به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در دهه ۱۹۷۰ بحرانی فاجعه‌بار سراسر نیویورک در ایالات متحده آمریکا را فرا گرفت و تبعات منفی بسیاری را برای آن به دنبال داشت. از یک سو، رکود اقتصادی بر شهر حاکم شد و از سوی دیگر، نرخ ارتکاب جرم به طور قابل‌توجهی افزایش یافت که این دو بحران تصویری منفی از این شهر در سراسر دنیا به وجود آورد که کاهش گردشگری را نیز برای آن رقم زد. در همین بحبوحه، اداره توسعه اقتصادی نیویورک تصمیم گرفت تبلیغات منفی در مورد شهر را به حداقل برساند که تنها ایجاد یک برند جدید می‌توانست این هدف را تحقق ببخشد.
ایده "من نیویورک را دوست دارم" برندی جهانی برای شهر رکودیافته آمریکایی بود که همچنان پس از گذشت ۴۵ سال در ذهن مردم شهر و گردشگران اهمیت خود را حفظ کرده است و در ایجاد یک برند برای نیویورک اثربخش بوده است.
امروزه مدیران در بسیاری از شهرهای جهان در تلاش هستند از طریق برندسازی مکانی، مزایای بی‌شماری را برای مناطق خود به ارمغان بیاورند. برندسازی ابزاری است که می‌تواند در تجارت و بازاریابی به مردم در شناخت یک کمپانی، فرد یا محصول کمک کند که در مورد مکان نیز استراتژی‌های برندسازی مکانی می‌تواند به رونق اقتصادی، سیاسی و فرهنگی شهرها کمک کند. در واقع، مدیران و دولت‌ها می‌توانند با ایجاد یک برند مکانی، تصاویر ذهنی بسیار مؤثری از مناطق خود در سراسر جهان به وجود بیاورند و از این طریق، شهرهای خود را به مکان‌هایی زیست‌پذیرتر و محبوب‌تر برای زندگی، کار و گردشگری تبدیل کنند.
عوامل مؤثر بر برندسازی مکانی در شهرها
مؤلفه‌های بسیاری می‌تواند به ایجاد یک برند خوب برای یک شهر منجر شود؛ به عنوان مثال، ویژگی‌های منحصربه‌فرد و مشخص مناطق یک شهر آن را به شهرت و محبوبیت در سراسر جهان می‌رساند و به ایجاد یک برند معتبر برای آن منجر می‌شود. از دیگر مولفه‌هایی مؤثر در برندسازی مکانی در شهرها می‌توان به تجربیات و باورهای ساکنان آن‌ها، جوامع محلی و استانداردهای ساخت‌وساز اشاره کرد که از شهرها تصویرهایی مطلوب در ذهن مردم سایر نقاط دنیا به وجود می‌آورد. برندهای تجاری و مکانی موفق در سراسر جهان ویژگی‌های مشترکی مانند تاریخ، کیفیت مکانی، سبک زندگی، فرهنگ و تنوع دارد.
در واقع، ایجاد یک تصویر ارزشمند از یک شهر در سراسر جهان می‌تواند به برندسازی برای آن منجر شود که این تصویر می‌تواند رفاه و حس تعلق را در شهروندان آن تقویت کند. این مفاهیم، تأثیرات ذهنی به وجود می‌آورد که در شکل دادن یک مکان خاطره‌انگیز در ذهن مردم جهان نقش مهمی ایفا می‌کند.
برنامه‌ریزان به منظور ایجاد یک برند برای شهر خود می‌کوشند از طریق تقویت حس مکان و ارتباط با جامعه محلی، تصویری قدرتمند و شفاف در سراسر دنیا به وجود بیاورند. برندسازی شهری به جذب منابع برای شهر منجر می‌شود که می‌تواند کیفیت زندگی را برای ساکنان ارتقا ببخشد و به بهبود نگرش آن‌ها در مورد محل سکونت خود کمک کند.
پیامدهای برندسازی مکانی در شهرها
مدیران در شهرهایی با برندسازی‌های موفق شاهد حس غرور میان شهروندان و حتی گردشگران خود هستند. یک برند به موفقیت یک شهر در جذب گردشگران، رویدادهای تجاری و سرمایه‌گذاران کمک زیادی می‌کند، ضمن این‌که به پیاده‌سازی نوآوری‌ها و مداخلات بسیاری در شهر مورد نظر منجر می‌شود. علاوه بر این، برندسازی شهری ایجاد فرصت‌های بسیاری برای اجرای پروژه‌های مهم را به دنبال دارد که این امر به سهم خود، اقتصاد را در شهرها رونق می‌بخشد. موزه گوگنهایم در بیلبائو بزرگ‌ترین شهر سرزمین باسک در اسپانیا، مرکز ژرژ پمپیدو در پاریس فرانسه و خانه اپرای سیدنی از بهترین نمونه‌های پروژه‌های معماری به شمار می‌رود که ایجاد تصاویر مثبت برای شهرهای میزبان را در سراسر جهان به ارمغان آورده است و از آن‌ها یک برند موفق ساخته است.
بدیهی است که در دنیای امروزی، یک برند موفق می‌تواند بسیار ارزشمند واقع شود زیرا به شهر میزبان خود نوعی برتری نسبت به سایر نقاط دنیا می‌بخشد. به عبارت دیگر، حفظ شهرت یک شهر می‌تواند رقابت‌پذیری در آن را برای افزایش سرمایه‌گذاری‌ها توسط عموم مردم و بخش‌های خصوصی به دنبال داشته باشد و در نهایت، به رونق اقتصادی در آن منجر شود.
نقش معماری در برندسازی
معماری بخشی اساسی در برندسازی برای یک شهر به حساب می‌آید. به عنوان مثال، طی چند سال گذشته مدیران در شهرهایی مانند بیلبائو، شانگهای چین و دبی از معماری به عنوان ابزاری برای ایجاد تصاویر مثبت از شهرهای خود در سراسر جهان بهره برده‌اند و خود را در جایگاه بالایی میان سایر شهرهای دنیا قرار داده‌اند. طراحی‌های خلاق مسکن در زبان معماری محلی به توصیف جدیدی از هویت‌های شهری، منطقه‌ای و ملی منجر شده است که در این زمینه، معماران تلاش کرده‌اند چالش پیش روی ناهمگونی مکان‌ها را به بهترین شکل ممکن حل کنند.
شهرها، برخلاف نهادهای تجاری ساختارهایی پیچیده‌تر، پویاتر و چندوجهی‌تر دارد که به ایجاد هویت‌های مستقل برای آن‌ها منجر می‌شود. اگرچه پاریس در سراسر جهان به عنوان "شهر عشاق" و هنگ‌کنگ به عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری دنیا شناخته شده است، با این حال ایجاد یک هویت مستقل تنها از طریق این مفاهیم برای آن‌ها منطقی به نظر نمی‌رسد، بلکه هویتی مکانی باید ایجاد برند برای آن‌ها را تحقق ببخشد.
برندسازی مکانی علاوه بر بین‌المللی کردن وجهه شهرها، حس تعلق و غرور شهروندی را نیز افزایش می‌دهد و پیرو آن تأثیراتی نظیر حفظ جمعیت جوان و جلوگیری از مهاجرت ساکنان را به دنبال خواهد داشت.
نظر شما