترین مسائل در مدیریت سیما و منظر شهری، مواجهه با گونه‌شناسی بافت است.
وی با بیان اینکه گونه‌های بافتی مختلف که در شهرهایی همچون اصفهان وجود دارد، به‌دلیل نداشتن ارتباط درست با یکدیگر، با گسست ادراکی و هویتی مواجه شده است، ادامه داد: این موضوع باعث شده است که درون هر شهر، شهرهای مختلفی داشته باشیم و بافت‌های تاریخی، میانی و بیرونی مسیر جداگانه‌ای را طی کند.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: نخستین موضوعی که باید مد نظر قرار گیرد، مدیریت یکپارچه گونه‌شناسی بافت‌ها است، زیرا نمی‌توانیم هر کدام از بافت‌ها را جداگانه ببینیم و از سوی دیگر باید ملاحظات و اقتضائات لازم برای هر بافت را مد نظر داشته باشیم، اما تمام این بافت‌ها یک رویه یا داستان واحدی داشته باشند.
وی با بیان اینکه اقدامات مدیریت شهری اصفهان باید به‌گونه‌ای باشد که با حضور در مناطق پانزده‌گانه، هویت شهر حفظ شود، گفت: این موضوع زمانی محقق می‌شود که برنامه‌ریزی همه‌جانبه برای آن وجود داشته باشد و با مدیریت درستی انجام شود.
شبانی تاکید کرد: در حال حاضر با توجه به فعالیت شهرداری در شهر به‌عنوان یکی از اجزای اثرگذار، نمی‌توان انتظار تحقق آن را داشت و همان‌طور که در کلیت شهر قوه مدیریت‌کننده همه‌جانبه داریم، باید در زمینه سیما و منظر نیز این قوه وجود داشته باشد و باید بدانیم که با مدیریت چندپاره شهر نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم هویتی منسجم را از کل یک شهر درک کنیم.
