ماجرای تشکیل واحد شنود در جنگ تحمیلی

به گزارش خبرنگار ایمنا، علی اسحاقی، مسئول واحد جنگ الکترونیک سپاه در بخشی از کتاب تاریخ شفاهی دفاع مقدس که توسط مرکز و تحقیقات دفاع مقدس انتشار یافته است، به ماجرای تشکیل واحد شنود در جنگ تحمیلی پرداخته است.

در این کتاب می‌خوانیم: «بنده با اکثر فرماندهان رفاقت داشتم. واحد شنود در عملیات‌های ثامن‌الائمه و طریق‌القدس، آوازه بلندی پیدا کرد و فعالیت این واحد برای فرماندهان جالب توجه بود، خودشان هم در فکر تهیه و تدارک مثلاً یک پست شنود در مجموعه‌های خودشان بودند. من و نیازهایم را با فرماندهان لشکرهای اصفهان، تهران، شیراز، آذربایجان و کسانی که خیلی به آنها نزدیک بودم، مطرح می‌کردم.

به احمد کاظمی گفتم که حاج احمد، شما اگر یک فرد مخابراتی به‌درد بخور عراقی در لشکرت اسیر شود، چه‌کارش می‌کنی؟ گفت: اگر به دردم بخورد، اول پیش خودم او را نگه می‌دارم و اگر به دردم نخورد، حتماً او را به شما می‌دهم. بعد من همین انگیزه را تقویت کرده بودم؛ دسته‌بندی کرده بودم و گفته بودم که آقا، تا این رده را شما پیش خودت نگه دار و اگر در اسرا اپراتور چنین وسایلی بود، چون شما وسایلش را ندارید، او را نگه ندارید بلکه به ما بدهید. البته پناهنده‌ها نیز از این قائده مستثنی نبودند.

یک سری معیارهایی بود که دوستان مرکز بازجویی اسرا به ما می‌گفتند و ما بر اساس آنها پناهنده را ارزیابی می‌کردیم، اگر می‌دیدیم این فرد هم تخصص واحد شنود را دارد، هم دانش دارد، هم انگیزه دارد، هم مورد اعتماد و اطمینان است، او را به کار می‌گرفتیم. ما عرب‌زبان آموزش ندادیم و از معاودین عراقی استفاده می‌کردیم، یعنی ایرانی‌هایی که در عراق بودند و از سال ۱۳۴۸ به بعد رانده شدند و داخل ایران آمدند یا از پناهنده‌های عراقی با سطح سواد بالا که متخصص الکترونیک هوایی، زمینی، دریایی یا زرهی بودند، استفاده می‌کردیم. حتماً باید متخصص این سیستم‌ها می‌بودند. اگر جنگ الکترونیک بلد نبودند، در کار، جنگ الکترونیک را یادشان می‌دادیم، سه نفر داشتیم که دکترا داشتند و به کمک ما آمدند. آنها تحلیل نبرد، تحلیل سیستم‌ها و تجزیه و آنالیز سیستم‌ها را خوب بلد بودند. یکی از آنها آدم بسیار متمول و متمکنی بود. در کویت زندگی می‌کرد، اما به خاطر نظام جمهوری اسلامی با زندگی‌اش به ایران آمد. حقوق تعدادی از مجاهدین عراقی ما را او می‌داد، یعنی مجموعه سیستم سپاه و بیت‌المال حقوق اینها را نمی‌داد. این آدم هوای این بچه‌ها را داشت و حقوق آنها را می‌داد، امکانات می‌داد و ما بعد از فتح‌المبین این چارت را عملی و پیاده کردیم.»