به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، شهرنشینان در سراسر دنیا از همان ابتدای شیوع بیماری کرونا تلاش کردند ارتباطات فیزیکی خود را با دیگران به حداقل برسانند که در نتیجه این رویداد، حملونقل عمومی لطمههای جبرانناپذیری را تجربه کرد. بسیاری از مردم به تردد از طریق وسایل نقلیه خود روی آوردند تا از این طریق، فاصله خود را با دیگران حفظ کنند و خطر ابتلاء به کرونا را به حداقل برسانند. در این میان، افرادی نیز که از داشتن خودروهای شخصی محروم بودند، به پیادهروی و دوچرخهسواری روی آوردند که همین اتفاق، تبعات مثبت زیادی را به تصویر کشید. در واقع، با گسترش پیادهروی و دوچرخهسواری، اهمیت تردد سبز و تأثیر آن بر کیفیت زندگی شهری بیش از پیش آشکار شد و همین امر، مدیران را به اعمال اقداماتی برای ترویج هرچه بیشتر پویایی پایدار سوق داد.
در ابتدای شیوع بیماری کووید -۱۹، تردد سبز و تعطیلی بسیاری از مراکز کاری، تبعات مثبت زیادی را به تصویر کشید؛ عبور و مرور خودروهای موتوری به حداقل رسید و همین امر کاهش انتشار ویروس کرونا را در پی داشت. این در حالی بود که به حداقل رسیدن فعالیت کارخانهها و سایر مراکز کاری نیز به کاهش قابل توجه انتشار گازهای آلاینده منجر شد و همین امر، تغییرات اقلیمی را نیز تحت تأثیر قرار داد. در واقع، کاهش انتشار کربن ناشی از محدودیتهای کرونا، نهتنها بهبود کیفیت هوا را در پی داشت، بلکه اثرات اقلیمی را نیز به حداقل رساند که همین امر، اهمیت تردد سبز را بیش از پیش به تصویر کشید. در نتیجه، مدیران در اغلب شهرهای دنیا تلاش کردند، رویکردهایی برای ترویج هر چه بیشتر پویایی پایدار ارائه دهند تا بهبود کیفیت هوا و کاهش تغییرات اقلیمی را برای شهرها و شهروندان به ارمغان بیاورند. در ادامه به معرفی بهترین تدابیری پرداخته میشود که میتواند به توسعه حملونقل پایدار در شهرهای سراسر جهان کمک کند.
بهبود حملونقل انبوه و ترویج تردد چندمنظوره
بدیهی است که رونق اقتصادی بسیاری از شهرهای ثروتمند جهان متکی بر سیستم حملونقل انبوه آن است که این پیامد میتواند نتیجه مقرونبهصرفه بودن، قابلیت ایجاد حس برابری و نرخ پایین انتشار گازهای آلاینده در اتوبوسها و متروهای شهری باشد. سرمایهگذاران نیز اغلب مایل هستند به کارآفرینی در شهرهایی بپردازند که از سیستم حملونقل باکیفیت برخوردار است؛ چراکه در این صورت، امکان تردد بهتر و ایمنتر برای کارکنان فراهم میآید. در واقع، هرچه سیستم حملونقل عمومی یک شهر بهتر باشد، افراد بیشتری به فعالیت در آن سوق داده میشوند که این امر میتواند رونق اقتصادی را برای شهر در پی داشته باشد.
استکهلم، پایتخت سوئد و سنگاپور از نظر سیستم حملونقل انبوه، به ترتیب جایگاههای اول و سوم شهرهای جهان را از آن خود کرده و توانستهاند از طریق بهبود کیفیت اتوبوسها و متروها، همهروزه بر تعداد شهروندانی بیفزایند که از طریق این وسایل نقلیه به تردد میپردازند.
بدیهی است که کاهش مدت زمان سفر یکی از لذتبخشترین تجربهها برای رانندگان و حتی مسافران به حساب میآید که این هدف از طریق افزایش وسایل نقلیه عمومی در یک مسیر قابل تحقق است. علاوه بر این، افزایش این خودروها به اعتماد بیشتر مردم به بهرهوری از آنها کمک خواهد کرد که این امر میتواند در رونق ناوگان عمومی و در نتیجه شهر اثربخش باشد.
الکتریکیسازی وسایل حملونقل
جایگزین کردن خودروهای معمولی با نوع الکتریکی میتواند به بهبود کیفیت هوا منجر شود، انتشار کربن را کاهش دهد و سطح آلایندههای صوتی را به حداقل برساند. در حال حاضر، بسیاری از وسایل نقلیه نظیر قطارها، اتوبوسها، کامیونها و خودروهای شخصی از تکنولوژی بهره میگیرد، با این حال چالش بزرگی که پیش روی این رویکرد وجود دارد این است که شهرها باید از زیرساختهای لازم نظیر ایستگاههای شارژ برای بهرهمندی از انرژی پاک جهت ترویج پویایی برخوردار باشد. در واقع، مدیران شهری باید انگیزههای لازم را میان شهرنشینان به وجود بیاورند تا آنها را به جایگزین کردن خودروهای خود با ماشینهای برقی سوق دهند و از این طریق، مزایای تردد سبز را به شهرها هدیه دهند.
اسلو، پایتخت نروژ، که به پایتخت خودروهای الکتریکی جهان نیز شهرت دارد، امکان تردد دارندگان وسایل نقلیه برقی را در مسیرهای اتوبوسها و تاکسیهای عمومی فراهم آورده است، ضمن اینکه مالکان این نوع خودروها نیز میتوانند به طور رایگان از پارکینگها و خدمات شارژ خودروها بهرهمند شوند. معاف شدن از پرداخت هر گونه مالیات از دیگر مزایایی است که مردم اسلو را به خرید خودروهای الکتریکی سوق داده است.
بهبود خدمات شهری برای ترویج پیادهروی و دوچرخهسواری
بدیهی است که ترویج پیادهروی و دوچرخهسواری مستلزم بهبود زیرساختهای شهری است تا در آنها مردم بتوانند بدون هیچ اضطرابی و در امنیت کامل، به عبور و مرور بپردازند. علاوه بر این، اشتراک دوچرخه و اسکوتر برای ترویج تردد سبز در شهرها یک ضرورت به حساب میآید تا افرادی که قادر به خرید آنها نیستند نیز بتوانند از این وسایل نقلیه پاک برای رفتوآمد خود بهره ببرند. مهمتر اینکه مدیران شهری باید امکان تردد دوچرخهسواران و کاربران اسکوتر را تا ایستگاههای اتوبوس و قطار فراهم بیاورند تا مردم برای رسیدن به مقصدهای طولانی بتوانند خود را به وسیله دوچرخهها یا اسکوترها به ناوگانهای عمومی برسانند.
توسعه زیرساختهایی با بیشترین تابآوری در مقابل تغییرات اقلیمی
امروزه تغییرات اقلیمی مشکلات زیادی نظیر وقوع سیل را در پی داشته که همین رویداد زیرساختهای حملونقل را نیز تحت تأثیر قرار داده است. مدیران برای حل این مشکل باید هنگام طراحی زیرساختهای تردد، میزان آسیبپذیری آنها را در مقابل تغییرات اقلیمی پیشبینی کنند و به احداث زیرساختهایی با بیشترین تابآوری بپردازند. علاوه بر این، مدرنسازی شبکه الکتریسیته شهری برای برآورده کردن تقاضای بالای خودروهای الکتریکی نیز میتواند به افزایش مقاومت زیرساختهای عبور و مرور در مقابل تغییرات اقلیمی کمک کند.
سرمایهگذاری در تکنولوژیهای روز دنیا برای کاهش انتشار گازهای آلاینده
مدیران شهری میتوانند از طریق توسعه نرمافزارهای پارک که استفاده از آنها میتواند به کاهش مسافت سفر برای پیدا کردن فضای پارک یا ایستگاههای شارژ خودروهای الکتریکی کمک کند، در کاهش قابل توجه انتشار گازهای آلاینده نقش مهمی ایفا کنند. در این رابطه، میتوان شرکتهای نوپا را به انجام تحقیقات مختلف برای جایگزینی سوختهای فسیلی سوق داد، ضمن اینکه تشویق سایر کمپانیهای تردد جدید برای حمایت بیشتر از شهرها با استفاده از تکنولوژیهای خود نیز میتواند بیشترین اثربخشی را به دنبال داشته باشد.
نظر شما