توجه؛ بزرگترین سرمایه بشر/ غرقگی بیش از ۴۸ ساعت ممنوع!

یک مترجم کتاب گفت: نویسنده کتاب «شغل خوب، شغل پوچ» معتقد است وقتی مهارت و استعداد شما با چالشی که درگیر آن هستید برابری ندارد، در واقع شما دچار غرقگی شده‌اید.

به گزارش خبرنگار ایمنا، بهروز نوری امروز _سه‌شنبه هشتم شهریورماه_ در نشست نقد و بررسی کتاب «شغل خوب، شغل پوچ» در رویداد کتاب‌محور سه‌شنبه‌های فصل سخن در کتابخانه جهاد دانشگاهی اصفهان، اظهار کرد: زمانی که اقدام به خوانش این کتاب کردم احساس کردم کتاب جالبی است و از همین رو آن را ترجمه کردم تا بقیه هم استفاده کنند. به گفته وی، خواندن این مجموعه شاید در مسیر رشد بقیه افراد جامعه نیز تأثیر داشته باشد.

مترجم کتاب «شغل خوب، شغل پوچ» افزود: اساس نظریه غرقگی که کتاب بر مبنای آن نوشته شده بر مبنای رشد است.

وی اظهار کرد: همیشه شنیده‌ایم که بزرگترین سرمایه انسان وقت و زمان او است اما در این کتاب آمده است که بزرگترین سرمایه ما توجه است، یعنی ما در هر زمان به یک سری از محرک‌ها توجه می‌کنیم. در نظریه غرقگی همین توجه به تمرکز تبدیل می‌شودر که مصداق مهم آن در شغل و کار افراد است.

نوری با بیان اینکه زمانی غرقگی اتفاق می‌افتد که ما دارای استعدادها و مهارت‌هایی هستیم که آنها را کشف کرده‌ایم. نویسنده کتاب معتقد است وقتی مهارت و استعداد شما با چالشی که درگیر آن هستید برابری ندارد، در واقع شما دچار غرقگی شده‌اید.

وی ادامه داد: در واقع نارضایتی شغلی هم به همین عدم ارتباط استعداد و چالش مربوط می‌شود که در بخش‌هایی از کتاب نیز به آن اشاره شده است.

مترجم کتاب شغل خوب شغل پوچ که اصالتاً مجارستانی است می‌گوید سختی‌های جنگ جهانی کمک زیادی به وی کرده است. این نویسنده سه کتاب منتشر کرده که در واقع فقط مقالات خودش در حوزه آموزش و خلاقیت را دسته بندی کرده و به‌قدری فعال بوده که همین‌ها مجموعه کتاب شده است.

وی افزود: کتاب یک پاراگراف جالب دارد و در آن نوشته شده که ما در بررسی‌ها به این نتیجه رسیدیم که بیشترآدم‌هایی که غرقگی را تجربه می‌کنند حس رشد و شکوفایی به آنها دست می‌دهد. طبق بررسی‌هایی که انجام شده این حس در زمان کار و اشتغال نبوده است.

نوری اظهار کرد: جمله جالب کار مانند ازدواج و زن و شوهری است که نه بدون آن می‌شود زندگی کرد و نه با آن در این کتاب تداعی شده و به نظر من غرقگی به شدت اعتیادآور است و توصیه شده که یک فرد بیشتر از ۴۸ ساعت در غرقگی نباشد و مدتی را به استراحت اختصاص دهد. من نیز به والدین هم توصیه می‌کنم فرزندانشان را به بیشتر از یک کلاس نفرستند و او را خسته نکنند.

ارتباط بین غرقگی و سایر ابعاد زندگی

فائزه روحانی طباطبایی، مدرس دانشگاه و مروج کتاب‌خوانی اصفهان در ادامه این نشست گفت: نویسنده کتاب «میهای چیکسنت میهای» در کتاب‌های مختلف خود تلاش می‌کند بین نظریه غرقگی و سایر ابعاد زندگی و کار از جمله، رابطه بین غرقگی و کسب و کار ارتباط ایجاد کند.

به گفته وی، وی در کتاب خود این ارتباط را در سطوح مختلف مدیریتی و در بین کارکنان سایر رده‌های سازمانی بررسی می‌کند. در مثال‌هایی که می‌زند مشاغل زیادی هستند که خودبه‌خود احساس نشاط و غرق شدن در کار موج می‌زند و ذات آن شغل اینگونه است.

روحانی طباطبایی تصریح کرد: مثالی که می‌شود برای غرقگی برشمرد این است که نویسنده زمانی که می‌نویسد انگار از محیط پیرامون خود جدا می‌شود. برای یک ورزشکار حرفه‌ای و علاقمند نیز به همین شکل است. احساسی که دارد جداشدگی از محیط و غرق شدن در حرفه و فعالیت است.

وی اظهار کرد: برخی مشاغل این شکلی نیست و نمونه آن افرادی هستند که شغل روتین و یکنواختی دارند. سوالی که پیش می‌آید این است که آیا برای این گروه شغلی هم ممکن است احساس غرقگی رخ دهد؟ فکر کنیم به اینکه خود ما این حس را تا به امروز تجربه کرده ایم یا خیر؟

این فعال عرصه کتاب اصفهان در تعریف غرقگی توضیح داد: وقتی از افرادی که رضایت شغلی بالایی داشتند خواستیم تجربه این رضایت قلبی و خرسندی را توصیف کنند آن توصیف‌ها تشابهاتی داشتند که نویسنده این کتاب عنوان غرقگی برای آنها انتخاب کرده است.

وی افزود: چالش اصلی که ذهن ما را درگیر می‌کند این است که در طول روز چقدر درگیر کارهایی هستیم که به آنها علاقه‌مند هستیم و احساس غرقگی به ما دست می‌دهد.

هند؛ فقیر اما شاد

روحانی طباطبایی اظهار کرد: هند از کشورهایی است که انسان‌های شادی دارد و در عین حال فقیر زیادی در این کشور زندگی می‌کند اما همین آدم‌های فقیر هم شاد و بانشاط هستند. این به‌خاطر فرهنگ و دیدگاه آنان است.

وی تصریح کرد: نکته مهمی که در کتاب به آن اشاره شده این است که اگر مهارت ما پایین باشد و با چالش‌های معمولی روبرو شویم دچار حس بی علاقگی می‌شویم. حالا اگر چالش بیشتر شد و مهارت در همین حد باقی ماند فرد دچار اضطراب می‌شود و از حالت بی علاقگی به اضطراب می‌رسد.

مدرس دانشگاه تاکید کرد: اگر سطح مهارت بالا رفت و چالش همانقدر بود نیز فرد دچار کسالت و بی‌علاقگی می‌شود. در واقع خیلی چیزهای دیگر می‌تواند انرژی روانی ما را بگیرد. همچنین داشتن انرژی روانی و احساس خشنودی و غرقگی چیزی نیست که ما برای آن کاری نکنیم و همزمان آن را داشته باشیم و حس کنیم.

روحانی طباطبایی افزود: اگر ما خواهان تکرار این تجارب خوب در زندگی و کارمان هستیم باید برای ایجاد آن حس، اقدام و برنامه داشته باشیم. اینکه بدانیم تمرکز و توجهمان را کجا هزینه و صرف می‌کنیم نکته مهمی است. زندگی ما شامل همین توجه به مؤلفه‌های زندگی و کیفیت توجه به آنها است.

به گزارش ایمنا، این نشست در ادامه سلسله نشست‌های جمع‌خوانی کتاب‌های فلسفی و روانشناسی از رویداد «سه‌شنبه‌های فصل سخن» با حضور علاقه‌مندان به کتاب و مطالعه، در کتابفروشی اردیبهشت جهاد دانشگاهی اصفهان برگزار شد.

کد خبر 601136

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.