به گزارش خبرنگار ایمنا، آبله میمون در هفته‌های اخیر بسیار مورد توجه کاربران فضای مجازی شده است و جهان را درگیر خود کرده است؛ این بیماری که تحت عنوان monkeypox نیز شناخته می‌شود، ویروسی نادر است که اخیراً در کشورهای مختلف جهان شیوع کرده است. دانشمندان در سراسر جهان در تلاش هستند تا علت شیوع و پدید آمدن ویروسی از اعضا آبله در جمعیت‌های سراسر جهان ظاهر شده است؛ زیرا تاکنون آبله میمون خیلی شایع نبوده است. در ادامه به بررسی و شناخت این بیماری می‌پردازیم:
آبله میمون چیست؟
آبله میمون یک بیماری نادر است که در اثر عفونت با ویروس ایجاد می‌شود؛ این ویروس از جنس Orthopoxvirus و خانواده Pxvididae است. محققان این بیماری را برای نخستین‌بار در سال ۱۹۵۸ در میمون‌های آزمایشگاهی شناسایی کردند و نخستین مبتلا انسانی به آبله میمون در سال ۱۹۷۰ در جمهوری کنگو ثبت شد؛ این ویروس از حیوانات وحشی مانند جوندگان یا از طریق افراد آلوده منتقل می‌شود.
علل نگرانی دانشمندان
از سال ۱۹۷۰ که نخستین مورد ابتلاء به بیماری آبله میمون شناسایی شد؛ تاکنون شیوع این بیماری خارج از آفریقا در حد هفته‌های اخیر نبوده است و گسترش سریع مسئله‌ای است که دانشمندان را نگران کرده است. محققین عقیده داشتند که آبله میمون به سادگی منتقل نمی‌شود و به دلیل اینکه عضوی از خانواده آبله است درمان و واکسن برای جلوگیری از انتشار آن وجود دارد، اما مسئله‌ای که دانشمندان را نگران کرده است؛ وجود سویه‌های مختلف بیماری و گسترش بدون علائم آن است که در این صورت ردیابی ویروس دشوار خواهد شد.
علائم بیماری آبله میمون
دوره کمون یا مدت زمانی که طی می‌شود تا علائم این بیماری ظهور کند معمولاً بین هفت تا ۱۴ روز است، اما این مقدار ممکن است بین پنج تا ۲۱ روز نیز تغییر یابد. آبله میمون با علائم تب، سردرد، دردهای عضلانی، کمر درد، تورم غدد لنفاوی، لرز و خستگی شروع می‌شود و در عرض یک تا سه روز پس از ظهور تب بثورات پوستی نیز پدیدار خواهد شد.
تفاوت آبله میمون با آبله
علائم این بیماری در انسان مشابه علائم آبله و خفیف‌تر است؛ آبله میمون با تب، سردرد، دردهای عضلانی و خستگی در بدن انسان خود را نشان می‌دهد. تفاوت اصلی این بیماری با آبله در تورم غدد لنفاوی است که امکان دارد در گردن، زیر بغل یا کشاله ران متورم شود؛ این عارضه می‌تواند در هر دو طرف یا تنها یک طرف ایجاد شود.
مراحل پیشرفت ضایعات پوستی بیماری آبله میمون
عارضه‌های پوستی ناشی از آبله میمون در طول دوره بیماری به صورت زیر پیشرفت می‌کند و در نهایت خشک شده و از بین می‌رود، اما آثار آن ممکن است بر پوست باقی بماند.
ماکول: این ضایعات مسطحی است و اندازه آن‌ها کمتر از یک سانتی‌متر است؛ ماکول به سادگی و با چشم قابل شناسایی است و براساس علت بیماری می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته‌باشد.
پاپول: این واژه برای ناحیه برجسته‌ای از بافت پوست استفاده می‌شود. پاپول می‌تواند مرزهای مشخص یا نامشخصی داشته و در اشکال، رنگ‌ها و اندازه‌های مختلفی پدیدار شود.
وزیکول: وزیکول که به عنوان تاول نیز شناخته می‌شود، دارای دیواره‌ای نازک بوده و معمولاً شفاف و کوچک است.
پوسچول: قسمتی برآمده از پوسته پر از مایع زرد رنگ به عنوان پوسچول شناخته می‌شود و درواقع یک جوش بزرگ است.
دلمه: دلمه یک پوشش محافظ بافتی است که پس از آسیب‌دیدن پوست ایجاد می‌شود.
راه‌های انتقال ویروس آبله میمون
این ویروس می‌تواند از طریق حیوان، انسان یا مواد آلوده منتقل شود. ویروس آبله میمون از طریق پوست آسیب‌دیده، دستگاه تنفسی یا غشاهای مخاطی وارد بدن می‌شود.
انتقال ویروس حیوان به انسان: انتقال از حیوان به انسان ممکن است از طرق گاز گرفتن یا چنگ انداختن، مصرف گوشت شکاری، تماس مستقیم با مایعات و مدفوع حیوانات یا تماس غیر مستقیم از طریق بسترهای آلوده رخ دهد.
انتقال انسان به انسان: انتقال این بیماری می‌تواند از طریق قطرات تنفسی بزرگ رخ‌دهد. تماس با مایعات بدن، لباس یا ملحفه‌های آلوده نیز ممکن است، موجب انتقال بیماری شود.
تشخیص آبله میمون
دقیق‌ترین و قطعی‌ترین روش تشخیص آبله میمون، تهیه نمونه از تاول پوستی از طریق انجام تست PCR است. ویروس‌های اورتوپاکس عکس‌العمل متقابل سرولوژیک دارد به همین دلیل تست‌های مبتنی بر آنتی‌ژن و آنتی‌بادی ارزش تشخیصی اختصاصی ندارد.
بیماری آبله میمون چقدر مرگ‌بار است؟
این بیماری خود محدود شونده است، اما در موارد شدید که معمولاً در کودکان رخ می‌دهد، شرایط بستگی به دوز اولیه آلودگی و سلامت کودک دارد. وجود بیماری زمینه‌ای به خصوص نقص ایمنی می‌تواند، منجر به وخامت اوضاع شود. دوره بیماری آبله میمون بین دو تا چهار هفته است و میزان مرگ و میر طبق منابع قدیمی‌تر ۱۰ درصد است، اما WHO معتقد است میزان مرگ‌ومیر این بیماری سه الی شش درصد است.
نکات قابل توجه آبله میمون
- این بیماری توسط آبله میمون ایجاد می‌شود و با توجه به اینکه شدت آن بسیار کم است؛ کارشناسان معتقدند که احتمال سرایت آن نیز کمتر است.
- مطالعات نشان می‌دهد که آبله میمون می‌تواند موش و خرگوش را آلوده کند.
- شیوع این بیماری از دهه‌های نخست هزاره جدید مشاهده شده، اما گسترش آن در هنگام شیوع کرونا نگران کننده شده است.
- به دلیل ارتباط نزدیک این بیماری با ویروس آبله، ممکن است واکسن پیشین برای محافظت از افراد مبتلا کاربرد داشته‌باشد.
- این بیماری معمولاً با علائم مشابه آنفولانزا و ترم غدد لنفاوی شروع می‌شود.
- فاز جدید مبتلایان به آبله میمون غیر معمول است، اما منجر به ایجاد اپیدمی مانند کرونا نخواهد شد.
- بنابر اعلام سازمان جهانی بهداشت عوارض ابتلاء به آبله میمون در اغلب موارد به شدت آبله نیست و کشندگی و قدرت سرایت آن نیز کمتر است.
نظر شما