به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مدیران شهری می‌توانند به ازای هر دلار سرمایه‌گذاری در کارآمدی سازه‌ها، به صرفه‌جویی دو دلاری در بودجه‌های شهری کمک کنند که این پیامد می‌تواند منجر به تحقق هدف صفر انتشار کربن از ساختمان‌ها شود. در این رابطه، مدیران شهری می‌توانند از طریق ترویج یا اجبارسازی طراحی ساختمان‌های خودکفا، نقش مهمی در کاهش انتشار کربن ایفا کنند و از این طریق، کیفیت هوا را بهبود ببخشند و تغییرات اقلیمی را نیز به حداقل برسانند. در ادامه به معرفی شهرهایی پرداخته می‌شود که برنامه‌ریزان آن‌ها مدعی شده‌اند تا بازه زمانی مشخصی، انتشار کربن در سازه‌ها را به صفر برسانند و تبعات مثبت آن را برای شهرها و شهروندان به ارمغان بیاورند.
ناگپور، هندوستان
ناگپور به عنوان بزرگ‌ترین شهر مرکزی هند شناخته شده و بیش از دو میلیون و ۵۰۰ هزار نفر جمعیت را در خود جا داده است. مدیران این شهر دائم در حال رشد، در سال ۲۰۱۸ به جنبش "افزایش سرعت کارآمدی سازه‌ها" پیوست و در سال ۲۰۱۹ در زمینه ارزیابی انرژی جهت تعیین قابلیت ذخیره انرژی در سازه‌های عمومی و خصوصی و همچنین توسعه طراحی سازه‌های بدون کربن مورد حمایت دولت هند قرار گرفت.
مدیران ناگپور پس از تهیه لیستی از عوامل مؤثر در انتشار گازهای گلخانه‌ای در سراسر شهر متوجه شدند که سازه‌های شهری نظیر ساختمان‌های مسکونی، مراکز تجاری و مکان‌های عمومی بیشترین انرژی شهری را مصرف می‌کند و به همین واسطه، بالاترین نرخ انتشار کربن شهر را از آن خود کرده است. در نتیجه، برنامه‌ریزان ناگپور تصمیم گرفتند به جنبش "هدف صفر" انتشار کربن بپیوندند و اقدامات خود را برای تحقق آن آغاز کنند. به زودی در ناگپور، میزان انتشار کربن در سازه‌های موجود به حداقل می‌رسد، ضمن این‌که طراحی سازه‌های جدید با تمرکز بر انتشار صفر گازهای گلخانه‌ای انجام خواهد شد.
لایکیپیا، کنیا
در سال ۲۰۱۹، انجمن ساختمان سبز کنیا دستورالعمل‌های جدیدی در راستای احداث سازه‌های سبز ارائه داد تا از این طریق، خود کارآمدی انرژی را در آن‌ها بهبود ببخشد و در نهایت، انتشار گازهای آلاینده را در سراسر شهر به حداقل برساند. امروزه لایکیپیا از پیشروان کنیا در راستای مبارزه با تغییرات اقلیمی به حساب می‌آید زیرا مدیران آن توافقنامه‌هایی نظیر "ائتلاف زیر دو" را امضا کرده‌اند و بر اساس آن، متعهد شده‌اند اقداماتی در راستای کاهش دو درجه سانتی‌گرادی دمای هوا و رساندن آن به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد اعمال کنند. در این رابطه، یک مزرعه و مدرسه به عنوان الگوهایی برای خود کارآمدی انرژی توسعه یافته که در آن‌ها سیستم‌هایی مقاوم در مقابل تغییرات اقلیمی تعبیه شده است. این سیستم‌ها قابلیت تولید انرژی تجدیدپذیر را دارد و از این طریق به کاهش انتشار گازهای آلاینده ناشی از سازه‌ها کمک می‌کند و در نهایت، تغییرات اقلیمی را به حداقل می‌رساند.
در سال ۲۰۲۱، دولت کنیا متعهد شد عزم خود را برای کاهش کربن در سراسر کشور جزم کند و تا سال ۲۰۳۰، به طور کامل از انرژی تجدیدپذیر بهره بگیرد. در این راستا، لیستی از مؤلفه‌های مؤثر بر انتشار کربن تهیه شد که در میان آن‌ها، سازه‌های شهری بیشترین نقش را در آلودگی هوا و افزایش تغییرات اقلیمی ایفا می‌کرد و در نتیجه، دولت متعهد شد تا سال ۲۰۳۰، احداث سازه‌های خودکفا را در سراسر کشور ترویج دهد و به بهبود وضعیت ساختمان‌های موجود نیز بپردازد.
شهرهای بلن، Curridabat، مورابیا و سانتا آنا در کاستاریکا
در سال ۲۰۱۸، شورای سازه‌های سبز کاستاریکا، کشوری در آمریکای مرکزی، به عنوان بخشی از بهبود کارآمدی سازه‌های شهری، به ایجاد یک انجمن پرداخت که در آن یک گروه فعال متشکل از مدیران شهرهای بلن، Curridabat، مورابیا و سانتاآنا حضور دارند و موظف هستند با همکاری یکدیگر استراتژی‌هایی برای افزایش خود کارآمدی سازه‌ها پیاده کنند.
بدیهی است که هر یک از این شهرها، چالش‌های خاصی را تجربه می‌کند و امروزه در حال پیاده‌سازی استراتژی‌های ویژه‌ای برای افزایش خودکارآمدی سازه‌های شهری است. به عنوان مثال، مدیران بلن که یک منطقه تجاری بسیار بزرگ را در خود جای داده است، در تلاش هستند قوانین جدیدی را برای ساخت‌وسازهای شهری ارائه دهند تا در نتیجه آن، سازه‌هایی با بیشترین خودکارآمدی انرژی ایجاد کنند. مدیران سانتا آنا بر ایجاد استانداردهای سازه‌های سبز متمرکز شده‌اند و در نظر دارند الزامات فنی زیست‌محیطی را به یک قانون کلی در ساخت‌وسازها تبدیل کنند. برنامه‌ریزان مورابیا از پیاده‌سازی استراتژی‌های سازه‌های پایدار خبر داده و مدعی شده‌اند در آینده نزدیک، انتشار گازهای آلاینده را در سازه‌های شهری به حداقل خواهند رساند.
نظر شما