به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اغلب طراحان شهری از این نظر به توافق رسیدهاند که باید بین الگوهای ترافیک شهری و جمعیت تعادل برقرار باشد تا ایمنی تمام کاربران معابر حین عبور و مرور تأمین شود. برنامهریزان به مدت چند دهه به جمعآوری دادههای ترافیکی از طریق نصب دستگاههای شمارش ویژه در معابری با بالاترین میزان ترافیک پرداختهاند و به همین شیوه، مدیریت خود را بر این مناطق افزایش دادهاند تا خطرات احتمالی در آنها را به حداقل برسانند. البته تا چند سال اخیر، دسترسی به دادههای دقیق در مورد نرخ ترافیک و در نتیجه برنامهریزی برای مدیریت بهتر مناطق پرتردد تقریباً غیرممکن بوده است، با این حال فناوری کلانداده این امر را تا حد زیادی تسهیل کرده است.
با وجود پیشرفت علم و فناوری، طراحان همچنان از اینکه چه افرادی ممکن است بر اثر سرعت بالای وسایل نقلیه آسیب میببیند یا اینکه چه خودروهایی در مناطق مسکونی نامطمئن رانندگی میکنند، آگاه نیستند و در نتیجه، ایجاد رویکردی کارآمد برای تشخیص عوامل خطرآفرین در معابر شهری به ویژه برای عابران پیاده ضروری است.
پیتسبورگ، بزرگترین شهر ایالت پنسیلوانیا در آمریکا یکی از موفقترین شهرهای دنیا در زمینه تأمین ایمنی کاربران خیابانی به حساب میآید که اخیراً مدیران آن تصمیم گرفتهاند با استفاده از کلاندادهها به بهبود بیشتر ایمنی شهروندان خود در خیابانها کمک کنند.
افزایش ایمنی معابر پیتسبورگ در دوران کرونا
طی دوران کرونا، اداره حملونقل شهری پیتسبورگ جنبش جدیدی را برای افزایش ایمنی زیرساختهای عبور و مرور و همچنین، ایجاد حس برابری میان شهروندان آغاز کرد و بدون توجه به نوع تردد، کوشید ایمنی را برای تمام ساکنان و گردشگران حین رفتوآمد در معابر شهری به ارمغان بیاورد. طراحان نیز تلاش کردند تدابیر کارآمدی برای بهبود ایمنی عابران پیاده، دوچرخهسواران و حتی خودروها در خیابانهایی با طول هزار و ۳۰۰ مایل به وجود آورند تا امکان تردد آنها با رعایت فاصله استاندارد را نیز تأمین کنند.
شناسایی مناطقی با بیشترین احتمال وقوع تصادف
اداره حملونقل شهری پیتسبورگ در ابتدا باید اطلاعات لازم را در مورد مناطقی با بیشترین آسیبپذیری از سوانح خیابانی شناسایی میکرد و سپس به پیادهسازی نوآوریهای خود در رابطه با افزایش ایمنی شهروندی میپرداخت. در این راستا، تعیین الگوهای سفر عابران پیاده و دوچرخهسواران، زمان و طول مسیر سفر دوچرخهسواران و عابران پیاده، تأثیر تغییرات فصلی در میزان پیادهروی و دوچرخهسواری، اطلاعات جمعیتشناسی، حجم تردد در تقاطعها و زمان و چرایی وقوع تصادفات از اهمیت ویژهای برخوردار بود.
طراحان پیتسبورگ با تلاش فراوان در نهایت توانستند نرخ فعالیت ترافیکی در هر منطقه را اندازه بگیرند که این کار از طریق توجه به مسافت سفر به نقاط مختلف محقق شد. سپس این اطلاعات با دادههای مربوط به نرخ تصادفات دوچرخهسواران و عابران پیاده تلفیق شد که در نهایت، یک آمار کلی از میزان ایمنی هر منطقه به دست آمد.
شناسایی مناطقی با حجم پایین ترافیک
طراحان پیتسبورگ تا پیش از انجام تحقیقات خود تصور میکردند که بیشترین سوانح خیابانی مربوط به دوچرخهسواران و عابران پیاده در مناطق محبوب، نظیر خیابانهایی با بیشترین مراکز تجاری و تفریحی اتفاق میافتد، اما نتیجه بررسیهای مختلف عکس این فرضیه را به اثبات رساند؛ شدیدترین سوانح خیابانی در محلههایی با ترافیک پایین دوچرخهسواری و پیادهروی به وقوع میپیوست.
تقریباً نیمی از تصادفات کشنده برای عابران پیاده در مناطقی با کمترین میزان تردد اتفاق میافتاد و این در حالی بود که در مناطقی با کمترین نرخ دوچرخهسواری نیز بیشترین تعداد افراد بر اثر تردد از طریق این وسیله نقلیه سبز جان خود را از دست داده بودند. طراحان پیتسبورگ علت این امر را تا حدود زیادی به نبود زیرساختهای مناسب برای پیادهروی و دوچرخهسواری نسبت دادند و استدلال کردند که رانندگان وسایل نقلیه موتوری نیز به همین دلیل، کمترین توجه را به سایر کاربران خیابانی متمرکز میکنند و همین دو علت، تبعات منفی زیادی را برای ایمنی ساکنان چنین مناطقی در پی داشته است.
اقدامات جدید پیتسبورگ برای افزایش ایمنی کاربران معابر شهری
طراحان پیتسبورگ با تجزیه و تحلیل کلاندادهها تصمیم گرفتند سه اقدام جدی را برای افزایش ایمنی معابر شهر پیاده کنند. اول اینکه وجود «خیابانهای کامل» یک ضرورت بهشمار میرفت، چرا که امکان تردد ایمن تمام کاربران را به طور همزمان فراهم میآورد، ضمن اینکه مالکیت عابران پیاده و دوچرخهسواران را نسبت به دارندگان وسایل نقلیه موتوری از خیابانها افزایش میداد.
«ایجاد مناطقی با رویکرد صفر» که در آنها سرعت و حجم تردد وسایل نقلیه و دوچرخهسواران ثبت میشود، به شهر در ارائه مداخلات ایمنی برای به صفر رساندن وقوع سوانح کمک کند.
«افزایش برابری و قابلیت دسترسی» دیگر اقدام مهم طراحان پیتسبورگ برای افزایش ایمنی معابر به حساب میآید که بر مبنای آن، حجم ترافیک در مناطق تجاری و پرتردد ارزیابی میشود تا قابلیت دسترسی در آنها افزایش یابد.
نظر شما