حجت الاسلام عبدالرسول باقری جزن‌آبادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: دو امام شیعه بودند که شرایط ویژه‌ای داشتند و سختی‌های بسیاری را متحمل شدند. ابتدا دوران امام زین‌العابدین (ع) که بعد از واقعه کربلا یزید پیروزی بزرگی برای خود می‌بیند و بزرگترین موانع را از سر راه حکومت خود برداشته و در ظاهر بر امام و بنی‌هاشم و اصحاب امام پیروز شده است. همچنین امام سجاد (ع) با اموی‌ها و مروانی‌ها هم دوره‌اند و در این دوران شرایط سختی را می‌گذرانند.
وی تصریح کرد: دومین امام بزرگواری که دوران و شرایط سختی در زمان ایشان حاکم بود، حضرت امام حسن عسکری (ع) است. سیزدهمین معصوم و یازدهمین امامی است که به آمدن امام چهاردهم و حضرت بقیه‌الله بشارت دادند و همه چشم انتظار تولد امام مهدی (عج) بودند. از سوی دیگر حکومت ظلم و جور و بنی عباس قصد جلوگیری از به دنیا آمدن فرزند امام عسکری (ع) را داشتند و شرایط بسیار سختی برای امام ایجاد کردند.
این کارشناس دینی با اشاره به شباهت تولد حضرت موسی (ع) که در زمان فرعون با امام عصر (عج) تصریح کرد: امام حسن عسکری (ع) در پادگانی محصور بودند که نظارت و نگهبانی شدیدی بر ایشان در شهر کوچک و مصور سامرا اعمال می‌شد.
وی گفت: دوران امامت امام یازدهم شش سال بوده اما از ابتدای تولد و بعدها در دوران امامت، با پنج تن از خلفای ملعون عباسی از جمله متوکل ۱۵ سال، منتصر شش سال، مستعین شش‌ماه، معتز پنج سال و مهتدی یک‌سال هم عصر بودند.
حجت‌الاسلام باقری اظهار کرد: تولد حضرت در سال ۳۳۲ هجری در مدینه منوره بوده که با پدر و مادر بزرگوارشان به سامرا می‌آیند. نام مادر بزرگوار امام «جده» یا سوسن است که نقش وی در آن دوره همچون نقش حضرت زینب کبری (س) است و مردم بعد از شهادت امام عسکری (ع) خدمت حکیمه دختر امام جواد (ع) آمدند و گفتند امام عسکری (ع) به شهادت رسیده و حضرت ولی عصر (عج) هم غایب هستند؛ ما برای امور دینی و احکام به چه کسی مراجعه کنیم؟ این بانوی بزرگوار در پاسخ، مردم را به جده مادر امام عسکری (ع) و مادربزرگ امام زمان (عج) ارجاع می‌دهند.
اقدامات روشنگرانه امام حسن عسکری (ع)
وی تاکیدکرد: امام در دوران سختی هستند و علاوه بر پنج خلیفه سفاک بنی عباس با افراد و گروه‌های مختلفی همچون صوفیه، چهارگروه اهل سنت، مرجعه و مفوضه روبه‌رو بودند. امام در این بین باید اسلام را حفظ و شیعه حفظ کند.
کارشاس دینی و حوزوی افزود: معجزه ایشان این بود که جوابگوی همه با زبان‌های مختلف بودند و می‌فرمودند ما اگر همه زبان‌ها را ندانیم حجت و ولی خدا نیستیم و باید جوابگوی همه باشیم.
وی اظهار کرد: ایشان در طول شش سال امامتشان با مسیحیان، ستاره پرستان، یهودیان، صابرین، صوفیان و افراد بی‌دین، دین تراشان و حتی پزشکان منحرف از جمله بختیوش روبه‌رو بودند و اقدمات روشنگرانه مهمی درا ین دوران انجام دادند.
حجت‌الاسلام باقری جزن‌آبادی گفت: امام یازدهم ابتدا حوزه علمیه تشکیل دادند و شاگردان ممتازی از جمله احمدابن اسحاق قمی، ابوهاشم، داود ابن قاسم جعفری، عثمان ابن سعید، حسن صفار، حسین این روح نوبختی، اسحاق ابن ربیع و عبدالله ابن جعفر حمیری و بسیاری دیگر را تربیت کردند تا به دین خدمت کنند.
وی تصریح کرد: حتی در دوران سه امام قبل از امام عصر (عج) و به سبب ارتباط و روابط عمومی فراگیر امامان بزرگوار با جهان اسلام و تشیع، با وجود همه نظارت‌ها و زیرنظر بودن، بیش از دوران امام باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) با آن تعداد از شاگردان و تربیت شدگان مکتب اهل بیت (ع) است.
این کارشناس دینی با اشاره به برخی تالیفات و نوشته‌های امام حسن عسکری (ع) ادامه داد: تفسیر ۱۱ جلدی ایشان که در منابع آمده اما در دسترس ما نیست، نامه‌ای به اسحاق ابن اسمایل نیشابوری که در تحف العقول آمده، مواعظ قصار، رساله المنقبه و مکاتبات الرجال که در اعیان الشیعه به آن اشاره شده از جمله آثار قلمی امام یازدهم شیعیان است.
وی در ادامه با بیان اینکه امام حسن عسکری (ع) پایه گذار ولایت فقیه است افزود: علامه طبرسی ودیگران نقل کرده‌اند که ایشان توصیه کردند بعد از ایشان مردم به علما و فقها رجوع کنند.
حجت الاسلام باقری اظهار کرد: نحوه شهادت حضرت بسیار حزن انگیز است چرا که ایشان با زندان‌بان های سفاک و سخت‌گیری از جمله سعید حاجب، صالح ابن وصیف، مهریز و علی ابن نارمش که خشن بود اما بعد از مدتی آثارو برکات امام تأثیر کرد و شیعه شد روبه‌رو بودند.
وی اضافه کرد: فرد خبیث و سنگ‌دلی که امام را بسیار آزار داد و شکنجه کرد مهریز است که به واسطه معتمدعباسی غذای مسمومی را برای امام آوردند وایشان را مسموم کردند. حاکم عباسی برای اینکه اجازه ندهد امام مهدی (ع) به دنیا بیاید به مدت سه سال زنی را به‌عنوان کنیز به خانه امام فرستاد که مواظب باشند اگر نرجس خاتون (ملیکا) باردار شدند اطلاع دهند. اما از الطاف الهی آثار حمل تا موقع تولد در وجود همسر امام حسن عسکری (ع) دیده نمی‌شد.
بشارت امامت و قیام به امام زمان (عج)
کارشناس دینی اظهار کرد: امام بزرگوارمان چند روز کسالت شدید داشتند و تا روز شهادت ایشان در هشتم ربیع سال ۲۶۰ به خادم خود گفتند جوشانده‌ای بیاورند. دارویی به نام مستکا یا همان کندر رومی تهیه کردند، اما حضرت با لرزش و ضعف شدید بدنی نتوانستند دارو را بخورند. همان زمان امام عصر آمدند و جوشانده را به امام دادند. اینجا بود که امام فرمودند مرا برای نماز آماده کنید و برای اولین بار امام حسن عسکری (ع) به فرزندشان امام زمان (عج) بشارت دادند که تو ولی و حجت خدا هستی و جانشین من هستی و آنکه بشارت آن در همه کتاب‌های اسمانی آمده تو هستی که قیام خواهی کرد.
وی گفت: آن روز حضرت توان وضو گرفتن نداشتند و امام زمان (عج) پدر را وضو دادند. پس از مدتی امام در حال شهادت فرمودند آبی برای من بیاورید که من به طرف خدا می‌روم. گویا طلب آب به یاد امام حسین (ع) بوده و درحالی که سر نماز بودند و آب خورند در سن ۲۸ سالگی به شهات رسیدند.
حجت الاسلام باقری در ادامه با اشاره به اینکه ۱۵ روز قبل از شهادت فردی ایرانی به نام ابوالادیان از طرف امام به مأموریت رفت و امام به او گفت زمانی که برمی‌گردی من به شهادت رسیده‌ام. این فرد به امام گفته بود که جانشین شما کیست؟ امام فرموند: کسی که سه نشانه داشته باش: اول اینکه پاسخ نامه‌ها را بدهد. دوم اینکه بر بدن من نماز بخواند و سوم اینکه خبر از داخل همیان‌ها داشته باشد.
وی تصریح کرد: ابوالادیان وقتی برگشت مشاهده کرد که مردم در خانه امام جمع شده‌اند و جعفر، برادر امام در ورودی منزل ایستاده، عبایی بر دوش دارد و مردم به‌عنوان جانشین امام به او مراجعه می‌کنند. او همچنین مشاهده کرد وقتی که جعفر قصد نمازخواندن بر بدن امام را داشت، حضرت مهدی (عج) خطاب به وی فرمود عمو کنار برو من سزاوارترم بر پدرم نماز بخوانم. سپس رو به ابوالادیان کرد و خواستار نامه‌ها شد تا به آنها پاسخ بدهد.
کارشناس و مدرس حوزوی با بیان اینکه در خاتمه نیز عده‌ای از قم برای شرکت در مراسم شهادت امام به سامرا آمده بودند که به نزد جعفر رفتند و از او خواستنند از داخل همیان‌ها خبر بدهد. اما این امام عصر (عج) بودند که فرموند در این همیان‌ها هزار دینار طلا است که ۱۰ دنیار آن روکش دارد. او متوجه می‌شود که امام جانشین، حضرت ولی عصر (عج) هستند و از همان زمان غیبت صغری آغاز می‌شود.
وی گفت: یک هزار و ۱۸۸ سال از عمر مبارک حضرت ولی عصر (ع) می‌گذرد که ۳۲۹ سال آن از زمان تولد تا دوران غیبت صغری محسوب می‌شود.
نظر شما