به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه در اغلب نقاط دنیا، مدیران اهدافی بلندپروازانه را در سر می‌پرورانند تا پایداری و بهبود کیفیت زندگی را برای شهرها به ارمغان بیاورند. اگرچه حذف انتشار کربن از سازه‌های شهری می‌تواند دستیابی به اهداف آن‌ها را سرعت ببخشد، با این حال به نظر می‌رسد که این مؤلفه کمتر مورد توجه آنان قرار گرفته است.
نتیجه تحقیقات مختلف حاکی است که مدیران شهرهای موفق با دقت تمام تلاش کرده‌اند انتشار کربن را در زیرساخت‌ها و سازه‌های شهری به حداقل برسانند که در این راستا، ایجاد تعادل میان مقررات، انگیزه‌ها و نوآوری‌ها از یک سو و برقراری ارتباط مستقیم با ذی‌نفعان از سوی دیگر، مهم‌ترین نقش را در تحقق اهداف آن‌ها ایفا کرده است.
انتشار گازهای آلاینده در شهرها
گروهی از محققان پس از بررسی ۳۲ شهر در سراسر جهان به این نتیجه رسیدند که حدود ۶۰ درصد گازهای آلاینده در شهرها از سازه‌ها منتشر می‌شود که این میزان در کلانشهرهای تجاری جهان نظیر لندن انگلستان، توکیو در ژاپن، واشنگتن دی. سی در آمریکا و پاریس در فرانسه به ترتیب به ۷۸، ۷۳، ۷۱ و ۷۰ درصد می‌رسد.
علاوه بر این، نتیجه تحقیق ذکر شده نشان داد که تفاوت چشمگیری بین تدابیر اعمال شده در شهرها، تأثیر صنعت املاک و مستغلات و اقلیم‌شناسی وجود دارد که این به سهم خود، نیاز به کاهش انتشار کربن را برای به حداقل رساندن گرمای کره خاکی به تصویر می‌کشد. بدون شک، افزایش مشارکت میان دولت‌ها و بخش‌های خصوصی می‌تواند نقش مهمی در کاهش انتشار کربن و به‌ویژه به صفر رساندن آن در اقتصاد ایفا کند.
طراحی کلی‌نگر شهری، یکی از بهترین رویکردهای برای تحقق هدف صفر انتشار کربن از سازه‌های شهری خواهد بود که امروزه به خوبی در شهرهایی نظیر نیویورک، سنگاپور، ونکوور کانادا، پاریس، آمستردام هلند، لندن، لس‌آنجلس و توکیو مورد توجه قرار گرفته است. در این رابطه، مدیران سنگاپور و ونکوور برای سبزسازی سازه‌ها کوشیده‌اند، پاریس و آمستردام اثرات انتشار کربن را به تصویر کشیده‌اند، مدیران لندن و لس‌آنجلس به افزایش تنوع زیستی پرداخته‌اند و توکیو نیز طرح تشویق مالکان به کاهش انتشار کربن در سازه‌های خود را پیاده کرده است.
نظر شما