علائم آبله میمون چیست؟

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که علائم آبله میمون مشابه علائم آبله، اما خفیف‌تر از آن است. آبله میمون با خارش، تب، سردرد، دردهای عضلانی، کمردرد، تورم غدد، لرز و خستگی شروع می‌شود؛ رایج‌ترین علامت آن راش پوستی است. دوره نهفتگی بیماری آبله میمون معمولاً بین ۶ تا ۱۳ روز است، در عرض یک تا سه روز پس از ظهور تب، بیمار دچار بثورات پوستی می‌شود که اغلب از روی صورت شروع می‌شود و سپس به دیگر قسمت‌های بدن گسترش پیدا می‌کند.

بیماری آبله میمون از طریق گاز گرفتن یا دست زدن به خون، مایعات بدن، لکه‌ها و تاول‌های حیوان آلوده، خوردن گوشت حیوان آلوده که به صورت کامل پخته نشده است، تماس فیزیکی نزدیک با فردی که علائم دارد، دست زدن به لباس، ملحفه، حوله یا اشیایی مانند ظروف غذاخوری که توسط فرد مبتلا به راش آبله میمون استفاده می‌شود، سرفه یا عطسه فرد مبتلا به راش آبله میمون منتقل می‎‌شود.

افرادی مانند کارکنان بهداشتی و اعضای خانواده که از نزدیک با فرد مبتلا به آبله میمون در ارتباط هستند، در معرض خطر بیشتر عفونت قرار دارند. کودکان معمولاً بیشتر از نوجوانان و بزرگسالان مستعد ابتلاء به علائم شدید بیماری هستند. نوزادان، کودکان، افراد مبتلا به نقص ایمنی زمینه‌ای ممکن است در معرض خطر علائم جدی‌تر و مرگ ناشی از آبله میمون قرار داشته باشند. همچنین ویروس آبله میمون می‌تواند از جفت زنان باردار به جنین منتقل شود.

به منظور پیشگیری از ابتلاء به آبله میمون به صورت مرتب دست‌های خود را با آب و صابون بشویید، به ویژه اگر در تماس با فرد آلوده، لباس‌ها، ملحفه، حوله و دیگر وسایل او بوده‌اید. توصیه شده است که وسایل فرد بیمار را آب گرم و مواد شوینده تمیز کنید، سطوح آلوده را تمیز و ضدعفونی کنید و زباله‌های آلوده به ویروس آبله میمون را با رعایت موارد بهداشتی دور بریزید. افرادی که در برابر آبله واکسینه شده‌اند، احتمالاً در برابر عفونت آبله میمون نیز محافظت می‌شوند، البته ممکن است این افراد نیز در معرض ابتلاء به این بیماری قرار بگیرند، اما در صورت ابتلاء علائم کمتری را نشان می‌دهند. در هر صورت، لازم است افراد پروتکل‌های بهداشتی را برای پیشگیری از بیماری رعایت کنند.

ترجمه از: پگاه بهادران، خبرنگار ایمنا