به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانههای آزاد و شفاف در هر جامعهای از ارکان توسعه و دموکراسی به شمار میآید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «حمایت ۷۵۰ استاد دانشگاه از آرامش در مراکز علمی» نوشت: جمعی از اساتید دانشگاه تهران طی بیانیهای از پایداری آرامش در فضای آموزشی دانشگاه حمایت کردند.
در این بیانیه ذکر شده است: «در هنگامه درخشش ایران عزیز در صحنه رشد و پیشرفت علمی و طلایهداری دانشگاه تهران «نماد آموزش عالی ایران» در عرصههای ملی و بینالمللی، ابرهای غبارآلود چنان بر سپهر میهن نشست که آغاز رسمی سال تحصیلی جدید دانشگاهها پس از گذشت بیش از دو سال تعطیلی آموزش حضوری را تحتالشعاع خود قرار داد. نهاد دانشگاه در نظام اسلامی افتخار دارد که حتی در این فضا که بدخواهان ملت به دنبال ماجراجویی در دانشگاه بوده و هستند، درهای دانشگاه برای توسعه علم و اخلاق روی همه ذینفعان گشوده ماند و مدیریت کلان دانشگاه با دامن زدن به فضای گفتوگو، که به ایجاد نهاد «خانه گفتوگو» در دانشگاه تهران انجامید، تلاش خود را برای محافظت از شأن و جایگاه علمی به منصه ظهور گذارد.»
در ادامه ذکر شده است: «دانشگاه تهران به عنوان سازمانی مسئول و پیشرو، نه تنها همواره خود را موظف به ایفای نقش در راستای حل مسائل کشور دانسته است، بلکه نشانهشناسی عناوین بامسمایی که بزرگان این سرزمین، شایسته دانشگاه تهران دانستهاند نیز مرجعیت دانشگاه تهران را به ذهن متبادر میسازد. اما در طول روزهای اخیر شاهد درک نشدن این مرجعیت از سوی برخی از دانشجویان و اعضای هیئت علمی نیز بودهایم؛ چه اینکه فهم اصیل از مرجعیت دانشگاه، با آن پایه نظری که منجر به برخی شعارها یا بیانیهها شده است، فاصلهها دارد.
با این حال، ریاست محترم دانشگاه، اعضای هیئت رئیسه و شورای دانشگاه تهران در فضایی همدلانه و با اخذ تصمیماتی منطبق بر مؤلفههای متناسب با مدیریت میدانی در جنگ فرهنگی و رسانهای این روزها و همچنین با حراست از حرمت و حیثیت دانشگاه، به نیکی موفق به ساختن سدی محکم در برابر جریانی شدند که به دنبال تحقق نیات بدخواهان ملت مبنی بر به تعطیلی کشاندن دانشگاه بود. اما اکنون علیرغم تلاش مذبوحانه برخی افراد معدود که به دنبال هرج و مرج و تعطیلی کلاسها هستند، برگزاری کلاسهای دانشگاه تهران در محیطی امن به مرحلهای تثبیت شده رسیده و شاهد تشکیل منظم قریب به اتفاق کلاسها هستیم.»
در پایان این بیانیه که با ضمیمه امضای ۴۸۶ نفر از اساتید دانشگاه مادر کشور منتشر شده است، خاطرنشان شد: «ما امضاکنندگان این بیانیه، معدود اساتیدی را که این روزها گویا از کارکرد اصلی دانشگاه فاصله گرفتهاند به تدبیر و تعقل بیشتر دعوت میکنیم. در همین فرصت، اساتید و دانشجویانی که در این روزهای گذشته از آغاز سال تحصیلی جدید، تحت تأثیر تحریکات واقع شده و راه دیگری جز اجرای برنامه آموزشی دانشگاه را در پی گرفتهاند، به بازآرایی تحلیلی که منجر به انتخاب این راه و روش شده است، فرا میخوانیم؛ باشد که در فضایی مسالمتآمیز همچون گذشته برای شتاب بخشیدن به حرکت علمی کشور همنوا باشیم.»
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «جنگ اوکراین دستگرمی چالش چین هم نیست» نوشت: دیپلماتهای امریکایی و چینی در حال برنامهریزی ترتیباتی هستند که اولین ملاقات جو بایدن با همتای چینی او اواسط نوامبر در جاکارتا برگزار شود؛ ملاقاتی که ابزار امیدواری شده تنشها بین دو قدرت بزرگ را مدیریت کند.
با این حال، وخامت اوضاع بیش از چیزی است که تصور میشود، آمریکا خود را قدرتی در حال افول قلمداد میکند که چین در زمینههای مختلف به خصوص قوای نظامی در حال پیشی گرفتن است.
در تازهترین موضعگیری، چارلز ریچارد، فرمانده فرماندهی استراتژیک آمریکا هشدار داده که بحران اوکراین که آمریکا هم درگیر آن شده، مقابل چالشی که چین دارد برای آمریکا به وجود میآورد «فقط یک دستگرمی است» و جنگ «بزرگتر» در راه است.
استراتژی دفاع ملی آمریکا (۲۰۲۲) که هفته قبل پنتاگون آن را منتشر کرد، چین را «چالشی فوری» خوانده که آمریکا باید با کمک متحدان و شرکای خود روی آن متمرکز شود.
در این استراتژی آمده است: «جامعترین و جدیترین چالش برای امنیت ملی ایالات متحده، تلاش اجباری و تهاجمی فزاینده جمهوری خلق چین برای بازسازی منطقه هند و اقیانوسیه و نظام بینالمللی مطابق با منافع و ترجیحات اقتدارگرایانه آن است.»
هرچند استراتژی دفاع ملی آمریکا، اولین سند راهبردی نیست که چین را بزرگترین چالش آمریکا خوانده، ولی شمار هشدارهای استراتژیک آمریکا درباره چین طی یک سال اخیر در حال طی کردن روندی تصاعدی است، تحولی که شک و شبههها را درباره رویارویی احتمالی دو قدرت بزرگ روز به روز کمتر میکند.
بر اساس گزارش وال استریت ژورنال، دریاسالار ریچارد که در سمپوزیوم سالانه لیگ زیردریایی صحبت میکرد، گفت که بحران «اوکراین که ما در حال حاضر در آن قرار داریم، تنها دستگرمی است. بحران بزرگ دارد میآید و زمان زیادی نمیگذرد که ما طوری آزمایش خواهیم شد که مدتهاست آزمایش نشدهایم.»
او گفت آمریکا باید «تغییراتی سریع و اساسی در شیوه دفاع» انجام دهد و ادامه داد: «من به شما میگویم که اوضاع فعلی در حال روشن کردن این است که جبر هستهای چگونه باید باشد و اینکه شما چگونه باید مقابل آن قرار گرفته یا کوتاه بیایید.»
ارزیابیها نشان میدهد که صحبتهای دریادار ریچارد ارزیابیهایی درست است. گزارش بنیاد هریتیج نشان میدهد که توانمندیهای آمریکا در مقایسه با کشورهای دیگر «قوی» است، اما به سمت «حاشیهای شدن» یا حتی «ضعیف» میرود.
معنی دیگر این گزارش آن است که زرادخانه هستهای آمریکا میتواند قوی باشد، اما با افزایش قدرت سایر کشورها، روند نزولی خواهد داشت.
به همین دلیل، تجویز شمار قابلتوجهی از افراد و اسناد در داخل جامعه استراتژیک آمریکا، تصاعد تنش آمریکا با چین برای تغییر دادن روندهای جاری است، موضوعی که از دولت ترامپ به دولت بایدن نفوذ کرده و حالا با انتخابات روز سهشنبه کنگره، پیشبینی میشود که تنشها بین دو طرف این وضع فعلی هم بیشتر شود.
هرچند دیپلماتهای چینی و امریکایی در حال برنامهریزی برای اولین ملاقات رؤسای جمهوری دو کشور از زمان ورود بایدن به کاخ سفید، در حاشیه نشست گروه بیست در جاکارتا در اواسط نوامبر هستند، ولی بعید است این ملاقات باعث کاهش تنشها شود.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «حاشیه نشینی زنان در ۶ برنامه توسعه» نوشت: در کنار اذعان بسیاری از کارشناسان و مسئولان کنونی و سابق و اسبق، حالا مرکز پژوهشهای مجلس هم در گزارشی تحلیلی، غفلت از حوزه زنان و خانواده در برنامههای کلان کشور و به طور خاص، شش برنامه توسعه را تأیید کرده است؛ برنامههایی که از نظر کمیت قابل دفاع است اما با نقصهای بسیاری روبهرو بوده است. فارغ از محکوم کردن جدی اغتشاشات اخیر، اما همه مسئولان، از رؤسای قوا گرفته تا نمایندگان مجلس و دیگر مسئولان دولت و حاکمیت، شنیده شدن صدای اعتراضات و پاسخ به مطالبات را یک اصل و ضرورت برای کشور برشمردند؛ مطالباتی که طبق ارزیابی کارشناسان، بخش عمده آن مربوط به حوزه زنان است.
مرکز پژوهشهای مجلس در گزارش «تحلیل و ارزیابی محتوایی برنامههای ششگانه توسعه در حوزه زنان و خانواده» هم این ادعا را اثبات کرده است. گزارشی که همین هفته گذشته، روی پایگاه اطلاعرسانی این مرکز قرار گرفت و بررسیاش دادههای مهمی را در اختیار ما قرار میدهد.
از نگاه آماری، تعداد احکام مربوط به حوزه زنان و خانواده در شش برنامه توسعه کشور کم نبوده است: هشت حکم در برنامه اول، ۱۸ حکم در برنامه دوم، ۱۱ حکم در برنامه سوم، ۲۴ حکم در برنامه چهارم، ۱۲ حکم در برنامه پنجم و ۳۰ حکم در برنامه ششم.
نگاهی به جزئیات این برنامهها هم نشان میدهد که در احکام ابلاغی، به بسیاری از ابعاد حوزه زنان و خانواده توجه شده است، از جمله: تسهیل و حمایت از اشتغال زنان و حرفهآموزی آنها، ورزش و اوقات فراغت بانوان، حمایت از گروههای آسیبپذیر زنان، آموزش دختران، تسهیلات حقوقی قضائی برای زنان، اما چه سود که ایرادات جدی در تدوین این احکام، سبب شده امروز بانوان، یعنی حدود نیمی از جمعیت کشور، حمایتها از خود و پاسخ به مطالباتشان را، ناکافی بدانند.
تحلیلهای مرکز پژوهشهای مجلس درباره این مشکلات هم قابل توجه است: در حوزه سیاست زنان، چشمانداز دقیق، متقن و تعریف شدهای شکل نگرفته و این مسئله سبب شده هر دولتی بر اساس اهداف و شعارهای خود به حوزه زنان بپردازد.
در حوزه سیاست زنان فاقد راهبرد، الگوی کلان و نقشه راه مورد اجماع هستیم و همین مسئله منجر به شکلگیری تناقضات متعدد در مسیر اقدامها و برخورد سلیقهای با حوزه زنان و خانواده شده است.
در حوزه سیاست خانواده نیز علیرغم پرداختن به این موضوع در تمامی برنامههای توسعه به نظر میرسد اقدام مشخص و عملیاتی چندانی مورد توجه نبوده و بیشتر به احکام کلی در این حوزه بدون توجه به ضرورت سیاستگذاری بر محورهای تأثیرگذار بر آن پرداخته شده است.
برنامههای توسعه در حوزه زنان و خانواده فاقد مبانی نظری منسجم و پیوسته بوده و بیشتر برگرفته از رویکرد دولتهای مستقر و دیدگاه مدیران بخشی سیاسی-اجرایی و برنامهریز بوده است.
نظر شما