خواص سوره ملک برای اموات، ازدواج و حاجات + متن ترجمه و فضیلت

به گزارش ایمنا، هر یک از سوره‌های قرآنی فضیلت به خصوصی دارند که در زمان نزول آن توسط پیامبر (ص) و روایات دیگر ائمه (ع) به مردم این فضیلت‌ها انتقال داده شد. سوره ملک یا تبارک شصت و هفتمین سوره از قرآن است که ۳۰ آیه دارد و به نام‌های الواقعه یا المنجیه نیز معروف است.

محتوای سوره ملک درباره چیست؟

سوره ملک در جز دوم قرآن کریم واقع است که درباره صفات خداوند سخن گفته است. در این سوره خداوند درباره آفرینش، مرگ و عذاب‌های دوزخ سخن گفته است و بیان داشته که انسان‌ها در حیات خود مورد آزمایش الهی قرار می‌گیرند بنابراین خداوند انتخاب اصلح و شایسته را در این سوره مورد توجه و تاکید خود قرار داده است. علاوه بر آن، سوره ملک درباره آسمان‌ها، پرندگان، ستارگان و آب‌های جاری سخن گفته است.

برکات و فضیلت‌های خواندن سوره ملک

سوره ملک دارای خواص و فضیلت‌های بسیاری است از این رو توصیه شده در زمان‌های گرفتاری خواندن این سوره را در اولویت قرار دهند.

فضیلت سوره ملک برای ازدواج

بخت گشایی یکی از خاصیت‌های سوره ملک است. این سوره امر ازدواج را آسان می‌کند و فرد را در درست ترین راه برای ازدواج قرار می‌دهد.

فضیلت سوره ملک برای امنیت

ارزش سوره ملک با آیت الکرسی در حفظ و نگهداری فرد از بلایا برابری می‌کند. پیامبر (ص) در روایات خود به خواندن این سوره قبل از خوابیدن برای در امان بودن و بخشش گناهان تاکید داشته‌اند. همچنین امام صادق (ع) فرموده‌اند: هر کس سوره ملک را در نماز واجب خود یا پیش از آنکه بخوابد، قرائت نماید تا صبح در امان الهی خواهد بود تا وارد بهشت شود.

فضیلت سوره ملک برای میت و شفاعت

سوره ملک سوره شفاعت و بخشش است. در این سی آیه بنده با خلوص نیت از خداوند طلب بخشش می‌کند به همین علت این سوره را برای میت نیز قرائت می‌کنند تا از عذاب قبر نجات پیدا کند. اجر قرائت این سوره با شب‌های قدر برابری می‌کند. بنابراین توصیه می‌شود که در هنگام دفن مرده‌ای، نخی را بردارید و ۴۰ بار سوره ملک را بخوانید و نخ را ۴۰ بار گره بزنید و در کنار کفن میت موردنظر قرار دهید تا در گناهان میت تخفیف داده شود.

فضیلت سوره ملک برای دندان درد

یکی از خواص دیگر سوره ملک برای کاهش درد دندان است. در صورتی که فردی دچار دندان درد شود، بر اساس گفته رسول خدا (ص) باید انگشتش را روی دندانی که درد دارد بگذارد و ۷ بار به خواندن آیه ۲۳ سوره با فضیلت ملک اقدام کند تا درد دندان او تسکین پیدا کند.

فضیلت سوره ملک برای برآورده شدن حاجات، افزایش رزق و روزی و خانه دار شدن

برای برآورده شدن حاجات، فرد می‌تواند ابتدا سوره ملک را بخواند و سپس از خداوند خواسته خود را بخواهد. روز پنجشنبه برای خواندن این سوره و تقاضای حاجات بسیار ارزشمند است. همچنین اگر کسی بعد از نماز صبح ۴۰ بار بخواند، بدهی‌های او رفع می‌شود و رزق او افزایش پیدا می‌کند.

فضیلت سوره ملک برای جنین

برای مادران باردار در دوران بارداری توصیه می‌شود که با خواندن سوره ملک در روزهای پنجشنبه و جمعه خصوصاً در ماه دوم بارداری سلامتی جنین خود را تضمین کنند.

سوره ملک pdf

برای دانلود سوره ملک کلیک کنید

دانلود متن سوره ملک به همراه ترجمه فارسی

بِسْمِ اللَّهِ الرحمن الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَهُوَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿۱﴾

بزرگا کسی که فرمانروایی به دست اوست و او بر هر کاری تواناست‏ (۱)

الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ ﴿۲﴾

کسی که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک نیکو کردارترید، و او پیروزمند آمرزگار است‏ (۲)

الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَا تَرَی فِی خَلْقِ الرحمن مِنْ تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَی مِنْ فُطُورٍ ﴿۳﴾

کسی که هفت آسمان را تو در تو آفرید، در آفرینش خداوند رحمان، هیچ گونه نابسامانی نمی‌بینی، باز چشم بگردان آیا هیچ رخنه‌ای می‌بینی؟ (۳)

ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنْقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِیرٌ ﴿۴﴾

سپس دوباره چشم بگردان، چشمت خسته و مانده باز می‌گردد (۴)

وَلَقَدْ زَیَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْیَا بِمَصَابِیحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّیَاطِینِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِیرِ ﴿۵﴾

و به راستی آسمان دنیا را به چراغ‌ها [ستارگان‏] آراستیم و آنها را رماننده شیاطین گرداندیم و برای آنان عذاب آتش افروخته، آماده ساختیم‏ (۵)

وَلِلَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿۶﴾

و برای کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیدند عذاب جهنم [آماده‏] است، و چه بد سرانجامی است‏ (۶)

إِذَا أُلْقُوا فِیهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِیقًا وَهِیَ تَفُورُ ﴿۷﴾

چون در آنجا افکنده شوند، نعره آن را می‌شنوند، و آن بر می‌جوشد (۷)

تَکَادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ کُلَّمَا أُلْقِیَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذِیرٌ ﴿۸﴾

نزدیک است که از خشم پاره پاره گردد، هرگاه که گروهی در آن افکنده شوند، نگهبانانش از ایشان پرسند آیا هشداردهنده ای نزد شما نیامد؟ (۸)

قَالُوا بَلَی قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ کَبِیرٍ ﴿۹﴾

گویند چرا، هشداردهنده ای نزد ما آمد، آنگاه [او را] تکذیب کردیم و گفتیم خداوند چیزی فرو نفرستاده است، شما جز در گمراهی بزرگ نیستید (۹)

وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿۱۰﴾

و گویند اگر [سخنان آنان را] به سمع قبول می‌شنیدیم یا تعقل می‌کردیم، از زمره دوزخیان نبودیم‏ (۱۰)

فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿۱۱﴾

و بدین‬ ‏سان به گناهشان اعتراف می‌کنند، لعنت باد دوزخیان را (۱۱)

إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿۱۲﴾

بی گمان کسانی که به نهان از پروردگارشان می‌هراسند، برای آنان آمرزش و پاداشی بزرگ است‏ (۱۲)

وَأَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۱۳﴾

و سخنتان را چه پوشیده دارید چه آشکار، او به راز دل‌ها داناست‏ (۱۳)

أَلَا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ ﴿۱۴﴾

آیا کسی که آفریده است، علم ندارد؟ و اوست باریک‏بین آگاه‏ (۱۴)

هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ ﴿۱۵﴾

اوست کسی که زمین را برای شما رام گردانید، پس در گوشه و کنار آن رهسپار شوید و از روزی او بخورید، و رستاخیز به امر [و در پیشگاه‏] اوست‏ (۱۵)

أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یَخْسِفَ بِکُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِیَ تَمُورُ ﴿۱۶﴾

آیا از آنکه در آسمان است ایمنید که شما را در زمین فرو برد، در حالتی که آن ناگاه می‌جنبد؟ (۱۶)

أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِی السَّمَاءِ أَنْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ کَیْفَ نَذِیرِ ﴿۱۷﴾

یا از آنکه در آسمان است ایمنید که بر شما شن‏‬ بادی بفرستد، که بدانید هشدار من چگونه است‏ (۱۷)

وَلَقَدْ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ﴿۱۸﴾

و به راستی که پیشینیان آنان تکذیب پیشه کردند پس [بنگر که‏] عقوبت من چگونه بود (۱۸)

أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَی الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَا یُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ ﴿۱۹﴾

آیا به پرندگان بر فراز سرشان ننگریسته‌اند، که بال گشاده‌اند و فرو بندند [آن را]، هیچکس جز خداوند رحمان آنها را نگه نمی‌دارد، که او به هر چیزی بیناست (۱۹)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرحمن إِنِ الْکَافِرُونَ إِلَّا فِی غُرُورٍ ﴿۲۰﴾

یا کیست آنکه سپاه شماست که شما را در برابر خدای رحمان یاری دهد؟ کافران جز در [توهم و] فریب خوردگی نیستند (۲۰)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿۲۱﴾

یا کیست آنکه اگر [خداوند] روزی اش را باز گیرد، شما را روزی دهد؟، حق این است که در گردن کشی و رمیدگی پای می‌فشرند (۲۱)

أَفَمَنْ یَمْشِی مُکِبًّا عَلَی وَجْهِهِ أَهْدَی أَمَّنْ یَمْشِی سَوِیًّا عَلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿۲۲﴾

آیا کسی که به رو در افتاده نگونسار می‌رود، رهیافته‌تر است، یا کسی که استوار بر راه راست ره می‌سپارد؟ (۲۲)

قُلْ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلًا مَا تَشْکُرُونَ ﴿۲۳﴾

بگو او کسی است که شما را پدید آورده است و برای شما گوش [ها] و چشم [ها] و قلب [ها] آفریده است، چه اندک مایه سپاس می‌گزارید (۲۳)

قُلْ هُوَ الَّذِی ذَرَأَکُمْ فِی الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۴﴾

بگو او کسی است که شما را در زمین پدید آورد، و به نزد او محشور می‌شوید (۲۴)

وَیَقُولُونَ مَتَی هَذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿۲۵﴾

و می‌گویند اگر راست می‌گوئید، پس کی این وعده فرا می‌رسد؟ (۲۵)

قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿۲۶﴾

بگو آگاهی از آن فقط نزد خداوند است، و من فقط هشداردهنده ای آشکارم‏ (۲۶)

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِیئَتْ وُجُوهُ الَّذِینَ کَفَرُوا وَقِیلَ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿۲۷﴾

و چون آن را نزدیک بینند، چهره‌های کافران اندوهگین شود، و [به آنان‌] گفته شود، این همان است که [در دنیا از ما به شتاب‏] می‌طلبیدید (۲۷)

قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِیَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِیَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ یُجِیرُ الْکَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿۲۸﴾

بگو ملاحظه کنید، اگر خداوند مرا و همراهانم را نابود کند، یا بر ما رحمت آورد، پس کیست که کافران را از عذابی دردناک پناه دهد؟ (۲۸)

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿۲۹﴾

بگو او خداوند رحمان است، که به او ایمان آورده‌ایم و بر او توکل کرده‬ کرده‌ایم، بدانید که چه کسی در گمراهی آشکار است‏ (۲۹)

قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَنْ یَأْتِیکُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ ﴿۳۰﴾

بگو ملاحظه کنید، اگر آب شما در زمین فرو رود [و ناپدید گردد] چه کسی برای شما آب روان می‌آورد؟ (۳۰)