به گزارش خبرنگار ایمنا، احمد شاهیوندی امروز _پنجشنبه سوم آذرماه_ در نشست تخصصی محیط دوستدار سالمند، اظهار کرد: شهر دوستدار سالمند، ذی‌نفعان مختلفی دارد و شهری است که زیرساخت‌های محیطی مانند فضاهای شهری، مسکن و سرزندگی اجتماعی به شکل‌های مختلف، مشارکت‌های اجتماعی، فضاسازی برای سالمندان و خدمات در دسترس مانند بهداشت و درمان و فناوری اطلاعات و ارتباطات و سایر خدماتی که به صورت روزانه افراد نیازمند آن هستند، مطابق با نیاز سالمندان فعال وجود داشته باشد.
وی افزود: شهر دوستدار سالمند از سال ۱۳۹۸ در اصفهان آغاز شد و این شهر با توجه به برنامه‌های راهبردی خود، توانسته است در سال ۲۰۲۱ به عنوان یکی از ۱۱۱۴ شهر دوستدار سالمند، خود را مطرح کند. در کشورهای توسعه یافته به دلیل وجود مدیریت یکپارچه، خدمات به طور معمول توسط شهرداری‌ها ارائه می‌شود اما در ایران مباحثی مانند فناوری اطلاعات و ارتباطات و بهداشت و درمان، در حوزه فعالیت شهرداری‌ها نیست؛ بنابراین یکی از چالش‌های مهم موجود در شهرهای ایران، نبود یکپارچگی، انسجام و مدیریت یکپارچه شهری است.
مجری طرح شهر دوستدار سالمند در اصفهان تصریح کرد: در سال ۱۴۰۰، حدود ۱۱ درصد جمعیت کشور سالمند بودند که این میزان در سال ۱۴۲۱، به حدود ۲۰ درصد و در سال ۱۴۳۵، به بیش از ۳۳ درصد خواهد رسید. موضوع قابل توجه متفاوت بودن جمعیت سالمندی در استان اصفهان به نسبت میانگین کشوری است؛ به طوری که در سال ۲۰۱۶ میانگین جمعیت سالمندی در کشور برابر با ۱۰.۷ درصد بود در صورتی که در استان اصفهان حدود ۱۲ درصد ثبت شده است.
پیوستن اصفهان به عنوان شهر دوستدار سالمند به شبکه جهانی
وی اضافه کرد: در حال حاضر شهر اصفهان ۱۷.۵ درصد میانگین سالمندی دارد و انتظار می‌رود جمعیت سالمندی در شهر اصفهان به ۵۱۰ هزار نفر برسد؛ همچنین پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۵۱ تقریباً ۳۳ درصد جمعیت این شهرستان را سالمندان تشکیل خواهند داد. اولین گام تعریف شده برای شهر دوستدار سالمند، ارزیابی اولیه است که وضعیت موجود را نمایان کند.
شاهیوندی گفت: در گام دوم نیازمند یک برنامه‌ریزی هستیم که علاوه بر بررسی وضعیت موجود، به سمت وضعیت مطلوب پیش رویم. این برنامه‌ریزی در دو سطح راهبردی و عملیاتی انجام می‌شود. گام بعدی در خصوص اجرای پروژه‌ها است و این موضوعی است که شهرداری اصفهان به عنوان یکی از شهرهای دوستدار سالمند در حال اجرای آن است. اصفهان به عنوان یکی از شهرهای دوستدار سالمند، در سال ۲۰۲۱ موفق شد به شبکه جهانی بپیوندد.
وی ادامه داد: هماهنگی سازمانی یکی از موارد تأثیرگذار در پیشبرد اهداف محسوب می‌شود. برای اینکه بتوانیم پروژه‌های شهر دوستدار سالمند را دنبال و عملیاتی کنیم، دبیرخانه‌ای در اصفهان تشکیل شده است که تحت عنوان دبیرخانه شهر دوستدار سالمند فعالیت دارد. با توجه به اینکه اصفهان یکی از شهرهای گردشگرپذیر است، ظرفیت بسیار خوبی برای اشتغال، درآمدزایی و علاقه‌مندان دارد؛ به همین منظور اصفهان می‌تواند جامعه سالمند را دعوت کند و پذیرای جامعه سالمند و معلولان باشد. می‌توان از جمعیت سالمند برای خدمت‌رسانی به گردشگران سالمند استفاده کرد و این موضوعی است که در کشورهای توسعه یافته مانند آلمان در حال اجرا است.
کم توانی، معلولیت و سالمندی امری طبیعی است
مجری طرح شهر دوستدار سالمند در اصفهان اظهار کرد: سه رویکرد در ارتباط با محیط دوستدار سالمند در جهان وجود دارد که اولین نگاه این است که معلولیت، کم‌توانی و سالمندی را باید معضلی شخصی بدانیم و به آن دیدگاه درمانی داشته باشیم. دومین نگاه، نگاه رویکرد اجتماعی است که بتوانیم یک سالمند را در موضوعات اجتماعی مشارکت دهیم و زمینه مشارکت‌های اجتماعی را فراهم کنیم. نگاه سوم مورد تاکید این است که به شکل‌های مختلف زمینه را برای افراد کم توان و سالمند فراهم کنیم. همانطور که می‌دانیم مرگ و میر و زاد و ولد امری طبیعی است، کم توانی، معلولیت و سالمندی نیز یک امر طبیعی محسوب می‌شود و باید شرایط و بستر به شکلی فراهم شود که یک سالمند در محیط زندگی خود، زندگی کند و فعال باشد.
وی افزود: معضلی که در بسیاری از شهرهای ایران وجود دارد، دور بودن خانه‌های سالمندی از محیط زندگی سالمندان است و این جابه‌جایی منجر به خارج شدن توان و تجربیات سالمندی از محلات می‌شود. صرفاً موضوع سالمندی در نظرسنجی‌ها دیده نشد و موضوعات خوبی مانند مباحث اقلیمی، آلودگی هوا، جمعیتی و ویژگی‌های فیزیکی، مد نظر قرار گرفته است.
شاهیوندی ادامه داد: سعی بر این شده است که شهر دوستدار سالمند را وارد برنامه‌های شهرها کنیم و بودجه خاصی برای آن در نظر گرفته شود. مناسب‌سازی فضاهای شهری، به شهر دوستدار سالمند در ابعاد فیزیکی کمک کرده است و بیش از حدود ۸۹۵ نفر در خانه‌های سالمندی اصفهان حضور دارند. سنجش کلی مسائل و چالش‌های سالمندان در شهر اصفهان از منظر فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی نیز انجام شده است. ۶۸ درصد سالمندان زن، اعتقاد داشتند سرویس‌های سلامتی و بهداشتی آنها کافی نیست و مشکلات درآمدی دارند، بیش از ۵۰ درصد از جامعه زنان سالمند دچار مشکل کمبود درآمد و نبود منابع مالی برای امور زندگی هستند.
آماده نبودن بسیاری از سیستم‌های ناوگان حمل و نقل اصفهان
وی گفت: بسیاری از سیستم‌های ناوگان حمل و نقل اصفهان هنوز برای سالمندان و افراد کم توان مناسب نیست. می‌توان گفت که اصفهان، پیشرو شهر دوستدار سالمند است، اما به عنوان یک پایلوت و شهر گردشگرپذیر نیازمند حمایت‌های بیشتر است. ۲۶ درصد سالمندان مشکل مسکن دارند و اجاره نشین هستند. مشکل اجاره‌بها در ایران، یکی از چالش‌های اساسی موجود است و رشد تصاعدی را در قیمت مسکن و هزینه اجاره بها شاهد هستیم.
مجری طرح شهر دوستدار سالمند در اصفهان تصریح کرد: ۵۷ درصد مردان سالوند، خدمات سلامت را مشکل ارزیابی کردند و حمل و نقل شهری برای سالمندان مرد مسئله‌سازتر است. در بعد فیزیکی و جسمی، آنچه سالمندان اصفهان بر آن تاکید داشتند، وجود مشکلات حرکتی است و بسیاری از سالمندان درگیر مسائل جسمی و حرکتی هستند و لازم است در این زمینه تلاش‌هایی صورت گیرد.
وی خاطرنشان کرد: سال ۲۰۱۶، حدود ۲۱۸ هزار جمعیت سالمند در شهر اصفهان داشتیم و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۱ این جمعیت به ۵۰۰ هزار نفر برسد که آمار بسیار بالایی است. تمام محلات شهر اصفهان از نظر تعداد سالمندان، نسبت سالمندی و ویژگی‌های جمعیتی بررسی و اولویت‌بندی شده و برای همه مناطق ۱۵ گانه پیش بینی‌ها انجام و میزان سالمندی مشخص شده است.
نظر شما