به گزارش خبرنگار ایمنا، حجت‌السلام حمید محمدی امروز_چهارشنبه چهارم آبان‌ماه_ در ششمین دوره توانمندسازی مدیران مراکز دارالقرآن کشور ضمن ابراز خوشحالی از حضور بین مدیران مراکز دارالقرآن کشور، اظهار کرد: اینکه قرآن چیست و چه کاری می‌کند، یک بحث است و اینکه ما با قرآن چه می‌کنیم، یک بحث دیگر است.
وی افزود: از مهم‌ترین وظایف ما به‌عنوان یک مسلمان و یک مدیر یک‌بخشی از بخش‌های مرتبط با قرآن بتوانیم ارتباط مفید و سازنده با قرآن برقرار کنیم، قرآن هدایت برای انسان و نور است؛ اما این هدایت زمانی رخ می‌دهد که از طرف ما فعالیتی انجام شود، قرآن در حق ما به‌خودی‌خود تأثیر ندارد.
دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور ادامه داد: ویژگی‌های قرآن بالقوه است و با فعالیت ما این بالقوه بالفعل می‌شود و وقتی این ارتباط قوی می‌شود که فعالیت ما در جامعه رخ دهد؛ رهبر معظم انقلاب نیز تأکید دارند که ما خودمان باید سراغ قرآن برویم و آن را بفهمیم و یاد بگیریم.
وی تاکید کرد: تهاجم فرهنگی آسیب فرهنگی گسترده‌ای ایجاد کرده است، هیچ‌گاه فتنه خاموش نیست، اکنون فتنه خارجی در حال فعالیت است و تنها با قرآن این مبارزه با فتنه ممکن است، قرائت، استماع و تفکر سه امری است که می‌توان با آن قرآن را به‌درستی درک کرد.
محمدی گفت: دقت در معانی قرآن تحت عنوان تدبر خیلی مهم است، این تدبر به معنای تعمق در آیه و دریافت آن با توجه به آیه‌های شبیه آن است، تدبر فهم است، فهم آیه‌های قرآن و درک آن به معنای تدبر است.
وی اظهار کرد: انس با قرآن بعد از قرائت، استماع و تفکر است، بعد از انس به عمل می‌رسد، اگر قرآن پس از این مراحل به عمل نرسد مثل این است که هیچ کاری انجام نشده است، وقتی قرآن اثرگذار است که از آن در زندگی روزمره استفاده شود.
دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور افزود: توسعه فعالیت قرآنی، توسعه ایمان قرآنی و توسعه فرهنگ قرآنی سه ضلع توسعه قرآن در یک جامعه است که باید کنار یکدیگر قرار بگیرند تا نتیجه نهایی که منجر به تأثیر قرآن در زندگی شخص می‌شود و اثرگذار خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: اکنون شما پرچم‌دار آموزش قرآن در کلیدی‌ترین نهاد آموزشی یعنی آموزش و پرورش هستید و نقش شما در این میان بسیار مهم است و باید این روند آموزش قرآن و کاربردی کردن آن در زندگی روزمره را کاملاً یاد بگیرید.
محمدی اضافه کرد: خواندن قرآن همراه با تدبر و به قصد تبعیت یک تلاوت کامل را شکل می‌دهد، روایت است که پیامبر اکرم (ص) در زمانی که قرآن را تند می‌خواندند، فرمودند: «این غلط است و من با تدبر و قصد عمل و رفتار قرآن را می‌خوانم و روی کلمات تدبر می‌کنم.»
وی گفت: قرائت قرآن در زمان پیامبر معنایی جز حفظ نداشته است، بخشی از کسانی که قرآن را می‌خوانند حافظ هستند که صرفاً آیات را به ذهن سپرده‌اند، بخشی حامل هستند که آیات را از قلب به بدن جاری می‌کنند و بخش آخر عامل هستند که آن آیات را به عمل تبدیل می‌کنند هدف دارالقرآن تربیت حافظ، عامل و حامل است.
دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور خاطرنشان کرد: گزاف نیست که بگوییم آموزش و پرورش مهم‌ترین نقش را در توسعه قرآن دارد، پیشنهاد ما این است که از این به بعد مدرسه‌ای بتواند رتبه بیاورد که رتبه قرآنی داشته باشد و قاری تربیت کرده باشد، همچنین یک وظیفه به عهده دارالقرآن است که معلمان رشته‌های دیگر جز قرآن را قرآنی کند اگر این امر رخ دهد آموزش و پرورش فتح می‌شود.
وی افزود: ویژگی‌های قرآن بالقوه است و با فعالیت ما این بالقوه بالفعل می‌شود و وقتی این ارتباط دانش‌آموز و قرآن قوی می‌شود که فعالیت ما در جامعه رخ دهد.
نظر شما