۱۲ شهریور ۱۴۰۱ - ۱۱:۰۰
تاریخچه و علت نامگذاری اربعین

اربعین در لغت به معنی چهلم است و در اصطلاح اسلامی، یک مراسم مذهبی شیعی است که بیستم ماه صفر و ۴۰ روز پس از روز عاشورای سال ۶۱ هجری قمری در کربلا برگزار می‌شود.

به گزارش ایمنا، امام حسین (ع) و ۷۲ نفر از یارانش در سال ۶۱ هجری قمری در جنگ کربلا توسط سپاه عبید الله بن زیاد کشته شدند. اربعین بزرگترین پیاده‌روی جهان است که رکوردی بیش از ۴۵ میلیون نفر زائر به شهر کربلا در این روز ثبت شده است.

روز بیستم صفر یعنی ۴۰ روز پس از به شهادت رسیدن امام حسین (ع)، که خانواده ایشان با کاروان اسرا، از شام به مدینه بازگشتند، جابر بن عبدالله انصاری، صحابی پیامبر اسلام، از مدینه به کربلا رسید تا به زیارت قبر حسین بن علی (ع) بشتابد و او نخستین کسی است که قبر امام حسین (ع) را زیارت کرد. در این روز، زیارت امام حسین (ع) و خواندن زیارت اربعین مستحب است.

چهلمین روز پس از کشته شدن امام حسین (ع) که نزد شیعیان امامیه دارای ارزشی آئینی است. بر اساس اعتقادات کهن سر بریده شده امام حسین (ع) در چنین روزی به بدن وی در کربلا ملحق شده است. فاصله ۴۰ روز از هنگام وفات مؤمن از اعتقادات و باورهای مسلمانان به‌شمار می‌آید.

در حالی که اربعین یکی از شعائر شیعیان امامی است، مسلمانان سنی و حتی مسیحیان، زرتشتیان و صابئیان در کمک به اجرای مراسم شرکت می‌کنند.

زائران کشورهای اروپایی از جمله سوئد، روسیه و حتی هیئتی از کشور واتیکان در این مراسم شرکت کرده‌اند و برخی از رهبران مذهبی مسیحی عراق نیز به هیئت واتیکان پیوستند.

منبع: برنا

کد خبر 601928

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.