به گزارش خبرنگار ایمنا، ابوجعفر محمدبن یعقوب کلینی رازی ملقب به شیخ کلینی از معروف‌ترین دانشمندان قرن چهارم هجری ایران است که هم دوره امام حسن عسگری (ع) در روستای کلین شهر ری متولد شد و به همین خاطر لقب رازی یعنی منسوب به شهر ری نیز گرفت.
شیخ کلینی نویسنده "کتاب کافی"، یکی از کتاب‌های مهم چهارگانه شیعه است که مرجع مهمی برای علمای اسلام محسوب می‌شود. "کتاب کافی"، شامل سه قسمت اصول، فروع و روضه است و شیخ مشایخ شیعه نخستین کسی است که اخبار را در این کتاب تقسیم‌بندی کرد.
کلینی با ۲۰ سال تلاش خود به تألیف این اثر بی‌بدیل پرداخت. او با قطعیت مشهورترین عالم زمان خود بود که هم در میان شیعیان و هم در میان اهل سنت از احترام زیادی برخوردار بود. او در راه ترویج مذهب تشیع و بیان فضائل اهل‌بیت تلاش می‌کرد و به دلیل درستی و صداقت و شناخت احادیث و اخبار، به ثقة الاسلام یعنی فرد مورد اعتماد اسلام لقب گرفت.
از اساتید شیخ کلینی می‌توان به احمد بن مهران، احمد بن ادریس قمی و عبدالله بن جعفر حمیری، احمد بن محمد بن عاصم کوفی، حسن بن فضل بن زید یمانی، محمد بن حسن صفار، سهل بن زیاد آدمی رازی، محمد بن حسن طایی، محمد بن اسماعیل نیشابوری، اشاره کرد.
از میان آثار شیخ کلینی می‌توان به کتاب کافی، رجال، رد بر قرامطه، رسائل ائمه علیهم‌السلام، تعبیر الرویا و مجموعه شعری در مدح اهل‌بیت اشاره کرد.
شیخ کلینی، پس از سال‌ها تلاش در راه ثبت احادیث و روایات در سال ۳۱۹ هجری خورشیدی درگذشت و پیکر او کنار پل قدیم بغداد به خاک سپرده شد.
در محبوبیت شیخ کلینی همین بس که مورد توجه علمای شیعه و سنی به طور همزمان بود و «ابن اثیر» که از علمای بزرگ و بسیار مهم اهل سنت است در کتاب «جامع الاصول» خود وقتی از کلینی یاد می‌کند، می‌گوید: کلینی رازی پیشوای مذهب اهل بیت و دانشمندی بسیار بزرگ و فاضلی نامدار بوده است.
نظر شما