امیر علی ابوالفتح در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص سیاست کنونی آمریکا درباره مذاکرات هسته‌ای اظهار کرد: در نزدیک به دو سالی که از عمر دولت بایدن می‌گذرد رویکرد دولت آمریکا در قبال ایران و برنامه هسته‌ای آن در این مسیر بوده است که از یک سو تاکید می‌کند دیپلماسی بهترین راه برای حل مسئله‌ای است که آمریکایی‌ها به عنوان خطر هسته‌ای ایران نام می‌برند و در عین حال حاضر به بازگشت به برجام ۲۰۱۵ نیستند.
وی دلیل اصلی به درازا کشیده شدن مذاکرات را همین رویکرد آمریکا دانست و افزود: در آینده نزدیک نیز همین رویکرد دنبال خواهد شد زیرا هیچیک از دو طرف برجام چه آنهایی که همچنان در توافق هسته‌ای حضور دارند و چه کسانی که از آن خارج شده‌اند برنامه دومی برای جهان بدون برجام ندارند و ترجیح می‌دهند که همچنان وجود برجام را تأیید کنند.
این کارشناس روابط بین‌الملل اصرار بر دیپلماسی و در عین حال متحمل ندانستن توافق را سیاست اصلی آمریکا و اروپا درباره توافق هسته‌ای معرفی کرد و گفت: طرف ایران، روسیه و چین دائم تاکید می‌کنند که آمادگی بازگشت به برجام را دارند و توافق هسته‌ای باید هر چه زودتر حاصل شود اما آمریکا از یک سو قصد ندارد مرگ برجام و شکست مذاکرات را اعلام کند و از سوی دیگر خواستار بازگشت به برجام نیست.
ادامه سیاست بلاتکلیفی بایدن و برجام
وی با اشاره به اجرای این سیاست بلاتکلیفی از ابتدای تشکیل دولت بایدن تاکنون، خاطرنشان کرد: از اسفند ۹۹ که مذاکرات هسته‌ای در دولت بایدن آغاز شد تا اکنون که نزدیک به ۱۹ ماه از عمر دولت بایدن می‌گذرد همین سیاست بلاتکلیفی دنبال شده و قابل پیش‌بینی است که در آینده نزدیک نیز این سیاست ادامه خواهد یافت.
ابوالفتح درباره اظهارات ضد و نقیض مدیر کل آژانس گفت: آژانس یک نهاد تخصصی در سازمان ملل متحد است و باید بر اساس وظایف تخصصی خود درباره مسائل فنی و حقوقی هسته‌ای کشورهای عضو ام‌پی‌تی اظهار نظر کند، این مطالبه جهانی از یک نهاد تخصصی سازمان ملل است.
وی با اشاره به رفتارهای سیاسی سازمان ملل و هم سازمان‌های تابعه آن ادامه داد: این نهاد متأثر از بازیگران اصلی در صحنه بین‌الملل که یعنی اعضای دائم شورای امنیت است بنابراین مدیر کل‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی معمولاً همان مسیری را دنبال می‌کنند که در چهارچوب سیاست کلان ایالات متحده آمریکا باشد.
این کارشناس روابط بین‌الملل رفتار آژانس درباره برنامه هسته‌ای را به عنوان یک عامل مستقل بی‌اهمیت دانست و یادآور شد: در صورتی که مناسبات ایران و آمریکا در مذاکرات هسته‌ای برجام رو به بهبود باشد و نشانه‌ای از یک توافق دیده شود، لحن مدیر کل و گزارش‌های آژانس در قبال ایران نیز دوستانه و مقبول‌تر است اما اگر چشم‌اندازی در مذاکرات دیده نشود یا آمریکایی‌ها لحن خود را درباره برنامه هسته‌ای ایران شدید کنند، همین موضوع در لحن و گزارش‌های آژانس نیز بازتاب پیدا می‌کند.
وی با تاکید بر اینکه موضوع برجام باید بین تهران و واشنگتن حل و فصل شود، افزود: این احتمال وجود دارد که در روابط ایران و آمریکا گشایشی ایجاد شود وگرنه این انتظار که در فضای تنش آلود روابط تهران وین، آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای خوش‌بینانه اظهارنظری کند که مورد پسند ایران قرار گیرد، دور از انتظار خواهد بود.
نظر شما