به گزارش خبرنگار ایمنا، بهنام پدرام، دانشیار رشته مرمت و احیای بناها و بافت‌های تاریخی دانشگاه هنر اصفهان در این نشست که به همت مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: طرح تفصیلی شهر اصفهان در سال ۱۳۷۲ هزار خانه تاریخی را برای این شهر شناسایی کرده بود که هم اکنون تعداد آن به ۳۰۲ خانه رسیده است، کاهش تعداد خانه‌های‌های تاریخی اصفهان یک اتفاق ناخوشایند در حوزه تاریخ، معماری و هنر شهر و کشور است.
وی افزود: از تعداد ۳۰۲ خانه تاریخی اصفهان، ۸۹ خانه قابل استفاده بوده و تغییر کاربری است، به همین جهت نیاز است اسناد این خانه‌ها جمع‌آوری، و طی مطالعات دانشگاهی و تحقیقی گنج نامه معماری دوره قاجار در اصفهان تهیه و تدوین شود.
این دانشیار رشته مرمت و احیای بناها و بافت‌های تاریخی دانشگاه هنر اصفهان با نقد کتاب «خانه‌های قاجاری اصفهان»، تصریح کرد: این کتاب فقط به بحث متریالیستی معماری خانه‌ها نپرداخته است بلکه به بحث فرامکان معماری این خانه‌ها پرداخته شده است که این اقدام را می‌توان به عنوان یک ویژگی مثبت کتاب قلمداد کرد.
وی ادامه داد: احترام به گذشته، احترام به هویت خود است به همین جهت نیاز است در معرفی خانه‌های تاریخی در کنار عنوان کردن نام فعلی خانه‌ها نام سازندگان و صاحبان قبلی این خانه‌ها آورده شود.
معماری و شهرسازی اصفهان نسبت به حفاظت از خانه‌های تاریخی بی‌اعتنا بوده است
محسن افشاری، استادیار معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان نیز در این نشست، اظهار کرد: در شهر اصفهان آن طور که انتظار می‌رود برای حفظ و احیای خانه‌های تاریخی تلاش نشده است، در صورتی که شهر یزد این خانه‌ها را حفظ و احیای کرده و معماری و شهرسازی خود را بر مبنای حفظ این خانه‌های تاریخی بنا نهاده است.
وی افزود: آنچه که معماری خانه‌های قاجار را از سایر دوره‌های دیگر متمایز می‌کند، این است که در این دوره توجه ویژه‌ای بر کیفیت فضای معماری خانه‌ها شده است و فضای نوری و چشم انداز این خانه‌ها بیشتر از هر دوره‌ای بسط پیدا کرده است.
این استادیار معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان تاکید کرد: در معماری امروز نیاز است همچون دوره قاجار توجه ویژه‌ای به کیفیت فضای معماری خانه‌ها شود اما متأسفانه بسیاری از فارغ‌التحصیلان معماری دانشگاه‌های کشور مدرن تر از معماران اروپایی فکر می‌کنند.
وی اضافه کرد: یکی از عوامل مهم که باعث شد در عصر حاضر از معماری و سبک خانه‌های تاریخی دور و روی به خانه‌های با متراژ کوچک بیاوریم، تغییر نگرش فرهنگی و اجتماعی بانوان بوده است، بانوان همچون گذشته تمایل ندارند در خانه‌هایی که بر اساس مدل پدر سالار و چند خانواده طراحی و ساخته می‌شده، سکونت کنند.
افشاری گفت: اگر دقت کنیم در طراحی خانه‌ها، نظر خانمی که قرار است در این خانه سکونت کند، اثر دارد و معماری خانه‌ها در حال حاضر و به ویژه در آینده بر اساس آنچه که خانم‌ها از خانه انتظار دارند، تغییر پیدا می‌کند.
به گزارش ایمنا، کتاب «خانه‌های قاجاری اصفهان» به کوشش مریم قاسمی و آزاده حریری نگاشته شده است و در آن ویژگی‌های معماری، کالبدی، و فرهنگی ۱۰ خانه دوره قاجاری اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است.
نظر شما