به گزارش خبرنگار ایمنا، محمدرضا هاجری، امروز _یک‌شنبه، پنجم تیرماه_ در شصت و ششمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر شیراز در نطق پیش از دستور، اظهار کرد: مدت‌هاست به صورت کتبی پیشنهاد شده مانند کلان شهرهای دیگر برای استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و اماکن تاریخی رایگان یا نیم بهای سالمندان، ایثارگران، خبرنگاران، مددجویان کمیته امداد و بهزیستی، دانشجویان و دانش آموزان، کارت ویژه‌ای از طریق شهرداری صادر شود که عملاً کاری انجام نشده است، اما سال‌هاست این طرح در تهران اجرا می‌شود.
وی ادامه داد: به منظور تکریم و حفظ منزلت سالمندان در بوستان‌ها، لازم است سازمان خدمات شهری، با تهیه فضایی تابستانی و زمستانی کاری اساسی و کاربردی انجام دهد تا این افراد بتوانند از فضاهای عمومی بیشتر بهره ببرند.
عضو شورای اسلامی شهر شیراز گفت: طرح فراگیر مسکن ملی در بافت‌های فرسوده با تسهیلات ویژه معافیت ساخت و ساز و وام ۴۰۰ میلیون تومانی در کلان‌شهر شیراز، بهترین فرصت برای احیا، بازسازی و بازآفرینی شهری است.
وی افزود: ساخت ۳۰ درصد مسکن ملی در بافت‌های فرسوده، طرح معقول و منطقی است اما شهرداری، مسکن و شهرسازی و اوقاف، برای کمک همه جانبه جهت اجرای آن اعلام آمادگی نکردند و بهتر است خود را به قیام متصل کنند تا شاهد احیای بافت‌های فرسوده که هویت شهر را حفظ و صیانت می‌کند، باشیم.
هاجری خاطرنشان کرد: مصوبه رسمی و قانونی خط دوم متروی جدید از میانرود تا میدان آزادی و سپس تا کلبه سعدی است که ناقص اجرا شده، وقتی دستگاه حفاری از میدان آزادی بیرون آورده شد معلوم بود ادامه آن تا کلبه سعدی عملیاتی نمی‌شود و موضوع تراموا در ادامه کار، شعاری است که هیچ وقت عملیاتی نخواهد شد.
وی تصریح کرد: شعار داده می‌شود که زیرساخت‌های گردشگری تکمیل می‌شود، اما چگونه؟ وقتی قطار شهری حوزه آرامگاه حافظ، سعدی و دروازه قرآن و باغ‌های دلگشا و جهان نما حذف به دلیل سلیقه حذف می‌شود و یک سوم مردم شیراز در حد فاصل میدان آزادی تا کلبه و بلوار نصر و سرداران و سعدی زندگی می‌کنند.
عضو شورای اسلامی شهر شیراز گفت: محروم کردن یک سوم جمعیت شیراز از خدمات قطار شهری با هیچ منطق و عدالتی همخوانی ندارد، بهتر است شهرداری و سازمان قطار شهری به جای توجیه، شعار و بهانه‌جویی، پاسخگوی یک سوم جمعیت شیراز در مناطق ۳، ۷ و ۱۱ شهرداری باشند.
وی با اشاره به هزینه بیش از دو هزار میلیارد تومانی در دو طرح زیرگذر و روگذر گویم و فلکه قصرالدشت، اضافه کرد: به بهانه روان‌سازی حمل و نقل ترافیک و به بهانه کار فنی و تخصصی قابل دفاع نیست، بدون توجه ویژه به پیوست فرهنگی-اجتماعی اقدام شود و لازم است شورا و شهرداری تمام زوایای این دو طرح را بررسی کرده و شکاف طبقاتی شمال و جنوب شهر را در توزیع بودجه‌های ناعادلانه به دره عمیق تبدیل نکنند که هلاکت بار خواهد بود، همچنین توزیع ناعادلانه بودجه مدیریت شهری با متمم و الحاقیه اصلاح شود تا مناطق محروم هم عطر و بوی عدالت را استشمام کنند.
هاجری خاطرنشان کرد: جدایی دانشکده زبان و ادبیات فارسی شیراز پس از ۷۰ سال هم‌جواری با تربت پاک حافظ، پیشینه و هویت شهر ادبی شیراز را زیر سوال برده و مخدوش می‌سازد. این دانشکده از سال ۱۳۳۳ در سطح ملی و جهانی درخشیده، و بعد از این هم می‌تواند بدرخشد.
وی افزود: احیای بناهای موجود به شکل و شیوه‌ای سنتی، ارتقا معماری اسلامی-ایرانی است و این بناها باید حفظ شود؛ به بهانه کمبود مکان و امکانات رفاهی و مانند آن نمی‌توان یک هویت نهادینه شده را جا به جا کرد. علاوه بر حفظ بناهای تاریخی می‌توان مرکز حافظ و سعدی شناسی را در هر دو آرامگاه و کنار آن‌ها طراحی و عملیاتی کرد.
نظر شما