چشم‌انتظاری ۸۵۰۰ جانباز شیمیایی اصفهان

سردار مشتاقیان، جهت ساخت مرکز بازسازی ریوی و فیزیوتراپی ویژه جانبازان شیمیایی اصفهان اقداماتی را انجام داده است، اما جولان کرونا طی دو سال اخیر، هزینه‌های ایجاد چنین مکانی و تجهیزات از یک‌سو و بوروکراسی‌های اداری از سوی دیگر فاصله میان آرزو تا رسیدن را با مشکل روبه‌رو کرده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، قهرمان‌ها را همیشه نباید از میان سطور خاک خورده، قصه‌ها یا آن‌طرف هفت‌آسمان و قعر دریاها پیدا کرد. قهرمان‌های واقعی گاهی همین حوالی، عابر خیابان‌های شهر، خریدار داخل مغازه‌ها، رهگذر پارک‌ها، روی‌تخت بیمارستان‌ها و خیلی عادی در کنار ما زندگی می‌کنند، بدون آنکه بدانیم، سرگذشت و روزگار از آنها یک اسطوره ساخته است. قهرمان‌ها در همین میانه، خاموشان جمع‌های امروز و خروشان صحنه‌های دیروز هستند که به همین سادگی، بدون هیچ ادعایی در کنار آدم‌های معمولی، ناشناس زندگی می‌کنند. قهرمان‌ها، همین‌انسان‌های معمولی، امّا کمی متفاوت‌تر از دیگران هستند با یادگارهایی که گاهی به صدای خِس خِس نفس‌ها، آستین یا شلواری تا شده به چشم می‌خورند.

قهرمان‌هایی که هرگز ادعایی برای قهرمانی نداشته‌اند و لابه‌لای حوادث و سطر به سطر تاریخ، خود را پنهان کرده‌اند تا آوازه رشادت‌ها، شرف و مردانگی‌شان در جای‌جای صفحه‌های تاریخ پنهان بماند و قصه عظمت ایران، بدون نام قهرمان‌هایش زبان به زبان، نسل به نسل و سینه به سینه منتقل شود.

قصه آدم‌های جنگ، روایت امروز و دیروز نیست، خط به خط و نقطه به نقطه زندگی مردان و زنانی است که از تمام هست و نیست و آرزوهای خود می‌گذرند تا برای ساختن آینده‌ای نامعلوم به جاده‌ها و سرزمینی قدم بگذارند که انتهایش بی‌انتها است. غیور مردان و شیر زنانی که از تانک‌های غول پیکر، راکت، موشک، هواپیماهای جنگی، رگبار مسلسل، سربازان زره‌پوش، جراحت و مرگ نمی‌ترسیدند و امروز، نامشان آزاده، جانباز، ایثارگر و شهید است.

سردار محمدعلی مشتاقیان، یکی از همان قهرمان‌هایی است که برای شناختش اگر تمام عمر هم وقت بگذاری، اشتباه نکرده‌ای، جانباز و شهید زنده‌ای که انگشت به دهان می‌گزی که مگر هستند، انسان‌هایی که ده‌ها بار مجروح و شیمیایی شوند، امّا هربار پرقدرت‌تر از گذشته به خاکریز جبهه‌ها بازگردند و امروز بعد از ده‌ها سال همچنان پا به رکاب این سرزمین نشسته است تا مبادا گَردی و غباری بر چهره ایران بنشیند تا با همین تن شیمیایی، چشمانی کم‌سو از اثرات شیمیایی، پایی که در جبهه به جا مانده و ریه‌هایی که هوایش بوی گازهای سمی خردل و تولینوم، توکسین، سارین و وی لیکس می‌دهد، لباس رزم بپوشد و برای نگهبانی از وجب به وجب این خاک از بندبند تنش بگذرد.

اصفهان ۸۵۰۰ جانباز شیمیایی دارد

نوجوان ۱۸ ساله دیروز و سردار و جانباز امروز، محمدعلی مشتاقیان، نیروی اطلاعات عملیات لشکر هشت نجف‌اشرف، مسئول محور عملیات، گاهی جانشین و گاهی مسئول اطلاعات عملیات، حضور در لشکر ۱۴ امام حسین (ع) بعد از عملیات والفجر هشت و جانشین اطلاعات عملیات، فرماندهی گردان مالک‌اشتر از ریز و درشت گذر ثانیه‌های عمر یادگار جنگی است که با صدایی پر اقتدار، امّا فروتنانه از آن سوی خط تلفن به کنجکاوی‌ های من جواب می‌دهد.

مدیر جمعیت حمایت از مصدومین شیمیایی شعبه اصفهان از ۷۰ هزار جانباز شیمیایی کل کشور سخن می‌گوید که ۸۵۰۰ نفر از این تعداد در استان اصفهان زندگی می‌کنند. ۱۱۰ نفر از جانبازان شیمیایی اصفهان ۷۰ درصدی هستند و مابقی آنها از سه ناحیه ریه، چشم، پوست آسیب دیده‌اند. آسیب‌هایی که جانبازان شیمیایی با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند در این سه بخش با شدّت آسیب شدید، متوسط و خفیف دسته‌بندی می‌شوند، هرچند عارضه‌های ناشی از شیمیایی ممکن است به صورت هم‌زمان با درگیر ساختن ریه، پوست یا چشم جانبازان خود را نشان می‌دهد.

سردار مشتاقیان، جمعیت حمایت از مصدومین شیمیایی شعبه اصفهان را تشکلی مردمی، معرفی می‌کند که هدف آن حمایت از مجروحان شیمیایی است و هدف نمایندگی آن در شهر اصفهان، ارتقا و سلامت جسمی و روحی جانبازان است. این انجمن از زمان تأسیس تا به امروز به منظور کاهش آلام و تسکین روحیه جانبازان شیمیایی تحت پوشش، گردهمایی‌های استانی و کشوری برگزار کرده است که سفر ۳۰۰ عضو به استان کرمان و زیارت مزار شهید سلیمانی در روزهای اخیر از اقدامات تفریحی این انجمن بوده است. جمعیت حمایت از مصدومین شیمیایی با همکاری و مشارکت جانبازان اداره می‌شود و به صورت گاه‌به‌گاه نیز حمایت‌هایی را از دستگاه‌های متولی یا ارگان‌های علاقمند دریافت می‌کند، پیگیری مباحث جهاد تبیین، حضور در فضای مجازی و مشارکت در کانال‌های فضای‌مجازی از جمله فعالیت‌های جانبازان عضو این انجمن است.

سردار و آرزوی ایجاد مرکز توانبخشی ویژه جانبازان شیمیایی

ایجاد مرکز توانبخشی، مهّم‌ترین دغدغه برای اعضا جمعیت حمایت از مصدومین شیمیایی و ۸۵۰۰ جانباز شیمیایی اصفهانی است تا با خرید دستگاه‌های لازم، امیدی جهت بازسازی ریوی انسان‌هایی فراهم شود که آن روزها، آسمان آبی خانه‌های خود را رها کردند و به خاک سرزمینی قدم گذاشتند که در آسمانش صدای سوت موشک و هیاهوی انفجار به جای جیک و جیک گنجشکان می‌پیچید. مردانی که صدای خِس، خِس و نفس‌های تنگ سینه‌هایشان چشم انتظار است تا اگر آسمان آبی، حس زیبای تنفس بدون هیچ دستگاه و کپسول و ساکشن را سال‌ها قبل برای پایداری این خاک، بدون ادعا و چشم داشتی رها کردند، آرامش یک نفس راحت، سنگینی تنفس این روزهایشان را آرام کند.

سردار مشتاقیان، جهت ساخت مرکز بازسازی ریوی و فیزیوتراپی ویژه جانبازان شیمیایی اصفهان جلساتی را با مجمع خیرین سلامت و دانشگاه علوم پزشکی اصفهان داشته است و پروپوزال‌های طرح را نیز ارائه کرده است، هم‌چنین متخصصین این حوزه در رابطه با آموزش توان‌بخشی قلب، ریه و طب پزشکی به پزشکان و پرستاران اعلام آمادگی کرده‌اند، اما وضعیت جسمی این جانباز ۷۰ درصد از یک سو، جولان کرونا طی دو سال اخیر و همچنین هزینه‌های ایجاد مکان، تجهیزات و بوروکراسی‌های اداری از سوی دیگر فاصله میان آرزو تا رسیدن را با مشکل روبه‌رو کرده و چشمان منتظر سردار و جانبازان شیمیایی به امید فرداهای بهتر است.

وی وضعیت تهیّه دارو و تجهیزات درمانی برای جانبازان شیمیایی را با توجّه به وضعیت تحریم‌ها بسیار دشوار می‌داند، چرا که همین مسئله باعث نبود یا کندی دسترسی جانبازان شیمیایی به داروهای مورد نیاز می‌شود. همچنین برخی داروهای وارداتی جایگزین از تأثیر لازم بر سلامت جانبازان شیمیایی برخوردار نیستند و باعث اختلال در وضعیت دریافت‌کنندگان می‌شود.

کد خبر 585030

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.