به گزارش خبرنگار ایمنا، عزاداری‌های ماه محرم و صفر در شهرها عموماً در تکایا و حسینیه‌ها برگزار می‌شود. حسینیه‌هایی که افراد مؤثر محلات و مناطق آن را دایر می‌کنند و هنوز پس از دهه‌ها، مرکز و قرارگاه دائمی عزاداری‌های عاشقان حسینی به شمار می‌رود.
قدمت تکایا و حسینیه‌ها در ساری نیز رونق شهرنشینی و استقرار آئین‌ها و مراسم را جلوه‌ای دیگر بخشیده است. این تکایا و حسینیه‌ها در دهه‌های اول و دوم محرم و در اربعین حسینی، مورد استقبال شهروندان قرار می‌گیرد.
تکیه شاه‌غازی امام سجاد (ع)
این تکیه در خیابان ۱۸ دی ساری قرار دارد و تاریخ ساخت آن به دوره قاجار بازمی‌گردد. در ابتدا مسجد ذوحیاطین بود و به جای خیابان ۱۸ دی کنونی، راهی مالرو قرار داشت، در دوران پهلوی اول که خیابان پهن شد با خریداری زمین روبه‌روی مسجد، تکیه شاه‌غازی را احداث کردند. بنای تکیه در سال ۱۳۴۷ به طول کامل نوسای شد و پس از انقلاب به امام سجاد (ع) تغییر نام داد. تکیه دارای یک در آهنی است که سردر آن هم کاشی‌کاری شده است.
حسینیه قلیچ
این حسینیه در محله قلیچ خیابان قارن قرار دارد، مسیر دیگر دسترسی از کوچه قلیچ در خیابان فرهنگ است. در دوره حکومت نادرشاه افشار، قلیچ از خان‌های ترکمن به همراه ۳۰ خانوار از ترکمن‌ها به ساری کوچ کردند و در محله کنونی ساکن شدند. حسینیه قلیچ در دوره قاجار ساخته شد. این حسینیه در سال ۱۳۷۹ مورد نوسازی قرار گرفت. بنای کنونی حسینیه قلیچ در دو طبقه با نمای آجر است. سقاخانه ساده‌ای هم بیرون از حسینیه قرار دارد.
حسینیه بهرام اُتُر
قدمت حسینیه بهرام اتر به دوره قاجار بازمی‌گردد. این حسینیه در خیابان جمهوری اسلامی، محله بهرام اتر قرار دارد. بانی اصلی این حسینیه مرحوم شریف‌العلما مرجع تقلید و یکی از سیاسیون بزرگ ساری بود که نمایندگی مردم ساری را دو دوره در مجلس شورای ملی برعهده داشت. حضور این شخصیت مذهبی و سیاسی موجب رونق حسینیه می‌شد. بنای قدیمی تا چند سال پس از انقلاب پابرجا بود، پس از انقلاب بنای جدید به همت آقای تبریزی احداث شد. بنای کنونی در دو طبقه است و نمای بیرونی سنگ‌کاری دارد. سه در چوبی، یکی برای مردان، یکی برای ورود زنان به طبقه بالا و آخری برای ورود به زیرزمین و آشپزخانه است. پنج پنجره بزرگ چوبی و ۱۰ پنجره کوچک از دیگر متعلقات این بنای نوساز است.
تکیه آب انبار نو (چاله باغ)
تکیه آب‌انبار نو را برادران اصانلو در دوره ناصری همزمان با آب انبار ساری بنا کردند. از کوچه‌های خیابان قارن می‌توان به آب‌انبار دست یافت، مسیر دیگر دسترسی از خیابان ۱۸ دی است. این تکیه نسبت به باغ‌های اطراف در سطح پایین‌تری قرار دارد و به همین دلیل به آن چاله باغ می‌گفتند. این بنا در حال حاضر ۰.۵ متر با زمین فاصله دارد و با دو پله به سطح زمین مرتبط می‌شود. درهای آب انبار نو از چوب و سقف آن سفالی است و پنجره کرکره‌ای در نمای جلوه‌گری می‌کند.
نظر شما