احسان کاظمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: سن مناسب ازدواج برای هر فرد متفاوت و زمانی است که فرد به بلوغ روانی، عاطفی و عقلی رسیده باشد. در واقع بهترین مرحله برای ازدواج زمانی است که فرد متوجه استقلال فکری و قدرت کنترل عواطف خود می‌شود و می‌داند که باید استقلال فکری و مالی داشته باشد؛ در واقع ازدواج با استناد به سن تقویمی صحیح نیست.
وی با بیان اینکه ممکن است خانواده‌ها با داشتن معیارهای سخت‌گیرانه مانع از ازدواج شوند، افزود: از دیگر علل به تأخیر افتادن ازدواج، شرایط اقتصادی است. حتی اگر پسری بخواهد براساس سن تقویمی خود ازدواج کند، تحصیلات خود را کامل کرده باشد و در صورت خوش‌شانس بودن به شغلی مشغول باشد، حقوق وی به قدری نیست که امکان پس‌انداز یا کفاف اداره زندگی دونفره را بدهد.
بد جلوه دادن ازدواج در بعضی رسانه‌ها
این روانشناس با بیان اینکه از دیگر علل به تعویق افتادن ازدواج رسانه‌ها هستند، ادامه داد: در بسیاری از مقاطع زمانی و برنامه‌های رسانه‌ای، سخن از ازدواج به‌هنگام و خوب بودن ازدواج است اما گاهی در برخی فیلم‌ها و سریال‌ها ازدواج کردن و همسر داشتن به نوع ظریفانه‌ای به سخره گرفته می‌شود یا به قدری همه مسائل و مشکلات پیرامون ازدواج است که این مسئله را بد جلوه می‌دهند.
وی با بیان اینکه آسان بودن روابط نیز در به تأخیر انداختن ازدواج مؤثر است، تصریح کرد: هنگامی که دسترسی و ارتباط با جنس مخالف آسان باشد، بسیاری از نیازهای فردی که باید در بستر شرعی و قانونی ازدواج تأمین شود، در روابط زودهنگام و موقت تأمین می‌شود که فرد چندان به ضرورت ازدواج فکر نمی‌کند.
کاظمی با بیان اینکه معیارهای ازدواج گاهی می‌تواند به قدری عجیب باشد که فرد از نظر منطقی نتواند همسری برای خود برگزیند، اضافه کرد: در جامعه طلاق افزایش یافته است و در واقع دلگرمی زیادی میان جوانان درخصوص ازدواج و تشکیل خانواده وجود ندارد.
هنگام مناسب ازدواج زمانی است که فرد به ضرورت ازدواج پی ببرد
وی با بیان اینکه معنادار بودن یک زندگی زناشویی در وجود احساس امنیت، صلح، رضایت و رشد دوطرفه است، گفت: هنگام مناسب ازدواج زمانی است که فرد به ضرورت و نیاز به ازدواج پی ببرد، مفاهیم آن و مهارت ارتباط با همسر را بیاموزد و بداند ازدواج، مسئولیت، تعهد و وفاداری به چه معنی است. ازدواج یک نیاز نیست بلکه فهمی توأم با مهارت است.
این روانشناس با اشاره به اهمیت استقلال فرد در ازدواج، ادامه داد: زمانی که فرد به قدری از نظر استقلال به قدرت نرسیده باشد که بتواند جدای از معیارهای والدین و مخالف نظر آن‌ها، مهمترین تصمیم زندگی خود را بگیرد این فرد توان ازدواج ندارد.
تنها دوست داشتن کافی نیست
وی با بیان اینکه فرد اگر قصد ازدواج دارد باید بداند چه چیزی صحیح و چه چیز نادرست است، افزود: معیارهایی نظیر اینکه شخص مورد نظر خود را گرچه معتاد، دارای مشکل اخلاقی یا شغلی است دوست دارم، صحیح نیست؛ چراکه تنها دوست داشتن کافی نیست و این نوع تفکر نیز عقلانی نیست.
کاظمی با بیان اینکه چنین فردی باید به مشاور مراجعه و از او کمک بگیرد، خاطرنشان کرد: در صورتی که فرد دچار مشکل در انتخاب است و معیارهای نادرستی برای ازدواج دارد، باید به مشاور مراجعه کند اما اگر والدین او در برابر معیارهای درست و منطقی فرد لجاجت می‌کنند، آن‌ها باید به مشاور مراجعه کنند تا توجیه و راهنمایی شوند.
نظر شما