به گزارش ایمنا، امروز _ سهشنبه پانزدهم شهریورماه_ همزمان با سالروز تولد و درگذشت بزرگان فرهنگ و ایران است.
سالروز درگذشت حیدر غیایی
وی (زاده سیام مهر ۱۳۰۱ تهران -- درگذشته پانزدهم شهریور ۱۳۶۴ فرانسه) از پیشگامان معماری نوین ایران است.
غیایی در سال ۱۳۲۶ از دانشگاه تهران در رشته معماری فارغالتحصیل شد و در سال ۱۳۴۱ گواهی (DPLG) خود را از مدرسه هنرهای زیبای پاریس بوزار دریافت کرد و در همین سال برنده جایزه Prix de Vienne شد.
وی در سال ۱۳۴۲ دفتر معماریاش را در تهران تأسیس کرد و در خلال این سالها، پروژههای خصوصی فراوانی را به انجام رساند که منجر به انتخاب وی برای طراحی ساختمان مجلس سنای ایران شد. وی در سال ۱۳۵۳ بهعنوان معمار سلطنتی و مشاور معماری شاه ایران برگزیده شد و همچنین بهعنوان استاد در دانشگاه تهران به تدریس معماری پرداخت و در آتلیه غیایی چندین نسل از معماران را آموزش داد.
غیایی پساز انقلاب، ابتدا بهفرانسه رفت و چند سال بعد دفتر معماری جدیدش را بههمراه فرزندانش در شهر سانفرانسیسکو برپا داشت.
وی در ۶۳ سالگی درگذشت.
برخی از آثار معماری:
ساختمان مجلس سنای ایران که پساز انقلاب محل مجلس شد.
ایستگاه راهآهن مشهد
ایستگاه راهآهن تبریز
سینمای مولن روژ سینما سروش کنونی
سینما رادیوسیتی
هتل استقلال تهران هیلتون سابق
هتل کارلتون تهران
هتل رویال رزیدانس
کاخ فرحآباد
بیمارستان مشهد
بیمارستان لویزان
خانه فرهنگ ایران در پاریس
بیش از ۳۰ ویلای شخصی
سالروز درگذشت بهروز احمدی
وی (زاده آبان ۱۳۲۵ تهران -- درگذشته پانزدهم شهریور ۱۳۹۱ تهران) معمار و طراح بسیاری از پروژهها است.
احمدی که در سال ۱۳۵۳ از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد، عضو هیئتمدیره شرکت مشاوران شارستان و یکی از بنیانگذاران این شرکت بود که امروزه آثار ماندگاری از او برجایمانده است. او طراح پروژههای ساختمان آرمیتاژ در خیابان بخارست، میدان آرژانتین تهران، موزه قرآن واقع در مجموعه نهاد ریاست جمهوری و نمای ساختمان جدید مجلس است. این مهندس معمار با مجموعه فعالیتهای خود در زمینه معماری، نزدیک به نیمقرن در زمینه معماری و هنر ایران فعالیت کرد.
وی دیگر آثار او میتوان به ساختمانهایی چون فروشگاه کوروش، مجتمع ساختمانهای اداری بم، موزه منطقهای سیستان بلوچستان و طراحی فرشی به مساحت هزار مترمربع دریکی از میدانهای شهر تبریز اشاره کرد.
احمدی در طول دوره فعالیت حرفهایاش، حدود ۹۰ پروژه انجام داد که بیشتر آنها به آثاری نمادین و بهیادماندنی بدل شده است. او در آثارش با المانهای سنتی کار میکرد، طرح برج آرمیتاژ در خیابان بخارست تهران را با الهام از پستخانه سابق ایران و ساختمان مجتمع ادارات بم را با الهام از ساختمانهای ارگ بم طراحی کرد. او خود در مورد سبک معماریاش گفته بود:
از دیدگاه من معمار در طول زندگی از محیط اطراف و وسایط ارتباطجمعی و نشریات و تحولات الگوهای زندگی، ناخودآگاه و گاه به اختیار، تأثیر میپذیرد و معماری موفق فارغ از سبکهای معماری باید با نیازهای روز اجتماع منطبق باشد؛ ولی در محیطی که تمام ضوابط فنی و روابط اجتماعی و الگوهای زیست در حال تحول است، پیروی از یک تفکر معماری (هرچند در جوامع شکلیافته بهطورجدی مطرح شود) نمیتواند لزوماً نتایج مطلوب در پی داشته باشد.
وی در ۶۶ سالگی درگذشت و در بهشتزهرا بهخاک سپرده شد.
سالروز درگذشت لیلی آهی معروف به «لیلا اَیمَن»
وی (زاده بیستوهفتم اردیبهشت ۱۳۰۸ تهران -- درگذشته پانزدهم شهریورماه ۱۳۹۷ شیکاگو) از مؤسسان شورای کتاب کودک است.
آهی از هنگام آغاز به کار این شورا تا سال ۱۳۵۹ که به آمریکا رفت، دبیر هیئتمدیره شورای کتاب کودک بود و با توران میرهادی از دوستان و همکاران بسیار نزدیک بودند.
وی مشاور فنی اداره کل مطالعات و برنامههای وزارت فرهنگ، آموزگار ادبیات کودک به مربیان کودکستان، پایهگذار بخش انتشار کتابهای کودکان به زبان فارسی به دعوت بنگاه ترجمه و نشر کتاب، و عضو گروه بررسی کتابهای درسی دبستان به دعوت مؤسسه انتشارات فرانکلین بود.
آهی پس از دوره ویژهای که در آمریکا گذراند، دبیر فنی و مشاور فنی وزارت آموزشوپرورش، بنیانگذار، عضو و دبیر هیئتمدیره شورای کتاب کودک از آغاز پیدایش در ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۹ شد. آغاز همکاری با توران میرهادی در مجله سپیده فردا در سال ۱۳۳۲ بود که این همکاری به برگزاری نخستین نمایشگاه کتاب کودک در سال ۱۳۳۵ انجامید و استقبال از این نمایشگاه بهجایی رسید که در سالهای ۱۳۳۷ و ۱۳۳۹ نیز برگزار شد.
وی در هنگام برگزاری نمایشگاههای کتاب کودک، او و ۳۷ نفر از دیگر همکاران و همفکرانش به کمبود ادبیات کودک پِی بردند؛ بنابراین نهادی را برای ساماندهی به ادبیات کودک پایه گذاشتند که اساسنامه این نهاد در مدرسه فرهاد نوشته شد و در ۱۳۴۱ آن را «شورای کتاب کودک» نامیدند. از همان زمان برای افزایش کیفیت و وضعیت ادبیات کودک، با همه توان تلاش کردند. کار عمده این شورا بررسی ادبیات کودک و انتخاب کتاب سال کودک بود.
لیلی آهی دو دوره بهعنوان عضو هیئتمدیره دفتر بینالمللی کتاب برای نسل جوان (IBBY) برگزیده شد و از سوی این هیئت در کنگره برزیل و چند سال پسازآن در آلمان شرکت کرد.
کتابهای پالتو قرمز، هرکه پیدا کرد مال خودش، و نوشتارهای نقدها و نظرها: شورای کتاب کودک و کتابهای خوب کداماند؟ ازجمله آثار اوست.
وی همسر دکتر ایرج ایمن و مادر «سبا»، «رویا» و «راما» ایمن بود.
لیلی ایمن در ۸۹ سالگی درگذشت.
سالروز درگذشت منوچهر جراحزاده
وی (زاده سال ۱۳۱۲ بندر انزلی – درگذشته پانزدهم شهریور ۱۳۸۲ تهران) شاعر، روزنامهنگار، قصهنویس و طنزپرداز است.
جراحزاده سالها با رسانههای خوانا و گویا همکاری داشت و اغلب از نامهای مستعار: قلندر، دریا، هردمبیل، انزلیچی و میم جیم استفاده میکرد.
وی ۱۲ جلد کتاب منتشر کرد و بیش از ۶۰ لوح تقدیر از ارگانهای مختلف در کارنامه هنریاش دارد.
اشعار وی در کتاب «کنار چشم خدا» شامل مجموعه شعر دفاع مقدس شاعران استان گیلان (به کوشش فرامرز محمدیپور توسط بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس) منتشر شده است.
جراحزاده با روزنامهها و نشریات رسالت و چندین نشریه در زمینه طنز همکاری کرد که ازجمله میتوان بهضمیمه طنز مجله کشاورز بانام «خورجین» اشاره کرد.
آثار:
بوسه بر آتش، گیل آواز، بر بافتهای خون، موج سازان، زندههای بی مزار، خانههای شنی، یک آسمان پرواز، طوفان در فنجان
چکیدهها
خوابهای قایقی، چلچلههای جزیره، یابو و هیاهو
در کتاب «کنار چشم خدا»: مجموعه اشعار دفاع مقدس شاعران استان گیلان شعری از وی چاپشده است.
طوفان در فنجان.
کتاب طوفان در فنجان در سال ۱۳۸۱ توسط نشر حریم یاس منتشرشده است. این کتاب آموزش الفبای هنر طنزنویسی به همراه چندین قصه طنز از قلم همین نویسنده است که در آن به موضوعاتی همچون هویت تاریخی طنز- انواع طنز و اینکه چگونه طنز بنویسیم اشارهشده است.
سالروز درگذشت محمدرضا ایرانی مُلکِکیان
وی (زاده بیستوهشتم فروردینماه ۱۳۳۳ تبریز – درگذشته پانزدهم شهریور ۱۳۷۳) طراح و نقاش است.
ایرانی در سال ۱۳۵۹ موفق به دریافت لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. او پس از تحصیل، به تدریس طراحی در هنرستان هنرهای زیبای میرک تبریز پرداخت و در نمایشگاههای متعددی آثارش را بهنمایش گذاشت. وی در سال ۱۳۷۳ براثر سانحه تصادف، درگذشت.
زندگینامه وی بههمراه آثارش در دو کتاب با نامهای «شور نقاشی: زندگی و آثار برگزیده محمدرضا ایرانی» و «شوق طراحی: طراحیهای محمدرضا ایرانی» منتشر شده است.
نمایشگاهها:
۱۳۶۰- شرکت در نمایشگاه گروهی نقاشی، نگارخانهمانی، تبریز، ایران.
۱۳۶۴- برپایی نخستین نمایشگاه آثار، مونیخ، آلمان.
۱۳۶۷- برپایی نمایشگاه انفرادی، استانبول، ترکیه.
۱۳۶۹- شرکت در نمایشگاه گروهی، تالار مقبرةالشعرا، تبریز، ایران.
۱۳۷۰- شرکت در نمایشگاه آثار برگزیده نقاشان ایرانی، باکو، جمهوری آذربایجان.
۱۳۷۰- شرکت در اولین نمایشگاه دوسالانه نقاشی ایران، موزه هنرهای معاصر، تهران، ایران.
۱۳۷۲- شرکت در دومین نمایشگاه دوسالانه نقاشی ایران، موزه هنرهای معاصر، تهران، ایران. در این نمایشگاه، اثری از هنرمند با عنوان گاوچران، توسط موزه هنرهای معاصر تهران خریداریشده و در مجموعه آن موزه نگهداری میشود.
۱۳۷۳- برگزاری نمایشگاهی از آثار برگزیده محمدرضا ایرانی، تالار مقبرةالشعرا، تبریز، ایران. این نمایشگاه توسط همسرش به مناسبت چهلمین روز درگذشت آن هنرمند برپا شد.
سالروز درگذشت شادی ابطحی
وی (زاده سال ۱۳۳۵ -- درگذشته پانزدهم شهریور ۱۳۹۸) مترجم است.
ابطحی مترجم از زبانهای انگلیسی و فرانسوی بود و فعالیتش را بهعنوان مترجم از سالها قبل آغاز کرد. وی طی دو دهه فعالیت، آثاری از نویسندگان برجسته انگلیسیزبان و فرانسویزبان را به فارسی برگرداند و نیز آثاری را در زمینه ادبیات کودک و نوجوان به فارسی ترجمه کرد.
شازده کوچولو اثر آنتوان دو سنت اگزوپری، بیگانه نوشته آلبرکامو، اوژنی گرانده، نوشته اونوره دوبالزاک ربهکا اثری از دافنه دموریه و مجموعه داستانهای سرزمین وحشت از ار. ال. استاین، از جمله آثار منتشر شده از ترجمههای او هستند. آخرین اثر منتشرشده از وی، ترجمه کتاب پسرعمو پون نوشته انوره دو بالزاک است که نشر نگاه در سال ۱۳۹۶ آن را منتشر کرده است.
همچنین جنس دوم اثر «سیمون دوبوارُ» با ترجمه زندهیاد شادی ابطحی در نوبت چاپ نشر جامی قرار دارد.
زادروز احسان اشراقی
وی (زاده پانزدهم شهریورماه ۱۳۰۷ قزوین -- درگذشته بیستوچهارم دی ۱۳۹۸ تهران) استاد تاریخ است.
او دارای دکترای تخصصی تاریخ از دانشگاه تهران و عضو پیوسته فرهنگستان علوم و استاد تاریخ دانشگاه تهران بود.
تحصیلات رسمی:
کارشناسی رشته تاریخ و جغرافیا از دانشگاه تهران در سال ۱۳۲۸
کارشناسی ارشد رشته تاریخ و علوم اجتماعی از دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۱
دکترای رشته تاریخ از دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۸
سمتها:
معاون آموزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بهمدت دو سال.
مدیر گروه آموزشی تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بهمدت ۲۰ سال.
عضو پیوسته فرهنگستان علوم ایران و ریاست شاخه تاریخ در فرهنگستان. عضویت در کمیته برنامهریزی تاریخ وزارت فرهنگ و آموزشعالی از سال ۱۳۵۷ به بعد.
مدیر و عضو هیئت تحریریه مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران.
عضو شورای علمی مجله تحقیقات تاریخی پژوهشکده تاریخ پژوهشگاه علوم انسانی
عضو شورای علمی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی.
عضو شورای پژوهشی و حوزه معاونت پژوهشی دانشگاه تهران.
عضو مؤسسه ایران شناسان اروپایی.
عضو میزگرد مطالعات صفویه شناسی.
بیش از ۶۰ سال تدریس تاریخ.
کتابها:
تصحیح متن نقاوهالاثار فیذکرالاخیار در تاریخ صفویه، تألیف افوشتهای نطنزی، چاپ بنگاه ترجمه و نشر کتاب ۱۳۵۰ و تجدید چاپ در ۱۳۷۳ چاپ سوم سال ۱۳۹۹ در انتشارات علمی و فرهنگی.
تصحیح متن خلاصهالتواریخ قاضی احمد قمی، جلد اول ۱۳۵۹ چاپ دانشگاه تهران و جلد دوم سال ۱۳۶۳ جزو کتابهای برگزیده جشن ۷۰ سالگی و ۸۰ سالگی تأسیس دانشگاه تهران «۸۰ گنج انتشارات دانشگاه تهران» که در سال ۱۳۹۴ تجدید چاپشده است.
ترجمه سفرنامه کنت دوسرسی، سفیر فوقالعاده فرانسه در ایران در زمان محمدشاه قاجار، چاپ نشر دانشگاهی، سال ۱۳۶۲ که در سال ۱۳۹۰ توسط انتشارات سخن تحت عنوان ایران در سالهای ۱۸۳۹-۱۸۴۰ میلادی تجدید چاپشده است.
تصحیح متن تاریخ سلطانی، تألیف حسن استرآبادی «از شیخ صفی تا شاه صفی» سال ۱۳۶۶ انتشارات علمی.
ترجمه کتاب نقش ترکان اناطولی در تشکیل و توسعه دولت صفوی، تألیف پروفسور فاروق سومر، با همکاری دکتر محمدتقی امامی، نشر گستره، سال ۱۳۷۱.
کتاب بیهقی تصویرگر زمان گزیده تاریخ بیهقی انتشارات سخن، سال ۱۳۸۱.
ترجمه و ویرایش کتاب Art et Societe Dans Le Monde Iranian "هنر و جامعه در جهان ایرانی" ترجمه از متن فرانسه با همکاری پروفسور شهریار عدل، از انتشارات توس ۱۳۷۷.
کتاب جنات عدن: تصحیح مجموعه اشعار عبدیبیگ نویدیشیرازی، شاعر دوران صفویه، انتشارات سخن ۱۳۹۵.
کتاب افضلالتواریخ در تاریخ صفویه توسط انتشارات میراث مکتوب در سال ۱۳۹۸ چاپ و منتشر شد.
زادروز امیرتیمور پورتراب
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۰۸ تهران) موسیقیدان و مُدرس موسیقی است.
پورتراب موسیقی را از کودکی و با آموزش برادر بزرگش مصطفی کمال پورتراب آغاز کرد. از کلاس ششم ابتدایی به هنرستان موسیقی راه یافت و نزد علینقی وزیری به نواختن تار پرداخت. پسازآن نواختن ساز ابوا را نزد «یارو سلاوبندلچیک» نوازنده اهل چکسلواکی آغاز کرد و در ادامه ساز ویولن را برگزید و از کلاسهای سرژ خوتسیف، «لوئیجی پازاناری» و حشمت سنجری بهره برد. پسازآن بهعنوان نوازنده ویولا همکاریاش را با ارکستر هنرستان موسیقی آغاز کرد. او از سال ۱۳۳۵ به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و بهعنوان نوازنده ویولا در ارکسترسمفونیک تهران مشغول به کار شد و تا زمان بازنشستگی در سال ۱۳۵۶ به این همکاری ادامه داد.
وی همچنین مدتی در ارکستر باله و اپرا به نوازندگی پرداخت. زمان ریاست مهدی مفتاح در هنرستان موسیقی ملی، ویولن تدریس کرد و در زمان مدیریت علی رهبری در هنرستان عالی موسیقی به تدریس تئوری موسیقی و سلفژ اشتغال داشت. او گروه آلتوی ارکستر مجلسی هنرستان موسیقی را راهاندازی کرد و سالها به تدریس ساز ویولا، ویولن و پیانو پرداخت.
فعالیتهای هنری:
نوازندگی در ارکستر سمفونیک تهران، نوازندگی در ارکستر اپرا، نوازندگی در ارکسترهای رادیو مانند ارکستر گلها، تدریس در هنرستان موسیقی، تدریس در مدرسه هنر و ادبیات صداوسیما، رهبری ارکستر مدرسه هنر و ادبیات صداوسیما.
زادروز جلیل دوستخواه
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۱۲ اصفهان) نویسنده، مترجم، پژوهشگر، ایرانشناس و شاهنامهپژوه است.
دوستخواه پس از دوره دانشسرای مقدّماتی، به آموزگاری در یک روستا مشغول شد و در دومین سالِ آموزگاریاش به سببِ درگیری در مبارزاتِ سیاسی، بازداشت و بیکار شد و عنوانِ «منتظر خدمت» و سپس «آماده به خدمت» یافت.
وی در سالهای ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۶ در ضمنِ کارِ روزانه در کارگاههای گوناگون، به کلاسهای شبانه رفت و در سال ۱۳۳۶ در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بهعنوان دانشجوی رشته زبان و ادبیات فارسی پذیرفته شد. همچنین به تدریس در یک دبیرستانِ روزانه و چند آموزشگاهِ شبانه و کار در برخی از نشریههای ادبی-فرهنگیِ تهران (از جمله همکاری با روحاله خالقی و سپس م. ا. به آذین در تدوین و نشرِ ماهنامه پیام نوین و ایرج افشار در انتشارِ ماهنامه راهنمای کتاب) پرداخت و دوره کارشناسی را تا سال ۱۳۳۹ گذراند.
دوستخواه در همان سال در آزمونِ ورودیِ دوره دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران شرکت کرد و همراه با دو تنِ دیگر (دکتر رسول شایسته و دکتر محمدجواد شریعت) از میان ۳۰ تن شرکتکننده، به این دوره پذیرفته شد و تا سالِ ۱۳۴۷ در حینِ گذراندنِ درسهای دوره دکترا، بر پایه فراخوانِ دکتر محمّد مُعین، به کار در سازمانهای لغتنامه دهخدا و فرهنگِ فارسی پرداخت و در آبانماهِ ۱۳۴۷ از پایاننامه دکترایش با عنوانِ آیینِ پهلوانی در ایرانِ باستان (پژوهشی در گستره شاهنامهشناسی) به راهنماییِ استادش دکتر محمّد مقدم در برابرِ گروهِ استادان دفاع کرد و آن را از تصویب گذراند. وی از شاگردیِ ابراهیم پورداوود نیز بهره برده است.
اوایل دهه ۴۰ هوشنگ گلشیری و همفکرانش برای طرح دیدگاههای تازه خود در مقابل جریانات ادبی و سنتگرای انجمن شعر صائب در اصفهان سلسله جلساتی را تشکیل دادند که بعدها جنگ اصفهان نام گرفت. اولین جلسات در کنار گور صائب برگزار شد. از دل همین جلسات بود که نویسندگان و نظریهپردازان ادبی دهه چهل و پنجاه در ایران بیرون آمدند. مجله جنگ اصفهان، شماره اول، ۱۳۴۴ محصول همین دوره است.
هسته اصلی اصحاب جنگ محمد حقوقی، اورنگ خضرایی، روشن رامی، رستمیان، جلیل دوستخواه، محمد کلباسی، هوشنگ گلشیری و احمد گلشیری بودند.
وی سالهای ۱۳۴۷ تا ۱۳۶۰ را با سِمتِ استادیاری و دانشیاریِ تماموقت در دانشگاه اصفهان و نیز با عنوان استادِ میهمان در دانشگاه جندیشاپور اهواز و در فرصتِ پژوهشیِ یکساله (۱۳۵۵–۱۳۵۶) در دانشگاه دُرهام در شمال خاوری انگلستان گذراند و به تدریس و پژوهش پرداخت.
دوستخواه در سال ۱۳۶۰ بازنشسته شد و از آن پس، بیشتر وقتش را به پژوهش در فرهنگ و ادبِ کهنِ ایرانی گذراند و تنها ساعتهایی از هفته به تدریس در دانشگاهِ آزاد (شهرکرد و نجفآباد) سرگرم بود.
زادروز امیر پوریانسب
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۴۴ تهران) نویسنده، مترجم، اصطلاحشناس و مدرس حسابداری است.
پوریانسب از سال ۱۳۸۸ تا سال ۱۳۹۴، سردبیر ماهنامه حسابدار (قدیمیترین مجله حرفهای حسابداری در ایران، منتشره از سوی انجمن حسابداران خبره ایران) بوده است.
دکتری حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی.
کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه تهران و دانشگاه علامه طباطبایی
کارشناسی حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی. از سال ۱۳۸۹ با جلب پشتیبانی مالی و معنوی بنگاههای بزرگ اقتصادی و نهادهای مقررات گذار تأثیرگذار ایران اقدام به برگزاری همایشهای «سالانه پیشگیری از تقلب و سوءاستفادههای مالی» میکند و تا به حال، موفق به برگزاری چهار دوره دو روزه (۱۳۹۲–۱۳۸۹) از این همایش شده است.
پوریانسب از اواخر دهه ۱۳۷۰ تاکنون طی مقالات متعددی بهاصطلاحشناسی فنی برای معادلسازی علمی برای اصطلاحات تخصصی بیگانه (در حسابداری، حسابرسی، راهبری شرکتی، کنترل داخلی، مدیریت ریسک، حسابرسی داخلی و ضدتقلب) پرداخته است. ازجمله، سلسله مقالات بازاندیشی اصطلاحات حسابداری (فصلنامه دانش و پژوهش حسابداری، انجمن حسابداری ایران) و سلسله مقالات اصطلاحشناسی و واژهشناسی (ماهنامه حسابدار، انجمن حسابداران خبره ایران).
زادروز محمدهادی کریمی
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۵۳ تهران) شاعر، پزشک، فیلمساز و نویسنده است.
کریمی مدیرمسئول و صاحبامتیاز نشریات «تصویر روز» و «سینما جهان» و مدرس فیلمنامهنویسی و عضو شورای داوری و هیئت انتخاب جشنوارههای فیلم فجر، کودک، مقاومت، یاس، سلامت و جشنوارههای موضوعی دیگر بوده است. کتاب شعر او بانام «برف و شیروانی داغ» در سال ۱۳۹۳ توسط نشر معتبر نگاه عرضه شد و در کمتر از یک سال به چاپ چهارم رسید. وی در سومین دوره جشنواره مطبوعات بهعنوان منتقد هنری برتر انتخاب شد و برای فیلمنامههایش جوایز داخلی و خارجی متعددی را کسب کرده است.
کارگردانی:
پسرکشی ۱۳۹۸ شرکت در بخش سودای سیمرغ سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر.
کمدی انسانی ۱۳۹۵ برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره تامیل نروژ / شرکت در بخش مسابقه سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر.
بشارت به یک شهروند هزاره سوم ۱۳۹۱ شرکت در بخش مسابقه سی و یکمین جشنواره فیلم فجر.
برف روی شیروانی داغ ۱۳۸۹ شرکت در بخش مسابقه بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر و کاندیدای دریافت سه سیمرغ بلورین.
امشب شب مهتابه ۱۳۸۷ شرکت در بخش مسابقه بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر.
غیرمنتظره ۱۳۸۵.
نویسندگی:
پسرکشی ۱۳۹۸.
کمدی انسانی ۱۳۹۵.
ایران برگر ۱۳۹۳.
ساکن طبقه وسط ۱۳۹۳.
برف روی شیروانی داغ ۱۳۸۹.
آدمکش ۱۳۸۸ جایزه بهترین فیلمنامه چهارمین دوره فستیوال فیلمهای ایرانی تورنتو برای فیلمنامه «آدمکش».
امشب شب مهتابه ۱۳۸۷.
انعکاس ۱۳۸۶.
غیرمنتظره ۱۳۸۵.
رستگاری در هشت و بیست دقیقه ۱۳۸۳.
الهه زیگورات ۱۳۸۲.
شمعی در باد ۱۳۸۲.
چشمان سیاه ۱۳۸۱.
اتانازی ۱۳۸۰.
رخساره ۱۳۸۰.
شهرت ۱۳۷۹.
مارال ۱۳۷۹ بهترین فیلمنامه در ششمین دوره جشنواره فیلم کرالا.
دختران انتظار ۱۳۷۸.
سیب سرخ حوا ۱۳۷۷.
ساغر ۱۳۷۶.
بازیگری:
ساکن طبقه وسط شهاب حسینی ۱۳۹۳.
مشاور فیلمنامه:
زیر سقف دودی پوران درخشنده ۱۳۹۵.
بچههای ابدی پوران درخشنده ۱۳۸۵.
زادروز مهدی بلالی مود
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۲۱ مود) پدر علم سمشناسی ایران، عضو آکادمی علوم جهان، عضو فرهنگستان علوم پزشکی، پزشک نمونه و پژوهشگر برگزیده است.
بلالی مود همچنین عضو کمیته برنامه بینالمللی ایمنی شیمیایی و سمشناسی (IPCS) سازمان بهداشت جهانی، عضو جامعه سم شناسان بالینی اروپا و فدراسیون جهانی سمشناسی بالینی بوده و در سال ۱۳۷۳ بهعنوان رئیس جامعه سمشناسی پزشکی آسیا و اقیانوسیه انتخاب شد.
علاوه بر این، وی عضو هیئت مؤسس و رئیس مرکز تحقیقات سمشناسی پزشکی (طی سالهای ۱۳۹۵ -۱۳۹۲) دانشگاه علوم پزشکی مشهد، عضو هیئت مؤسس و رئیس انجمن سمشناسی و مسمومیتهای ایران و استاد مدعو دانشگاه نیوکاسل انگلستان است. او برگزیده پنجمین دوره جایزه علمی علامه طباطبایی بنیاد ملی نخبگان در سال ۱۳۹۸ است.
پروفسور بلالی مود صاحب تألیفات و انتشارات متعدد در زمینه شیمی، سمشناسی پزشکی، درمانشناسی و مسمومیتها شامل ۳۱ کتاب و منوگراف (تک نگار) به زبانهای فارسی و انگلیسی و ۱۶۸ مقاله علمی در نشریات پزشکی و مجلات علمی داخلی و خارجی و ۲۹۸ خلاصه مقاله در کنگرههای علمی و کنفرانسهای پزشکی کشور و بینالمللی به زبانهای فارسی، انگلیسی و فرانسه است. وی راهنمایی و مشاوره رسالههای دکتری پزشکی (۶۳ مورد)، داروسازی (۳۴ مورد)، تخصصی و فوق تخصصی (۲۱ مورد) را در دانشگاههای داخلی و خارجی کشور عهدهدار بوده است.
آثار:
تاریخچه استفاده و اپیدمیولوژی ترکیبات موستارد از کتاب مبانی پایه و بالینی ترکیبات موستارد.
سمشناسی و فارماکولوژی پایه و بالینی ترکیبات خردل.
سمشناسی پایه و بالینی ترکیبات موستارد.
جوایز و نشانها:
پزشک نمونه سال ۱۳۷۹ کشور و سال ۱۳۸۱ استان خراسان، پژوهشگر نمونه سال ۱۳۶۴ دانشگاه مشهد، پژوهشگر نمونه کشور و دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۸۴، پژوهشگر پیشکسوت برتر سال ۱۳۸۹ استان خراسان رضوی، جوایز بهترین سخنرانی و پوستر از همایشهای بینالمللی سمشناسی در سالهای متعدد نظیر کنگره جامعه جهانی فوریتها و حوادث پزشکی در سال ۲۰۰۶ میلادی ازجمله افتخارات علمی ایشان هست.
پرفسور بلالی در سال ۱۳۹۰ مفتخر به دریافت نشان دولتی پژوهش از ریاست جمهوری، بالاترین مدال افتخار از بنیاد بینالمللی علوم پزشکی پرفسور یلدا و لوح افتخار از جامعه سمشناسی پزشکی آسیا و اقیانوسیه شده است. علاوه بر این دو جایزه هنری از چهل و نهمین جشنواره منطقهای سینمای جوان در تیرماه ۱۳۹۲ و چهارمین جشنواره فیلم کوتاه حسنات اصفهان در اسفند ۱۳۹۲ به خاطر حضور در فیلم مستند التیام به کارگردانی علیرضا دهقان که به سفارش سازمان تبلیغات اسلامی از خدمات پزشکی دکتر بلالی به مجروحین شیمیایی جنگ تحمیلی ساختهشده دریافت کرده است. جایزه جهانی سال سازمان منع سلاحهای شیمیایی شهر لاهه در آذر ۱۳۹۴ از جمله افتخارات علمی بینالمللی او است.
بنیاد ملی نخبگان و دانشگاه علوم پزشکی بیرجند از پروفسور مهدی بلالی بهعنوان پدر علم سمشناسی با برگزاری همایش ملی نکوداشت در ششم آبان ۱۳۹۵ در زادگاهش (بیرجند و مود) تجلیل کردند.
زادروز محمود مدبری
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۳۵ تهران) استاد دانشگاه، پژوهشگر ادبیات و شاهنامهشناس است.
مدبّری دارای دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی گرایش ادب حماسی، فرهنگنویسی، تصحیح متون و تاریخ ادبیات از دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۵ است. وی عضو هیئت علمی و استاد تمام دانشگاه شهید باهنر کرمان و عضو گروه علوم انسانی، رشته زبان و ادبیات فارسی و ادب حماسی، فرهنگنویسی و تصحیح متون نظم و نثر فارسی است.
وی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ملی ایران، کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه علامه طباطبایی و دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است. فعّالیّتهای وی در دوران تحصیل به شرح زیر است: از سال ۱۳۶۴–۱۳۵۶ در سازمان لغتنامه دهخدا مشغول به کار پژوهشی بود. در طی سالهای ۱۳۶۲–۱۳۶۴ به صورت حقالتدریس با دانشگاههای شهید بهشتی و دانشکده صداوسیما در تهران همکاری داشت. از سال ۱۳۵۷–۱۳۵۶ در بنیاد فرهنگ ایران به کارهای پژوهشی مشغول بود. جعفر شهیدی، محمد دبیرسیاقی، صادق گوهرین، حسین کریمان، فرزام پور، غلامعلی رعدی آذرخشی، علی فاضل، شفیعیکدکنی، مهدی محقق، حسن ساداتناصری، آذرتاش آذرنوش، فیروز حریرچی، تقی پورنامداریان، سیروس شمیسا، ناتل خانلری، جعفر شعار و محسن ابوالقاسمی از استادان وی بودند.
مدبری در کنار تدریس، به مطالعه، تحقیق، تألیف کتاب، مقاله و هم چنین شرکت در سمینارها و کنفرانسها میپردازد. گرایش وی بیشتر در زمینه ادبیات حماسی و شاهنامه، تصحیح متون ادبی فارسی، فرهنگ نویسی فارسی، تاریخ ادبیات ایران، سبکشناسی و ترجمه و تفسیر قرآن است.
گزیده آثار (تصحیح و تألیف):
دیوان عماد فقیه کرمانی، ترجمه قرآن ماهان، حمله حیدری، رباعیّات عبدالرحمان جامی، سرمه سلیمانی، شاعران بی دیوان، غازاننامه منظوم، فرهنگ لغات نثرهای فنی و مصنوع، تراجم الاعاجم، تصحیح دیوان نجیبالدین جرباذقانی (گلپایگانی).
جوایز و نشانها:
دریافت جایزه حامیان نسخ در سال ۱۳۸۴.
کتاب سال استان کرمان سه بار در سالهای ۱۳۷۷ و ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱.
پژوهشگر نمونه دانشگاه در سال ۱۳۷۹، ۷۸و ۸۲.
پژوهشگر نمونه استان کرمان دو بار در سال ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹.
استاد نمونه دانشگاههای کشور در سال ۱۳۸۳.
پژوهشگر نمونه استان کرمان ۱۳۷۷.
کتاب سال ۱۳۷۷ کرمان.
کتاب سال ۱۳۷۹ کرمان.
کتاب سال ۱۳۸۷ کرمان.
کتاب سال ۱۳۸۹ کرمان.
تقدیر حامیان نسخ خطی ۱۳۹۰.
جایزه مهندس افضلیپور ۱۳۸۸.
زادروز علی دیواندری
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۳۶ سبزوار) نقاش، مجسمهساز، تصویرساز، کارتونیست، طراح گرافیک و روزنامهنگار است.
دیواندری آغاز فعالیتهای هنریاش به سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۴ برمیگردد. او در طی آن سالها ضمن تحصیل در دبیرستان، به کشیدن کاریکاتور و طراحی نیز مشغول بود. اولین نشانههای حضور وی در مطبوعات نیز مربوط به همین سالهاست، که طرحی از او در تاریخ سیام شهریور ۱۳۵۵ در صفحه سه روزنامه کیهان شماره ۹۹۷۰ به چاپ رسید.
وی همچنین با تشکیل گروه بزرگچه پا به عرصه تئاتر گذاشت و به طراحی صحنه و بازیگری مشغول شد. او پوستر نمایشها را طراحی میکرد و اعضای گروه در سبزوار پخش میکردند. از اولین نمایشنامههایی که توسط گروه بزرگچه روی صحنه رفت، میتوان به بیگانه، توکایی در قفس، آدم آدم است و استثنا و قاعده اشاره کرد.
ره دبیرستان، در سال ۱۳۵۵ اولین نمایشگاه انفرادی وی، در زیرزمین ساختمان فرهنگ و هنر سبزوار، که حالت مستقلتری به آن داده بودند و قرار بود گالری کویر را در آن تأسیس کنند، برپا شد؛ اما با مخالفت عدهای، گالری کویر شکل نگرفت و چندی بعد او به تهران مهاجرت کرد. در سال ۱۳۵۸ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و با تعدادی از مجلات و روزنامهها شروع بهکار کرد.
شهرت دیواندری بیشتر بهخاطر کسب جوایز متعدد، در نمایشگاههای جهانی است. او از اولین کارتونیستهای ایرانیاست که از ۱۳۶۹ و با محدود شدن فضای مطبوعاتی ایران به شرکت در نمایشگاههای بینالمللی روی آورد و در طی چند سال جوایز متعددی را از آن خود کرد، بهطوریکه او را پر افتخارترین کارتونیست نمایشگاهی دهه هفتاد لقب دادند. او در ۱۳۷۶ بهعنوان دبیر و مدیر اجرایی اولین جشنواره بینالمللی کاریکاتور انسان و طبیعت در ایران به فعالیت پرداخت و در طی سالهای فعالیتش، در چندین نمایشگاه کاریکاتور در ایران و ترکیه عضو هیئت داوران بود و آثارش در نمایشگاهها، مجلات و روزنامههای ۳۴ کشور جهان منتشرشده است.
وی درباره اولین نشانههای علاقهمندیاش به طراحی میگوید:
خیلی زود نقاشی جایش را در قلب من باز کرد. اولین مشوق من در هنرهای تجسمی و بهویژه نقاشی مادرم بود و کمپوزیسیون را از پدر دندانسازم آموختم.
کتاب:
مقاله اصلی: در سال ۱۳۸۰ مجموعهای از طرحها و کاریکاتورهای او بانام لبخند بزن مونالیزا توسط انتشارات روزنه در ۲۷۰ صفحه سیاه و سفید و به شماره شابک ۹۶۴−۳۳۴−۰۸۴− هشت منتشر شد که طراحی گرافیک این مجموعه را جمال رحمتی برعهده داشت. وی در مقدمه کتاب آوردهاست:
گذرنامه اصلی من یک کاریکاتور بود که با آن به پرواز درآمدم و از مرز هفت کشور کهن عبور کردم، لب اقیانوس آرام نشستم و پاهایم را در آبهای بینالمللی شستم. جادوی طنز و تصویر، باید آن را تماشا کنی. کلمه اینجا نارساست.
زادروز عبدالجبار کاکایی
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۴۲ ایلام) شاعر و ترانهسرا است.
کاکایی از نوزادی بههمراه خانواده ساکن عراق شد و هنگامی که یک سال و نیم داشت به ایران بازگشت. او دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در زادگاهش گذراند و در سال ۱۳۶۰ دیپلم اقتصاد گرفت. در سال ۱۳۶۱ به تهران آمد و تحصیلاتش را تا مقطع کاردانی زبان و ادبیات فارسی در دانشسرای تربیت معلم ادامه داد. وی در سال ۱۳۶۴ وارد دانشگاه شهید بهشتی تهران شد و در سال ۱۳۶۸ به دریافت مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی نائل آمد. سپس به منظور ادامه تحصیل در سال ۱۳۷۱ به دانشگاه آزاد مرکز تهران رفت و در سال ۱۳۷۳ مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد.
فعالیتها:
او چندین سال است که در تهران سکونت دارد و کارمند رسمی وزارت آموزشوپرورش است، اما فعالیتهایش را بیشتر در زمینه سرودن شعر، نقد و بررسی، اجرای برنامههای ادبی در صداوسیما و فعالیت در مطبوعات متمرکز کردهاست. علاقه وی بیشتر معطوف به قالبهای غزل و مثنوی است. از کاکایی مقالات و نقدهایی پیرامون شعر در مطبوعات درج شده است. او تاکنون در برخی از همایشهای سراسری شعر که در سطح کشور برگزار شده بهعنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیئت علمی، مسئولیت داشتهاست. همچنین مدرس و مدیر خانه شعر بنیاد نویسندگان و هنرمندان و ۹ ماه عضو شورای ترانه وزارت ارشاد بودهاست اما پسازآن، بهدلیل «مراقبت و احتیاطکاریهای بیش از اندازه وزارت ارشاد» تا زمان «ایجاد زمینه مطلوب همکاری» استعفا داد.
او اکنون مدیر دفتر ادبیات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی است و همچنین با خوانندگان علیرضا افتخاری، سالار عقیلی، حسامالدین سراج، محمد اصفهانی، علی تفرشی، فرزاد فرزین، حمید هیراد، فریدون اسرایی، محسن یگانه، مجید اخشابی، رضا صادقی و محمد علیزاده، در مقام شاعر همکاری کرده است.
آثار:
آوازهای واپسین، مجموعه شعر ۱۳۶۹
مرثیه روح، مجموعه شعر، حوزه هنری ۱۳۶۹
سالهای تاکنون، مجموعه شعر، محراب اندیشه ۱۳۷۲
حتی اگر آئینه باشی، مجموعه شعر، اهل قلم ۱۳۷۵
نگاهی بهشعر معاصر ایران، نقد و بررسی، عروج ۱۳۷۶
گزیده ادبیات معاصر، شماره ۷ انتشارات نیستان ۱۳۷۸
بررسی تطبیقی ادبیات پایداری جهان، نشر پالیزان ۱۳۸۰
زنبیلی از ترانه، منتخب غزل، لوح زرین ۱۳۸۱
فرصت نایاب، مجموعه شعر، انجمن شاعران ایران ۱۳۸۵
با سکوت حرف میزنم نشر علم ۱۳۸۹
هرچه هستم از تو دورم رسانه طلایی ۱۳۸۶
باغ خیالی نشر لوح زرین ۱۳۸۸
با تو این ترانهها شنیدنی ست نشر فصل پنجم ۱۳۹۰
بی چتر و بارانی نشر شانی ۱۳۹۱
حق با صدای توست نشر تکا ۱۳۸۷
بر شانههای باران سیدی ۱۳۸۶
بانوی آب آلبوم آثار ۱۳۹۱
از تو دورم آلبوم آثار ۱۳۸۷
دنیای بی آواز نشر فصل پنجم ۱۳۹۲
حبس سکوت نشر فصل پنجم ۱۳۹۱
تاوان کلمات نیستان ۱۳۹۴
عذاب دوست داشتن نیستان ۱۳۹۵
لاو هات نیستان ۱۳۹۵
حال من دست خودم نیست فصل پنجم ۱۳۹۶
و شاعر بسیاری از تیتراژهای سریالهای تلویزیونی است.
زادروز کریم رجبزاده
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ لاهیجان) شاعر است.
رجبزاده دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در لاهیجان و لنگرود گذراند و پس از پایان تحصیل، به منظور گذراندن خدمت نظاموظیفه، به تهران اعزام شد و از همان زمان ساکن تهران ماند. رویکرد وی بهشعر، به زمان تحصیل او باز میگردد. خیلیها او را با مجموعه «قرارمان پای همین شعر» میشناسند. کتابی که انتشارش در سال ۷۶ فصل تازهای از تجربههای شاعری خلاق را بهنمایش گذاشت. او در قالبهای شعری مختلف اعم از کلاسیک مانند غزل، رباعی، دوبیتی، مثنوی و نیمایی و سپید به سرودن پرداخته است. وی پس از اقامت در تهران به استخدام بانک مسکن درآمد و پس از سه دهه کار، اینک بازنشسته شده است.
وی هماکنون نیز در قلمروی ادب فعال است و همواره پشتیبان و مشوق شاعران جوان در جلسات کانونهای ادبی است.
کتاب «صف عاشقان تمامی ندارد» سروده رجبزاده، در سال ۱۳۸۸ از برگزیدگان جایزه کتاب فصل ۸۷ در بخش شعر بود.
زادروز خسرو حمزوی
وی (زاده پانزدهم شهریور ۱۳۰۸) نویسنده و شاعر است.
تحصیلات حمزوی در رشته اقتصاد بود، اما از آغاز جوانی به نویسندگی و شاعری روی آورد. او با رمان شهری که زیر درختان سدر مرد (۱۳۷۹) برنده دوره دوم جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی و همچنین نامزد دریافت جایزه مهرگان در سال ۱۳۸۰ شد. بهگفت خودش سه کارش، یعنی افسانه مامیران و در بیشههای آسوریک و در هرم نیمروز، در انتظار دریافت مجوز نشر مانده است.
آثار:
خیزران، ۱۳۳۵
پادزهر، ۱۳۳۶
مقدمهای بر دلار اروپایی، ۱۳۵۱
وقتی سَموم بر تن یک ساق میوزید، ۱۳۷۱
شهری که زیر درختان سدر مرد، ۱۳۷۹
خشخش تن برهنه خاک، ۱۳۸۱
آسیابان سور، ۱۳۸۲
از رگ هر تاک دشت سایهها، ۱۳۸۳
به رنگ برگهای سپیدار، ۱۳۸۶
چنگال سیمرغ، ۱۴۰۰.
نظر شما