میرشهرام صفری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره رابطه کم‌خوابی و بی‌خوابی با رفتارهای نوع‌دوستانه و کمک به دیگران، اظهار کرد: مقاله‌ای از دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد، حتی یک ساعت بی‌خوابی منجر به کاهش رفتارهای نوع‌دوستانه و کمک به دیگران می‌شود.
وی با بیان اینکه کاهش رفتارهای نوع‌دوستانه نه تنها شامل افراد ناشناس بلکه شامل دوستان نزدیک و فامیل فرد نیز می‌شود و رفتارهای فرد در کمک به آن‌ها را شبیه به برخورد با افراد ناشناس می‌کند، ادامه داد: با افزایش میزان بی‌خوابی حس خودخواهی تشدید می‌شود.
این نوروفیزیولوژیست تصریح کرد: در مقایسه همان فرد با خواب کافی در شرایط ۲۴ ساعت بی‌خوابی، کاهش ۷۸ درصدی در رفتارهای نوع‌دوستانه دیده می‌شود، در بررسی دقیق‌تر با اسکن مغزی نیز این امر تأیید شده و نشان داده است که بی‌خوابی باعث کاهش عملکرد در نواحی مغزی می‌شود که در رفتارها و کنش‌های اجتماعی نقش دارد.
وی با بیان اینکه کیفیت خواب مهم‌تر از کمیت آن است، خاطرنشان کرد: اگر بی‌خوابی کوتاه مدت باشد، قابل بازگشت است، اما نگرانی در مورد افراد دارای بی‌خوابی مزمن مانند برخی از مشاغل ازجمله کادر درمان و پلیس است.
صفری با بیان اینکه حدود ۵۰ سال است که بشر با تغییر الگوی زندگی، کم و بیش دچار بی‌خوابی و کم‌خوابی شده و به موازات آن حداقل تا حدی دچار کاهش نوع‌دوستی و کمک به دیگران شده است، اضافه کرد: خواب کافی باعث تنظیم شدن و بالا رفتن مقدار دوپامین مغز می‌شود، افرادی که دچار محرومیت خواب هستند، گیرنده‌های دوپامین به مرور زمان در مغز آن‌های کم‌تر می‌شود.
نظر شما