به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، آمار نشان میدهد که همه ساله بیش از ۱۲ میلیون تن پسماند پلاستیکی در اقیانوسها انباشته میشود که بر اساس تحقیقات انجام شده، در صورتیکه با این روند مبارزه نشود، این مقدار تا سال ۲۰۴۰ دوبرابر خواهد شد. ارزیابیهای اخیر حاکی است که بخش اعظم آلودگی پلاستیکی جهان در پی مدیریت ناصحیح پسماندهای پلاستیکی در آسیا و آفریقا اتفاق میافتد؛ چراکه سرعت افزایش جمعیت در این دو منطقه بسیار بالا است و تغییر الگوهای زندگی نظیر گرایش بیشتر به استفاده از ظروف بستهبندی پلاستیکی به انباشتگی پسماندهای آن در دفنگاههای زباله و اقیانوسها منجر میشود.
در بسیاری از کشورهای جهان، مصرف مواد پلاستیکی به اندازهای زیاد است که برنامهریزان محلی قادر به مدیریت آن و اعمال سایر اقدامات برای به حداقل رساندن اثرات منفی آلودگی پلاستیکی نیستند. در چنین مناطقی از دنیا جمعآوری، دستهبندی و بازیافت پسماندهای پلاستیکی توسط کارگران بخشهای خصوصی انجام میشود که این افراد اغلب از وضعیت کاری، حقوق و امنیت اجتماعی ناکافی رنج میبرند و همین امر میتواند مدیریت پسماند شهری را با مشکل جدی مواجه کند و تبعات منفی بسیاری را برای سراسر زمین در پی داشته باشد.
بسیاری از مدیران سراسر جهان در نتیجه مشکلات زیادی که بحران آلودگی پلاستیکی برای شهرها و ساکنان آنها در پی داشته است، جنبشی را تحت عنوان "پسماند صفر پلاستیک" آغاز کردهاند و در تلاش هستند مدیریت مواد پلاستیکی را بسیار موفقتر از قبل انجام دهند تا به هدف صفر تولید پسماند پلاستیک دست یابند. بسیاری از این مدیران کوشیدهاند سیستمهای مدیریت پسماندهای جامد شهری را ارتقا دهند و بهبود وضعیت کارگران غیررسمی را بیش از پیش مورد تمرکز قرار دهند.
اگرچه آلودگی پلاستیکی یک بحران جهانی به شمار میرود، با این حال مدیران هر شهر بسته به شرایط منطقه خود باید استراتژیهایی منحصربهفردی را پیاده کنند تا از این طریق بتوانند به هدف صفر پسماند پلاستیکی دست یابند. به نظر میرسد که شهرهای بسیاری در این مسیر موفق عمل کردهاند، اما بعضی از شهرها توانستهاند تا حد زیادی به این هدف نزدیک شوند که در ادامه به معرفی آنها پرداخته میشود.
تان آن، ویتنام
مدیران تان آن، سکونتگاهی در ویتنام، توانستهاند از طریق اعمال اقدامات کارآمد جمعآوری و پردازش پسماندهای پلاستیکی به هدف صفر تولید این مواد دست یابند. آنها پس از تجزیه و تحلیل سیستم مدیریت پسماندهای شهر به این نتیجه رسیدند که تفاوتهای زیادی میان سرمایهگذاران بخش خصوصی و دولتی در اعمال اقدامات ضروری برای جمعآوری پسماندها به ویژه شیشه و فلزات وجود دارد. به عنوان مثال، این سرمایهگذاران بعضی از مواد پلاستیکی را در برنامه بازیافت خود قرار نمیدهند؛ چراکه آنها را فاقد ارزش کافی میدانند.
در این راستا، مرکز زیستمحیطی Yunus که یک سازمان غیردولتی و غیرانتفاعی برای پایان دادن به پسماندهای پلاستیکی به حساب میآید، با حمایت مالی خود به ایجاد یک مرکز بازیافت در تان آن پرداخته است که امکان بازیافت همه انواع پسماندها را فراهم میآورد. جالب است بدانید که از مواد بازیافت شده برای ساخت پنلها بهره گرفته میشود، ضمن اینکه نتیجه این اقدام به ایجاد فرصتهای شغلی بسیاری برای مردم شهر منجر شده است. مدیران تان آن، کمپینهای آموزشی زیادی برای تفکیک پسماندها از منبع را برای کارکنان مرکز بازیافت فراهم آوردهاند تا از این طریق، پیادهسازی فرایندهای جمعآوری، تفکیک و بازیافت را بهبود ببخشند.
پوندیچری، هندوستان
فرآیند و بازیافت پسماندهای پلاستیکی از مهمترین اقدامات مدیران پوندیچری بوده که شهر را در لیست نقاط پسماند صفر پلاستیک جهان قرار داده است. سازمان اتحاد برای پایان دادن به پسماندهای پلاستیکی متعهد شده است مرکزی در شهر احداث کند که در آن مواد پلاستیکی پردازش و بازیافت خواهد شد. مدیران پوندیچری پیشبینی کردهاند که در همان مراحل اولیه آغاز به کار این مرکز، ماهانه ۱۰۰ تن مواد پلاستیکی به پنل تبدیل خواهد شد و به مرور زمان، بازدهی آن افزایش قابلتوجهی را تجربه خواهد کرد.
مدیران پوندیچری از طریق افزایش درخواست جمعآوری پسماندهای پلاستیکی که اغلب بدون استفاده در محیط رها میشود، مردم را به تلاش برای رسیدن به هدف صفر پسماند پلاستیکی دعوت کردهاند. در نتیجه، افراد بسیاری به شبکه جمعآوری پسماندهای پلاستیکی به طور مستقیم از جلوی در منازل، محلههای اطراف یا دفنگاههای زباله میپردازند و سپس برای بازیافت آنها اقدام میکنند. پسماندهای پلاستیکی پس از شستوشو، تفکیک و خرد شدن با حرارت زیاد از روزنههایی عبور داده میشود و از آنها، پلاستیکهای جدیدی برای استفاده دوباره شکل میگیرد. در طول فرآیند بازیافت، مکانیسمهای دستهبندی دقیق مواد و ردیابی منبع آنها به طور پیوسته مورد توجه قرار میگیرد.
نایروبی و مومباسا در کنیا
افزایش بازیافت پسماندهای پلاستیکی در مناطق کمدرآمد از مهمترین اقدامات شهرهای کنیایی نایروبی و مومباسا بوده که آنها را در مسیر صفر پسماند با موفقیت مواجه کرده است. گزارشها حاکی است که جمعآوری پسماندها از مناطق کمدرآمد و سکونتگاههای غیررسمی تقریباً به طور کامل توسط نهادهای مردمی و غیردولتی انجام میشود که کارکنان آنها از امکانات لازم برای بازیافت مواد برخوردار نیستند.
در این راستا، مدیران دو شهر نایروبی و مومباسا با حمایت مرکز زیستمحیطی Yunus در نظر دارند مراکزی برای بهبود فرآیندهای جمعآوری، دستهبندی و بازیافت پسماندها در مناطق کمدرآمد و سکونتگاههای غیررسمی ایجاد کنند و از این طریق در مسیر هدف صفر پسماندها گام بردارند.
نظر شما